Το Εφετείο φεύγει, το Πανεπιστήμιο έρχεται...

Εδώ και δεκαετίες ο λαός της Αιτωλοακαρνανίας απαιτεί επίμονα δύο βασικά πράγματα : Πανεπιστήμιο και Εφετείο. Δίψα για γνώση και διευκόλυνση των δικαστικών μας υποθέσεων ή προσέλκυση φοιτητών-εμπορευμάτων προς βορά επίδοξων αετονύχιδων και τέρψη της δικομανίας που μας διακατέχει; Όπως και να χει, κάθε φορά απαιτούμε, διεκδικούμε και εν τέλει ''τρωγόμαστε'' μεταξύ μας.

Απ’ τη μια οι πολυπληθείς και ''αδικημένοι'' Αγρινιώτες και απ’ την άλλη οι πρωτευουσιάνοι και επίσης ''αδικημένοι'' Μεσολογγίτες. Α! Ξεχάσαμε το βασικό. Κάπου εκεί ανάμεσα υπάρχει και η εκάστοτε κυβέρνηση (απ’ ότι τουλάχιστον ενθυμούμαστε μπλε και πράσινων αποχρώσεων) η οποία για τους δικούς της ψηφοθηρικούς κυρίως λόγους, δια της σιωπής της δεν προχωρά στην υλοποίηση αυτών των αιτημάτων. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι Αιτωλοί και Ακαρνάνες να αντιπαρατίθενται για το που θα γίνει κάτι το οποίο δε θα γίνει!!! Πάραδοξο και όμως… ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ!Αλλά ας αφήσουμε τις ανωτέρω σκέψεις που ενδεχομένως μπερδεύουν το μυαλό μας και ας έρθουμε στην πραγματικότητα.

Όσον αφορά το Πανεπιστήμιο απ’ ότι φαίνεται εκεί θα έχουμε στο επόμενο διάστημα θετικές εξελίξεις. Όπως σας είχαμε αναφέρει παλιότερα ο ανασχηματισμός φρέναρε προσωρινά την αυτονόμηση. Το γεγονός ότι δεν περιλαμβανόταν το τέταρτο τμήμα στο μηχανογραφικό ήταν αναμενόμενο, όπως ισχυρίζονται στελέχη της ΝΔ, αφού ο προγραμματισμός για τη σύσταση ενός τμήματος απαιτεί ένα χρονικό διάστημα που δεν μπορούσε να καλυφθεί από το καλοκαίρι έως σήμερα. Σύμφωνα πάλι με έγκυρες πληροφορίες, η κυβέρνηση φέρεται διατεθειμένη να λήξει στο επόμενο διάστημα το θέμα, προχωρώντας στην ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας με έδρα στο Αγρίνιο και κάποια τμήματά του στο Μεσολόγγι. Έτσι όπως ακούγεται, σύντομα θα έχουμε την ανακοίνωση της διοικούσας η οποία θα απαρτίζεται από ακαδημαϊκούς με καταγωγή από τον τόπο μας, οι οποίοι είναι πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής. Σαφώς και θα πρόκειται για μια εξέλιξη που θα ικανοποιήσει και τις δύο πλευρές.

Και ενώ για το Πανεπιστήμιο τα νέα είναι καλά, δεν ισχύει το ίδιο για το Εφετείο. Εκεί όπως όλα δείχνουν το θέμα παγώνει προσωρινά ή καλύτερα οριστικά. Βλέπετε απ’ τη μια είναι το πείσμα των Μεσολογγιτών και απ’την άλλη αντίστοιχες περιπτώσεις ανά την Ελλάδα (Χανιά, Μυτιλήνη) οι οποίες αν ανακινηθούν θα προκαλέσουν ακόμη και εσωκομματικούς τριγμούς στην κυβερνώσα παράταξη. Έτσι πλέον οι περισσότεροι εισηγούνται στο Μαξίμου να αφήσουν το όλο θέμα στην άκρη, τονίζοντας πως ήταν λάθος εξ αρχής η αναψηλάφισή του.

Εμείς τώρα τι να πούμε; Ποιος τελικά κέρδισε αυτή την υπόθεση; (τον όρο τον χρησιμοποιούμε προς τέρψη της δικής μας δικομανίας!) Ποιανού το αίτημα ικανοποιήθηκε; Του Αγρινιώτη ή του Μεσολογγίτη; Μάλλον του Αχαϊού, που χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα ευνοείται από την αναίτια κόντρα δύο πόλεων που χρόνια τώρα περιμένουν το τρένο της ανάπτυξης και μάλλον ακόμη θα το περιμένουν. Μέχρι τότε μπορούν άνετα να ''τρώγονται'' μεταξύ τους και να διαιωνίζουν μια κατάσταση από γενιά σε γενιά, έτσι για να αυτοϊκανοποιείται η μονότονη και πολλές φορές μίζερη καθημερινότητά μας…