Εκλογές: Debate του χθες και του τώρα

Καπότε περνάγαν αμάξια χωρίς υδραυλικό τιμόνι ντυμένα με 4 σημαίες, έκαστη σε κάθε χειροκίνητο παράθυρο, με μια αφίσα κολλημένη στο καπό και μία στο παπρίζ..
Στο ένα χέρι κιτρίνιζε η μαλπουριά και η καμελιά και το άλλο βάραγε τη κόρνα ρυθμικά σε ρυθμό.. "παιδιά του Πειραιά"!!!!!
Κάποτε κάθε δρόμος σε κάθε χωριό και μες τη πόλη ήταν βαμμένος με μπογιές και ασβέστη ρεφενέ.. Α! Και με ποσοστό 52% το κόμμα της προτίμησης των κομματικών καλλιτεχνών-ιδεολόγων.
Τα καφενεία στα χωριά; Δύο είχε όλα κι όλα και αυτά γεμάτα, ντυμένα με χρώματα διαφορετικά.Το τσίπουρο, τα κεράσματα και η πλάκα πήγαινε σύννεφο. Οι υποψήφιοι περνούσαν: Άλλος χαιρέταγε θερμά και άλλος έπλενε τα χέρια του με οινόπνευμα.
Στις πόλεις; Τα φαστ φουντ γινόταν για 40 μέρες ισόγεια εκλογικά κέντρα που γεμίζαν τα πεζοδρόμια με κόσμο που ήλπιζε σε κάτι..
Οι τοίχοι; Ενισχυμένοι με 3-4 στρώσεις από αφίσες και άλλες 3-4 στρώσεις σκισμένες από δαύτες.
Τότε τα debate γινόταν πάνω σε τσόχες όπου ποντάρονταν αμέτρητοι..Κολοκοτρώνηδες των πέντε χιλιάδων για το ποιος θα κερδίσει και θα πάρει αυτοδυναμία!
Και όλα αυτά έδιναν και έπαιρναν..μέχρι να κλείσει η κάλπη. Και εκεί τα ψέματα τελείωναν: Όλοι κρέμονταν από τα χείλη του Παρασκευά Αυγερινού, του Ρίζου, του Φλωράκη η οιοδήποτε άλλου..
Και μερικά από αυτά λένε μερικοί ότι ήταν υπερβολικά.
NAI. Ήταν!
Αλλά γίνονταν. Γιατί;
Γιατί υπήρχε ελπίδα η .."ελπίδα"!
Ελπίδα που έλαμπε αλλά σιγά σιγά ξεθώριαζε..
Και πώς έγινε;
..έγινε άχρωμη.Ιllustration αλλά κενή..
Σαν τις γυάλινες εξέδρες των debate..

Βασιλιάς Άγριος
23/09/2009