Ο,τι αφήνει πίσω της η βροχή..

3 μέρες το χρόνο έχουν οριστεί ως γιορτές μνήμης: Η 28η Οκτωβρίου, η 17 Νοεμβρίου και η 25 Μαρτίου.

Ας πάμε στην 25 Μάρτη που είναι και σχετικά επίκαιρη

Δυστυχώς κάθε χρόνο εξαντλούνται στο ποιος θα κρατήσει τη σημαία , αν θα γίνει κανένα επεισόδειο, άσχετοι να ορίονται κτλ κτλ.

Φέτος την τιμητική μας είχε η βροχή.

Δεν έγινε λέει η παρέλαση βραχήκαν λέει οι μαθητές και ένα σωρό άλλα. Τελικά αυτά μένουν..

Πόσο απέχουν όλα αυτά από τα απλά παιδιά του λαού που επέσαν στην επανάσταση, που τους πέταξε στην άκρη σα στημένες λεμονόκουπες το μετέπειτα Οθωνικό κράτος, στη καλύτερη με σύνταξη- ψίχουλα , στη χειρότερη στα Παλαμήδια και στην εξορία;

Ας είμαστε καλά εμείς που ντύνουμε τη καλύτερη κληρονομιά της νεότερης ιστορίας μας με αδειανά πουκάμισα φολκόρ όπως έλεγε και ο συμπατριώτης μας Στέλιος την 28η Οκτωβρίου..
Γιατί -για να μη γελιόμαστε- περισσότερα πράγματα καμιά φορά αφήνει ο Άη Συμιός και η Αγία Αγάθη..

Γουστάρω καλύτερα 1000 αρματωμένους τις μέρες αυτές να φέρνουν βόλτα μες στη πόλη, να χουν τα λάβαρα, τις σημαίες τους, να γίνονται παραστάσεις, διαλέξεις, αφιερώματα, χοροί, γλέντια, να βαράνε μπαταριές με τα κουμπούρια τους και να ξανακάνουν το Αγρίνιο ηρωικό Βραχώρι..

Γουστάρω να βγούν καινούργιες ταινίες, να γραφτούν καινούργια έργα.

Ως πότε θα πείθει ο Κόγκας Δράκος και ο Λιάκος Μπουρνόβας;

Γουστάρω επετείους 25ης Μαρτίου χαρούμενες, μάγκικες και αλλέγκρες σα το Καραισκάκη και το Μακρυγιάννη.

Τα άλλα ας τα πάρει στη λήθη μαζί της η βροχή..

Βασιλιάς Άγριος