Καφές ορμώμενος εξ Εξαρχείων..

Παλιά το Αγρίνιο ήταν η πόλη των ουζερί..
Μετά το 2000 τα ουζερί μεταλάσσονται σε φαγάδικα και μετά τις 8 το βράδυ είναι άφθονα τα μέρη για τέτοιου είδους διασκέδαση.
Στη συνέχεια ήρθε η ..επιδρομή των καφέ. Ξαφνικά γέμισε όλη η πόλη. Στην αρχή ήταν οι γιορτές και τώρα η ώρα αιχμής 8-10 που δύσκολο είναι να βρείς κάπου να κάτσεις καθημερινή.
Στην αρχή η διασκέδαση ακολουθούσε αυστηρά τους mainstream όρους της.
Τώρα στη πληθώρα των μαγαζιών, αυτά που επιβιώνουν ήταν αυτά που ως μέρος διαθέτουν "τύπο", προσωπικότητα: Είτε στη μουσική, είτε στο χώρο είτε και στα δύο. Πότε με Live, πότε με ζεστή ατμόσφαιρα και διάφορα άλλα Happenings.
Δεξαμενή των ιδεών αυτών δεν είναι άλλη από τα "ψαγμένα" μπαράκια των Εξαρχείων και ορισμένων συνοικιακών στεκιών. Συνήθως είναι μικρά και ζεστά. Αυτή άλλωστε δείχνει το δρόμο για μερικά στέκια , τα οποία έχουν να περηφανεύονται ότι κρατάνε δικό τους κόσμο είτε για καφέ είτε για "χαλαρό" ποτό.
Πάνω κάτω αυτή τη κατάσταση περιγράφει ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στηνν "Ελευθεροτυπία¨" συγκεκριμένα για το Αγρίνιο.
Χαρακτηριστικά αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Μπαρ-στέκια ή μπαρ με προσωπικότητα υπάρχουν πολλά στις αθηναϊκές γειτονιές. Χάνονται, όμως, μέσα στον πληθωρισμό των προτάσεων και της επικράτησης του mainstream. Στην επαρχία, όπου οι προτάσεις νυχτερινής εξόδου είναι εκ των πραγμάτων λιγότερες, ένας χώρος με ιδιαίτερο στίγμα παίζει μεγαλύτερο ρόλο, αφού οι επιλογές του μπορεί να καθορίσουν τελικά και την αισθητική ενός κοινού που δεν έχει δα να διαλέξει κι ανάμεσα σε απεριόριστες προτάσεις - όπως στις μεγαλουπόλεις.
Ισχύει και το αντίστροφο. Αν τέτοιοι χώροι επιβιώνουν κι ακόμα καλύτερα ευημερούν, είναι γιατί είναι αντιπροσωπευτικοί μιας μουσικής τάσης, αισθητικής κι επιλογής του ντόπιου κοινού.
Το κάποτε δυσφημισμένο ως μία από τις άσχημες ελληνικές πόλεις Αγρίνιο, που διαψεύδει πια την αρνητική φήμη του (με προάστιες συνοικίες άψογης ρυμοτομίας, μεγάλες «μεσογειακές» πλατείες και, σοφά, πεζοδρομημένα τμήματα) διέθετε, ως προορισμός τριήμερης απόδρασης απ' την Αθήνα, εκτός από τοποθεσίες μεγάλου φυσικού κάλλους λίγα χιλιόμετρα έξω απ' την πόλη, 2-3 πολύ ενδιαφέρουσες νυχτερινές προτάσεις ακριβώς στο κέντρο της. Κι αυτές αντίστοιχα διαψεύδουν την άλλη φήμη, που ήθελε την πόλη παραδομένη μόνο στα σκυλάδικα και στην καλύτερη περίπτωση στα ντόπια κλαρίνα."