Πριν από μερικές μέρες όλη η Ελλάδα αναστατώθηκε από την εν ψυχρώ εκτέλεση του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου, από έναν αστυνομικό, (σύγχρονο Τζέσε τζέιμς) ο οποίος περιπολούσε στην περιοχή των Εξαρχείων..Η αγανάκτηση όλων μας και η αντίδραση μας υπήρξε ακαριαία.
Όλοι καταδικάσαμε -η σχεδόν όλοι-,αυτό το αποτρόπαιο γεγονός. Σε πολλούς από μας, αναβίωσαν στο μυαλό μας ‘άλλες εποχές όπου το κράτος αστυνόμος, μας διαφέντευε και μας ταπείνωνε «διά ασήμαντον αφορμή».
Λίγοι τότε είχαμε το θάρρος να αντισταθούν σε αυτό, και αν αυτό γινόταν, τότε η συντηρητική κοινωνία, καταδίκαζε και περιθωριοποιούσε αυτά τα άτομα, δημιουργώντας έτσι τους πρώτους αντί εξουσιαστικούς πυρήνες και τα πρώτα γκέτα αναρχικών.
Ωστόσο εκείνα τα χρόνια οι κοινωνικές αδικίες ήταν λιγότερο ορατές για διαφόρους λόγους..
Είτε γιατί οι γείτονες και οι γνωστοί των γειτόνων μας ήταν στο ίδιο επίπεδο με εμάς, κάτι που σήμαινε ότι οι πιο πολλοί βράζαμε στο ίδιο καζάνι, απόρροια μιας δύσκολης μεταβατικά (από τη κατοχή και τον εμφύλιο) εποχής, που κράτησε λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση,
είτε γιατί τέτοια γεγονότα δύσκολα τα μαθαίναμε, όποτε ότι συνέβαινε τα θεωρούσαμε ως μεμονωμένα περιστατικά
όχι μόνο σε περιπτώσεις αυθαίρετων συμπεριφορών αλλά και σε περιπτώσεις κοινωνικής διαφθοράς.
Παρόλα αυτά σε ότι στραβό συνέβαινε ,υπήρχε η πεποίθηση ,στους περισσότερους ότι οι ένοχοι τιμωρούνται ,ότι οι υπεύθυνοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, και ότι υπήρχε αποκατάσταση της τάξης αλλά και του αισθήματος της αδικίας έναντι των άλλων πολιτών, περισσότερο σαν μια δεδομένη κατάσταση παρά σαν μια αποδεδειγμένη, αποτελεσματική πρακτική του συστήματος…
Αργότερα ανεχτήκαμε,(γιατί η δικιά μας γενιά, έμαθε να ανέχεται και να παραπλανείται ,ευτυχώς λιγότερο από την προηγούμενη) μια κατάσταση που έμοιαζε σαν μοναδική λύση όλων των προβλημάτων μας;
..Το «ρουσφέτι»…
Η κατάσταση αυτή υιοθετήθηκε σιωπηλά από όλους μας, ως νόμιμη, δημιουργώντας εσφαλμένα την εντύπωση της ίσης ευκαιρίας αφού θεωρητικά νομίζαμε ότι όλοι είχαμε πρόσβαση σε αυτήν.
Το ρουσφέτι σε συνδυασμό με κάποιες περιστασιακά φιλολαϊκές πολιτικές, ‘εγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αλλά ταυτόχρονα άρχισε να δημιουργεί μεγάλες κοινωνικές ακόμα και ταξικές ανισότητες.
Εύκολα έγινε αργότερα αντιληπτό, ότι αυτό εξυπηρετούσε τους λίγους και πιστούς του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, αλλά πολύ περισσότερο όταν αυτό έγινε μέσο συνδιαλλαγής πια της άρχουσας τάξης, και κράτους, έβαλε μπουρλότο σε θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα όπως αυτό της ‘ισης ευκαιρίας της εργασίας, της ίσης μεταχείρισης, της αξιοκρατίας και πάει λέγοντας…
Πολύ περισσότερο σήμερα, όταν στην εποχή της πληροφορίας η πληροφορία είναι τόσο δυσεύρετη και αποτελεί προνόμιο των λίγων.
Τούτη η γενεά που έρχεται έμαθε να μην ανέχεται μύγα στο σπαθί της. δεν έμαθε να ταπεινώνεται και να εξευτελίζεται και μείς που υποτίθεται, ότι είμαστε κοντά σε αυτούς, θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι γι αυτό.
Αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, δείχνει πολίτες σε αλλόφρωνη(δικαιολογημένα) κατάσταση.. Πολίτες που βιώνουν την αδιαφορία του κράτους: στην παιδεία την υγεία.
Ένα κράτος που αδιαφορεί για ίσα δικαιώματα για την εργασία, αδιαφορεί στην εκμετάλλευση των πολιτών από επιτηδείους, αδιαφορεί για πολίτες που δουλεύουν ανασφάλιστοι με480 μισθό το μήνα (έλληνες και ξένους, και το βλέπουν να εξανεμίζεται σε3 μέρες), αδιαφορεί για τους ,μαθητές τους φοιτητές(που βλέπουν ότι 7 πτυχία δεν είναι ικανά να τους δώσουν δουλειά παρά μονό delivery σε πιτσαρία.. και εν τέλει να αδιαφορεί για την ζωή τους, σκοτώνοντας μικρά παιδιά….
Κάποιοι βλέπουν ακόμα κουκουλοφόρους και κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι μια:
Όσο αυτό το σύστημα εξαθλιώνει τον πολίτη, όσο οι κυβερνήσεις είναι εκτελεστικά όργανα αυτού του συστήματος, όσο το κράτος συνδιαλέγεται με κεφάλαιο αποκομώντας προσωπικά και μόνο ωφέλη ταπεινώνοντας τον άνθρωπο, και διαλύοντας τα όνειρα της νεολαίας τότε αυτά τα επεισόδια θα είναι αρχή μιας μεγάλης κοινωνικής επανάστασης…,
και θα αποτελέσει αντίδραση μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων που νοιώθει να είναι στην απέξω..
Θα είναι η εκδίκηση της πλέμπας…
ΠΕΤΡΟΣ ΣΠΥΡΕΛΗΣ
5 σχόλια:
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ
Ως λαός αρεσκόμεθα εις τας παιδιάς. Ανέκαθεν και, φυσικώ τω λόγω, παιδιόθεν. Η πλέον ευάρεστη τού Έλληνός παιδιά είναι εκείνη τού …πουλιού του! Το τού πουλίου παίζειν - ασκούμενον ενίοτε και έως …γήρατος - εκτός από εθνικό μας σπορ, αποτελεί εν τω άμα και εθνική μας μάστιγα, ιδίως όταν ασκείται (και σχεδόν πάντα ασκείται) από αυτούς που ορίσαμε να διαφεντεύουν τα κοινά μας, είτε ως εξουσία είτε ως αντιπολίτευση. Παιδιά την παιδιά και με παιγνίδια άνευ όρων και ορίων, συνήθως πίσω από την πλάτη μας και πάντοτε πάνω στη καμπούρα μας, καταντήσαμε χώρα παιδαριώδης, εκτοκοσμική και απερίγραπτη, όπου το παιγνίδι τής ζωής έχει μεταλλαχτεί σε παιγνίδι ρώσικης ρουλέτας. Όταν ξεφύγεις απ’ το μπάσταρδο το «μέτρο», το πράγμα δεν συμμαζεύεται με τίποτα!
Σάββατο απόγεμα, 6 Δεκεμβρίου τού 2008. Τα παιδία ήθελαν να παίξουν το καθημερινό εξαρχειώτικο παιγνίδι, το γνωστό και διεθνώς παντεταρισμένο ελληνοπρεπές παίγνιον «νεαροί και αστυνόμοι». Το ίδιο παιγνίδι που παίζεται καθημερινά στα Εξάρχεια και στις όμορες περιοχές; εδώ και τριάντα χρόνια, πάνω στις πλάτες και στις περιουσίες των κατοίκων, των καταστηματαρχών και των περαστικών. Το ίδιο παιγνίδι που ενδεχομένως έπαιζαν και οι μπαμπάδες κάποιων εξ αυτών, άλλοτε αποκαλούμενοι (πομπωδώς) «αναρχικοί», άλλοτε (ευγενικώς) «νεαροί», άλλοτε (στοργικώς) «παιδιά» ή «πιτσιρίκια», άλλοτε (δημοσιογραφικώς) «γνωστοί – άγνωστοι», άλλοτε (αντιφατικώς) «αριστεριστές» και άλλοτε (γελοιωδώς) «αντιεξουσιαστές». Κυρίαρχα αξεσουάρ τους η κουκούλα, το κράνος, η μολότοφ και η …ασυλία. Ένα παιγνίδι με θέατρο μια ανοχύρωτη πόλη και οργανωτική επιτροπή το «βαθύ» Κράτος. Ένα παιγνίδι με μοναδικό διακύβευμα τις περιουσίες τών άλλων, μιας και οι δικές τους βρίσκονται σε «καλύτερες», ασφαλέστερες και λιγότερο …μπουρζουαζίδικες περιοχές, αφού όλο το ελληνικό και διεθνές …κεφάλαιο, ως φαίνεται, συγκεντρώθηκε αποκλειστικά στα Εξάρχεια! Ένα παιγνίδι που βόλεψε και βολεύει τούς κρατούντες - παλιότερους και νυν – οι οποίοι αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο υποκριτικά και ανεύθυνα, με ευχολόγια και απύθμενους βερμπαλισμούς, γκετοποίησαν τήν περιοχή, καθιστώντας την οιονεί «άβατο»! Με την πρωτοφανή ευχέρεια που κάποιος - φορώντας μια κουκούλα ή ένα κράνος - καταστρέφει και λεηλατεί, με την ανάλογη και κάποιος άλλος, στην ίδια ακριβώς περιοχή και υπό την …άγρυπνη «φροντίδα» τού Κράτους, μοσχοπουλάει ναρκωτικά! Δύο όψεις τού ιδίου νομίσματος κρατικής κοπής!
Δυστυχώς, το «παιγνίδι» τού παραπάνω Σαββάτου αποδείχτηκε λιγότερο ρουτινιάρικο από τα συνηθισμένα. Το «λάθος» τού περιπολικού να μπει στο «άβατο» τών Εξαρχείων επέσυρε τη μήνι μιας παρέας «νεαρών» που είχαν κατέβει στην περιοχή για να πάρουν μαζί με τη φραπεδιά τους και κάποια ένσημα αντιεξουσιαστικής δράσης, εκτονώνοντας ταυτόχρονα και τα όποια απωθημένα τους, πάσης φύσεως. Το λούσιμο τού πληρώματος με φραστικά «στολίδια» και τού περιπολικού με ποικίλα «αντίδωρα», αυτή τη φορά, είχε διαφορετική συνέχεια από τη συνήθη. Τα «παιδιά» τής ένστολης «εξουσίας» δεν αντέδρασαν με τον καθιερωμένο τρόπο, δηλ. «να την κάνουν» απομακρυνόμενα από το σημείο του συμβάντος, όντας και αριθμητικά σε μειονεκτική θέση, αλλά σταθμεύοντας παρακάτω, επέστρεψαν πεζή για να ζητήσουν «εξηγήσεις»! Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις που πρυτανεύει η ηλιθιότητα, την πλήρωσε με τη ζωή του ένας δεκαπεντάχρονος που, κατα τις μαρτυρίες, ούτε καν συμμετείχε στο προηγηθέν επεισόδιο αλλά και ουδεμία εσχέση είχε με τους αποκαλούμενους «νεαρούς».
Χωρίς αμφιβολία ο αστυνομικός είναι ο αυτουργός τού φονικού. Η ηθική όμως αυτουργία ανήκει αποκλειστικά και μόνο στο σύστημα που κυοφόρησε αυτή την μακροχρόνια παρεκτροπή. Σε όλους αυτούς τους δειλούς, άτολμους και καιροσκόπους πολιτικούς που εξέθρεψαν το τέρας τών Εξαρχείων και που σήμερα οδύρονται με κροκοδείλια δάκρυα πάνω από το πτώμα τού άτυχου θύματος. Στους δημοσιογράφους και στα Μέσα που περιέθαλψαν αυτή την κατάσταση, πότε για να υπερθεματίσουν σε «προοδευτικότητα» και πότε για να συντηρήσουν ή επαυξήσουν την πελατεία τους. Και στη Δικαιοσύνη που έκανε πάντα τα στραβά μάτια.
Το γεγονός πως στα τριάντα αυτά χρόνια είχαμε μόνο δύο νεκρούς είναι κάτι παραπάνω από ευτύχημα. Είναι κυριολεκτικά ένα ΘΑΥΜΑ! Ένα θαύμα που δεν οφείλεται στον γνωστό …Θεό τών Ελλήνων, γιατί αυτός όπως φαίνεται κάνει διακοπές στις Μπαχάμες, δαπάναις Βατοπεδίου, αλλά στην θεά Τύχη και βασικά στην ελλειμματικότητα, στη μαλθακότητα, στην υποχωρητικότητα και στην ανυπαρξία μιας ευνουχισμένης και δουλικής αστυνομίας, ορντινάντσας τής εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Θα συμφωνήσω στο ότι η εκπαίδευση τών αστυνομικών είναι ελλιπής. Επίσης sto ότι σε αρκετές περιπτώσεις η συμπεριφορά τους είναι αποκλίνουσα. Αλλά ελπίζω να συμφωνείτε στο ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι σημαντικά διαφορετική από την αντίστοιχη αναλογία αποκλινουσών συμπεριφορών και στις άλλες επαγγελματικές τάξεις. Εκτός και αν το Κράτος αρχίζει να επιλέγει αστυνομικούς μεταξύ εκείνων που τελείωσαν την ιερατική σχολή τής Χάλκης (…όταν ανοίξει), έκαναν διδακτορικό στο Χάρβαρντ και μετεκπαιδεύτηκαν στο FBI! Εκτός και άν από αύριο αρχίσετε να προσανατολίζετε τα παιδιά σας προς αυτή την επαγγελματική κατεύθυνση, ώστε με την δημοκρατική γαλούχηση και την κουλτούρα που τους παρέχετε να δώσετε το ανθρώπινο εκείνο υλικό που θα συνέβαλε στη βελτίωση τών υπηρεσιών ασφαλείας μας. Καθημερινά, βγαίνοντας από το σπίτι μου, συναντώ στη γωνία τής Μπουμπουλίνας παιδιά ένστολα, από αυτά που ο μέσος Έλληνας αποκαλεί «μπάτσους», ηλικίας γύρω στα είκοσι πέντε, να ξεροσταλιάζουν φυλάγοντας το Υπουργείο Πολιτισμού. Είμαι σίγουρος πως αν είχαν άλλη επιλογή, τα μέσα και τις δυνατότητες, θα διάλεγαν, κατά πάσα πιθανότητα, κάποια άλλη δουλειά. Μια δουλειά τής οποίας το περιεχόμενο θα αποδίδοταν με λέξεις ευηχότερες και θελκτικότερες από το «μπάτσος», «μπασκίνας», «γουρούνι» και «δολοφόνος»! Στην Ελλάδα σκοτώνονται χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο, είτε στους δρόμους, είτε στα νοσοκομεία, είτε στα ναυπηγεία, είτε στα εργοστάσια και η μόνη δολοφονία που έχει «πέραση», στα Μέσα και στα έξω, είναι αυτή με αυτουργό τον επίορκο ή ψυχωτικό ή αδέξιο «μπάτσο» που συμβαίνει (κάκιστα φυσικά) μια φορά στα δέκα χρόνια. Εάν τα ραμποειδή και τα ζαρντινιεροειδή περιστατικά «οργάνων» ήταν η καθημερινότητα, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αστυνομία τής καταστολής και τής βίας! Σε καμμιά άλλη ευνομούμενη χώρα τα εντεταλμένα για την τήρηση τής έννομης τάξης όργανα δεν είναι τόσο …ανόργανα, ξεχαρβαλωμένα και ανύπαρκτα. Σε καμμιά άλλη χώρα δεν πετούν μολότοφ σε αστυνομικούς και οι δημοσιογράφοι να απαιτούν από αυτούς να απαντούν με ροδοπέταλα και σερπαντίνες! Σε καμμιά άλλη χώρα τού κόσμου οι καταστροφείς, οι εμπρηστές, οι βέβηλοι, οι άρπαγες και οι κουκουλοφόροι δεν έλκουν τη συμπάθεια τών δήθεν προοδευτικών, που το παίζουν “υπεράνω” στο βαθμό που δεν καίγεται ο κώλος τους! Σε καμμιά άλλη χώρα το σύνδρομο “Εξάρχεια” δεν θα κρατούσε πάνω από μια εβδομάδα! Σήμερα φωτοκάηκε ολόκληρη η Ελλάδα και κυρίως το κέντρο τής Αθήνας. Σπίτια και επιχειρήσεις καταστράφηκαν και εκατοντάδες εργαζόμενοι θα μείνουν για κάμποσο διάστημα χωρίς δουλειά και μεροκάματο σε μια εποχή που η οικονομία τής χώρας περνά πρωτοφανή κρίση. Καμμιά ιδεολογία και κανένα πένθος δεν δικαιολογούν το μέγεθος τής καταστροφής! Η λεηλασία και η καταστροφή δεν είναι αντίδραση δημοκρατικής νοοτροπίας, όσα στολίδια και κουραφέξαλα δικαιολογιών αραδιάσει κανείς. Ότι δεν έκαψε ο αρχιστράτηγος άνεμος, ανέλαβε να το κάψει ο αρχιφασίστας «κουκουλοφόρος»!
Είναι γεγονός πως η αστυνομία χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωση και δραματική βελτίωση. Ταυτόχρονα οφείλουμε όλοι να χωνέψουμε ότι αποτελεί αναγκαίο «κακό», ιδίως στις μέρες μας όπου η ποιότητα τής ζωής μας βαίνει από το κακό στο χειρότερο και μάλιστα χωρίς βάσιμες ελπίδες ανάκαμψης. Εκτός και αν αποφασίσουμε πως δεν χρειαζόμαστε πια αστυνομία, οπότε ας βάλουμε τον τόσο οικείο μας Εφραίμ να προσκαλέσει εξ ουρανού τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ για να αναλάβουν την τήρηση τής έννομης τάξης, πλαισιωμένα από κατάδικους πασών των φυλών και φυλακών! Έτσι κι αλλιώς Κυβέρνηση και Πρωθυπουργός δεν υπάρχουν. Κρύβονται πίσω από τα φουστάνια τής ανευθυνότητας και τού πολιτικού κόστους, κυβερνώντας με τηλεκοντρόλ και πλέϊ στέϊσον Έχουν γίνει άφαντοι σε μια χώρα τής οποίας η πρωτεύουσα έγινε παρανάλωμα τού πυρός, παραδομένη στην αλητεία μιας συστάδας φασιστοειδών που θεωρεί τον εαυτό της προωθημένα προοδευτικό!.
Την ίδια στιγμή κόμματα τής αντιπολίτευσης, σε ένα κρεσέντο ακραιφνούς «υπευθυνότητας», οργανώνουν απανωτές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας! Πρέπει όλοι οι θίασοι να δώσουν τη λαϊκή πρωϊνή ή απογευματινή τους παράσταση για να μην εκληφθεί από κανέναν ότι υπολείφθηκαν σε αγωνιστικότητα! Μήπως έτσι συμβάλουν στην εκτόνωση τής κατάστασης; Ή μήπως «γαία πυρί μειχθήτω» αρκεί να βγει το προγραμμα; Αν αυτή ήταν η πρόθεσή τους τότε η «διορατικότητά» τους με τρομάζει αφάνταστα. Περισσότερο και απ’ ότι με τρόμαξε αυτή η νύχτα τής 8ης Δεκεμβρίου του 2008, για πρώτη φορά στα σαράντα δύο χρόνια που βρίσκομαι και ζω στα Εξάρχεια. Καληνύχτα σας…
Έκανες ένα μικρό λαθάκι...
Η προηγουμενη γενιά(οι γονείς μας δηλαδή) ήταν αυτή που αγωνίστηκε,κέρδισε το στοίχημα και τελικά....Δημιούργησε όλους αυτούς τους θεσμούς και οργανισμούς αποβλάκωσης,ανέχειας,ανισότητας,αυθαιρεσίας και καταλήστευσης.Όλα αυτά βεβαια δεν θα πείραζαν τόσο αν η προηγουμενη γενιά δεν χρησιμοποιούσε την(αγωνιστική)εμπειρία της,ώστε να καταπνίγει κάθε μορφή αντίδρασης και αντίστασης εναντια σε αυτή.
Το ατσάλινο χέρι που κατευθύνει τον αποτροπιασμό των φασιστικών ψυχώσεων είναι τα ΜΜΕ.
Ζούμε τον φρενοβλαβή παραλογισμό και την κτηνωδία των πλανητικών και διεθνών «νταβάδων». Από τους γιγάντιους προπαγανδιστικούς διαύλους του καθεστώτος προτρέπουν και κατευθύνουν τα μικρά παιδιά σε αυτό το φαύλο κύκλο των ψυχωτικών αποφορτίσεων.
Αυτοί οι άθλιοι μηχανισμοί του καθεστώτος αφού έχουν ..........
δηλητηριάσει τη νεολαία με όλα τα υποπροϊόντα της παρακμής που παράγουν και εμπορεύονται, αφού τη δολοφονούν, καθημερινά, ανελέητα, έρχονται τώρα να «ξύσουν» τα ζωώδη ένστικτα τμήματος της τσακισμένης και ακρωτηριασμένης αυτής νεολαίας, και να τα κατευθύνουν στις καταστροφές και στο τυφλό μίσος.
Οι «νταβάδες» και όλα τα ιδεολογικά, πολιτικά και δημοσιογραφικά τους φερέφωνα εγκωμιάζουν το απολιτικό και άναρχο χάος, ανάγουν τη ζούγκλα τού «όλοι εναντίον όλων» σε «αγωνιστική» αρετή, τις καταστροφές, τις φωτιές, το πλιάτσικο και τους κουκουλοφόρους, σε «ανατρεπτική στάση»!!!
Αυτός είναι ο νεοταξικός εφιάλτης, η στρατηγική των πολυεθνικών: Η διάλυση των πάντων: εθνών, θεσμών, ιστορικών κατακτήσεων, κοινωνικών σχέσεων και ανθρώπων, κάθε πολιτικού και πολιτισμικού ιστού. Θέλουν να μετατρέψουν τους λαούς σε αγέλη χωρίς ιστορική υπόσταση, χωρίς ταυτότητα και σκέψη, χωρίς αξίες και αρμούς συνοχής.
Το χαλύβδινο χέρι που κατευθύνει αυτή την ολοκληρωτική κατεδάφιση είναι τα ΜΜΕ: η σύγχρονη αυτή δικτατορία των ισχυρών κέντρων εξουσίας, ωμή και αποκρουστικά αυθάδης.
Και τα «τάγματα» αυτού του ανατριχιαστικού φασισμού του γκανγκστερικού, πολυεθνικού κεφαλαίου, είναι τα ιδεολογικά φερέφωνα της πονηρής προοδευτικότητας και οι «αριστεροί» νέο-γενίτσαροι.
Ο παλιός φασισμός των εθνικών κρατών έχει αντικατασταθεί με τον σύγχρονο πλανητικό φασισμό των υπερεθνικών μονοπωλίων: ακόμα πιο θηριώδη και καταστροφικό, διότι είναι ύπουλος και αποκρουστικά πολυπρόσωπος: Το παλιό φαιό χρώμα έχει αντικατασταθεί με το ροζ, το μαύρο και πολλές άλλες αποχρώσεις «αναρχοσοσιαλιστικές».
Οι πρακτικές, βεβαίως παραμένουν οι ίδιες.
Και ο σημερινός ροζέ, οργανώνει τα απολιτικά τμήματα της κλονισμένης και εξοντωμένης από το σύστημα νεολαίας, της ριγμένης στα έσχατα όρια της πνευματικής και ψυχικής εξαθλίωσης. Αυτή τη νεολαία την κατευθύνει μέσα στα σκοταδιστικά της αδιέξοδα και την εκπαιδεύει στην καταστροφή, στο παιχνίδι με τα όπλα, στους εμπρησμούς, στην τυφλή βία και τρομοκρατία εναντίον της κοινωνίας, της πολιτικής, των ιδεών, των θεσμών και εναντίον κάθε ανθρώπινης αξίας.
Αν παρατηρήσει κανείς νηφάλια τις αγελαίες ψυχώσεις αυτών των ημερών (τις είπαν οι έμμισθοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί υπάλληλοι «κοινωνική εξέγερση» και μάλιστα οι πολιτικοί προβοκάτορες (ΣΥΡΙΖΑ) παρομοίωσαν τα γεγονότα με τα ιστορικά κινήματα, ακόμα ανώτερα και από την επανάσταση του 1821!!!), αν τα παρατηρήσει κανείς όλα αυτά θα βρεθεί μπροστά στον εξής παραλογισμό: Η εξουσία του κεφαλαίου και όλα τα όργανά της αποτελούσαν τους κήρυκες και τους «ηγέτες» αυτής της «λαϊκής εξέγερσης»!!!
Ακριβώς, γιατί δεν ήταν ΚΑΜΙΑ «λαϊκή εξέγερση» εναντίον του καθεστώτος, αλλά μια «εξέγερση» του καθεστώτος εναντίον της κοινωνίας, του λαού και των αυθεντικών κινημάτων που κυοφορούνται. Μια «εξέγερση» των «νταβάδων» και των υπαλλήλων τους για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, τη μετατροπή της σε ζούγκλα, συνακόλουθα την ισχυροποίηση της μακάβριας δικτατορίας του πλανητικού κράτους και του «νταβατζίδικου» παρακράτους.
Τον τόνο της «καθοδήγησης» τον δίνουν οι πιο καλοδουλεμένες μήτρες της «νταβατζίδικης» καμαρίλας: Το Λαμπρακιστάν και η «Ελευθεροτυπία».
Τα πρωτοσέλιδα αυτών των Εφημερίδων είναι αποκαλυπτικά. Το ίδιο αποκαλυπτική είναι η πρακτική των εστιών του Σόρος: «Ιός» και «indymedia».
Ενδεικτικά μόνο αναφέρω το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Ε»
«Μάθημα 1ο
Εφοδος στα Τμήματα
Ο λόγος τώρα στους μαθητές. Αφήνουν τα σχολεία και φτιάχνουν «πρόγραμμα αντίδρασης» ώς τα Χριστούγεννα. Πετροπόλεμος σε αστυνομικά τμήματα και αποκλεισμοί δρόμων, διαδηλώσεις κάθε εβδομάδα. Σε συντονισμό και οι φοιτητές, που καταλαμβάνουν σχολές σε ΑΕΙ της Αθήνας και της περιφέρειας».
Μόνο οι αθεράπευτα τυφλοί, ίσως, να μη μπορούν να διακρίνουν ότι η εφημερίδα δεν χειροκροτεί απλώς τη «νέα γραμμή» ( εκτονωτικές, τυφλές και πολιτικά ανέξοδες επιθέσεις-προκλήσεις κατά των αστυνομικών τμημάτων), αλλά δίνει ΓΡΑΜΜΗ για τέτοιες επιθέσεις!!!
Αυτοί είναι οι χαλύβδινοι «στρατηγοί» που καθοδηγούν και κατευθύνουν, ποικιλοτρόπως, το «κίνημα» των κουκουλοφόρων.
Οι «αρχηγοί» της «επανάστασης» των νέων!!!
Ρεσάλτο
Ενα γεγονός είναι πολυδιάστατο ετσι κι αλλιως. εξαρτάται απο πια σκποπια θα το δεις.ΕΓΩ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΛΙΓΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΠΛΕΥΡΑ. Και λεω πως όλα αυτα λοιπόν ειναι ένα ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ το οποίο εξασφαλίζει την αλλαγή φρουρας στην εξουσία,μεταξυ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ με ομαλό τρόπο.Είναι τυχαίο οτι πρίν την αλλαγή παραταξης στην εξουσία, η απελθούσα κυβέρνηση πελαγοδρομει μέχρι σιχαμάρας?
η "διαφορά" των δυο κομμάτων ξαφνικά φαντάζει μεγάλη,και αυτός που μέχρι πρότεινος ηταν ανίκανος γίνεται ικανός.Το κόλπο του κεφαλαιου παλιό αλλά καλό.Και το ρημάδι παντα πιάνει!!!
πετρος σπ.
ποιος ειναι ο blacky που λεει κοτζανες?
Δημοσίευση σχολίου