H επίσημη δήλωση του Χρίστου Βερελή

Η παραίτησή μου πριν από 4 μήνες υπαγορεύτηκε από την προσωπική μου αντίληψη περί πολιτικής ηθικής.

Είναι από τις αποφάσεις που παίρνει κανείς μόνος του και δεν είναι δυνατόν να τεθούν σε διαβούλευση.

Δημιούργησε ένα μεγάλο ηθικό έρεισμα για το ΠΑΣΟΚ και για μένα. Και επικροτήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών . Έδειξε τη διαφορά και λειτούργησε και αυτή στη νίκη των Ευρωεκλογών. Ύστερα, ήρθε η πανηγυρική δικαίωσή μου. Έτσι, δημιουργεί κατάπληξη ότι ακριβώς αυτή η ενέργειά μου και ειδικότερα το διαδικαστικό σκέλος της αποτελεί λόγο για να κρατηθώ εκτός Βουλής. Για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι η απόφαση αυτή δεν έχει ηθική αιτιολογική βάση.

Ειλικρινά, δεν γνωρίζω πως θα έπρεπε να συνδυάσω την ηθική με το «πολιτικό τακτ» ή «την πολιτική κομψότητα» για έλλειψη των οποίων κατηγορούμαι. Θεωρώ όμως ως απολύτως βαρύνουσα έννοια τον ηθικό πυρήνα της ενέργειάς μου και τον ανεξίτηλο χαρακτήρα της. Ελπίζω να μη λειτουργήσει στο μέλλον η δική μου ιστορία αποτρεπτικά για όποιον πολιτικό σκεφθεί να κάνει πράξη πολιτικής ευθιξίας, και να καταφύγει αντιθέτως σε χοντρόπετσες πρακτικές

Είναι γνωστό ότι στις εσωκομματικές διαδικασίες δεν είχα υποστηρίξει τον Γιώργο Παπανδρέου και θέλω να πιστεύω ότι θα ενθαρρύνονται όσοι θεωρούν ότι μπορούν να εκφράζουν τη γνώμη τους, γιατί αυτό αρμόζει σε ένα ανοιχτό δημοκρατικό κόμμα.

Δεν θέλω ο αποκλεισμός μου αυτός να αποτελέσει δώρο για τη δεξιά. Οι δημοκρατικοί πολίτες θα δώσουν διέξοδο από την κατάντια στην οποία οδηγήθηκε η χώρα από τη Ν.Δ. στηρίζοντας το ΠΑΣΟΚ. Θα συνεχίσω την πορεία μου για μια χώρα με αξιοπρεπείς πολίτες χωρίς αλαζόνες πολιτικούς, όπου τα κόμματα δεν θα απαξιώνουν κανέναν είτε αυτός είναι τέως πρωθυπουργός, είτε άξιο στέλεχος που έχει προσφέρει πολλά, είτε και το τελευταίο μέλος.

Κατά τα λοιπά γνωρίζουμε όλοι ότι πολλές φορές αποφάσεις, σαν τη σημερινή που με αφορά, έχουν προσωπικό τόνο μεταξύ αυτού που τις λαμβάνει και αυτού που τις υφίσταται. Αυτά όμως ας τα λύσουμε μετά τις 5 Οκτωβρίου.

Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2009