Οδός Χαρίτων & Πτολεμαίων:Ένα παλιό ξεχασμένο σπίτι προπολεμικό είναι το πρώτο εμπόδιο που χωρίζει την οδό Μακρή με την Παναγοπούλου
Η μπουλντόζα όμως αναλαμβάνει δράση...
Ακριβώς από κάτω όμως από τις δύο πρώτες φωτογραφίες ο χρόνος έχει σταματήσει:Διατηρούνται σώες σχεδόν γειτονιές εδώ και 90 περίπου χρόνια που σώθηκαν από τύχη:Αλλού για διαφωνίες κληρονομικές, αλλού εγκαταλείφθηκαν και άλλα πολλά..
Δεν θα μπορούσαν όμως να πάρουν χρώμα σαν τις παλιές πόλεις της Ξάνθης και της Θεσσαλονίκης (φώτο);Γιατί ναι, ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ...Αλλά ίσως είναι εδώ και καιρό αργά..
Το ιστορικό:Το προηγούμενο Σάββατο προαναγγείλαμε φωτορεπορτάζ με τις παλιές γωνιές της πόλης μας.Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ενώ το επόμενο Σαββατοκύριακο σκοπεύαμε να σας δείξουμε φωτογραφίες από τη παλιά γειτονιά κάτω από την οδό Χαρίτου στην Αγία Τριάδα, σήμερα στην ιστοσελίδα του δήμου έκπληκτοι ανακαλύπτουμε μπουλντόζες κτλ κτλ με προαναγγελία διάνοιξης δρόμου κατά σατανική σύμπτωση στην περιοχή αυτή.Δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς ο δρόμος θα ενώσει Μακρή, Γοργοποτάμου και Παναγοπούλου.Σίγουρα θα εξυπηρετεί πολύ κόσμο.Σίγουρα όμως θα χαθούν εικόνες της σωζόμενης τμηματικά παλιάς πόλης του Αγρινίου σαν και αυτές.Αυτές όμως είχαν εγκαταληφθεί στην μοίρα τους.Όχι από δημαρχαίους, βουλευτάδες, νομάρχες κτλ.ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ..
Και αν έπιανε κάποιος τον Χ Μοσχολιό και του έλεγε:Γιατί κάνεις δρόμο και δεν διαμορφώνεις τη γειτονιά αυτή έστω σα μια μικρογραφία του Ψυρρή,θα γύρναγε και θα σου έλεγε:
"Εσύ Δρόμο μου ζήτησες, άρα δρόμο φτιάχνω!"
Και δίκιο θα είχε..
4 σχόλια:
Στη συγκεκριμένη περιοχή (Πτολεμαίων κλπ) υπάρχει ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΩΡΙΟ από παλιά παραδοσιακά σπίτια διατηρημένο σχεδόν αυτούσιο στην καρδιά της πόλης! Θα είναι μεγάλο κρίμα να χαθεί αυτή η γειτονιά...
Συγχαρητήρια για την προσπάθεια σας. Λείπω σχεδόν 15 χρόνια από το Αγρίνιο και η ιστοσελίδα σας μου έδωσε την δυνατότητα της "εικονικής" - τουλάχιστον - καθημερινής επαφής.
Μεγάλωσα μέσα στις γειτονιές της Αγίας Τριάδας, με τα παλιά πέτρινα σπίτια, τα στενά δρομάκια και τις αλάνες. Κάθε φορά που επισκέπτομαι την πόλη επιδιώκω πεζές περιηγήσεις ώστε να συλλέξω εικόνες και να αναπολήσω το παρελθόν. Κάθε φορά απογοητεύομαι. Έχοντας ταξιδέψει πια αρκετά και έχοντας ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε δύο μεγάλες πόλεις της Ελλάδος, αναπόφευκτα συγκρίνω την γενέτειρα μου, θλίβομαι και οργίζομαι.
Λυπάμαι αλλά το τρένο πέρασε από την πόλη μας και δεν καταφέραμε να επιβιβαστούμε σε αυτό. Όμορφες γωνιές και κεντρικοί δρόμοι όπου παλιότερα χαρακτηρίζονταν από πέτρινα οικοδομήματα, χαρακτηριστικά της αιτωλικής αρχιτεκτονικής "εξαφανίσθηκαν" ελέω αντιπαροχής. Δεν ρίχνω ευθύνες στον πολίτη-ιδιοκτήτη ο οποίος επιθυμεί την βελτίωση της διαβίωσης του και "ανταλλάσσει" το παλιό με ένα καινούργιο οικοδόμημα με περισσότερες ανέσεις. Ρίχνω ευθύνες στην πολιτεία και συγκεκριμένα στην ανίκανη τοπική αυτοδιοίκηση που ρίχνει στάχτη στα μάτια κατασκευάζοντας πεζοδρόμια και παρτέρια. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι αυτή που θα έπρεπε να μεριμνήσει αποζημιώνοντας ιδιοκτήτες και χαρακτηρίζοντας κάποια οικοδομήματα ως διατηρητέα. Εδώ γελάμε... πριν από χρόνια η μητέρα μου με ενημέρωνε τηλεφωνικά, ότι γκρεμίζονταν το καταπληκτικό κτίριο στο οποίο στεγάζονταν η φιλαρμονική του "Ορφέα" (στον οποίο ως μαθητής του δημοτικού παρακολουθούσα μαθήματα μουσικής). Η έκπληξη μου μεγάλωσε όταν πληροφορήθηκα ότι ιδιοκτήτης του κτιρίου ήταν παλιός δήμαρχος του δήμου μας. Τι άλλο να πει κανείς... Ο πολιτισμός κύριοι αναπτύσσεται από πάνω προς τα κάτω. Όταν οι ίδιοι οι τοπικοί άρχοντες απαξιώνουν την πολιτιστική μας κληρονομιά τι περιμένουμε από τους απλούς πολίτες. Κάλλιστα ο εν λόγω κύριος θα μπορούσε να εντάξει το συγκεκριμένο οικοδόμημα σε πρόγραμμα του υπουργείου πολιτισμού και να αποζημιωθεί (προσωπικά δεν θα τον κατηγορούσα).
Κύριοι το παρελθόν μας είναι η ταυτότητα μας. Αυτή τη στιγμή η πόλη μας δεν έχει ταυτότητα, πρόκειται για μια αδιάφορη πόλη χωρίς ομφάλιο λώρο. Μια πόλη χωρίς σημείο αναφοράς. Μια πόλη που θεωρεί ως σημάδι πολιτιστικής ανάπτυξης την παρουσία των διάφορων καφέ, μπαρ, ουζερί κ.λπ. Δυστυχώς αυτός είναι ο πολιτισμός μας...
krima, krima, krima....ti na pei kaneis
Συνεχιστε το φωτορεπορταζ που ξεκινησατε με παλια σπιτια και παλιες γειτονιες.Αφου δεν φροντισαν οι δημαρχοι μας να μεινουν ζωντανα κομματια της παλιας πολης με τα πολλα πετρινα σπιτια και τα στενα σοκακια με τις αυλες και τις τριανταφυλλιες ας τα βλεπουμε σε φωτογραφιες στο διαδυκτιο.Προσυπογραφω το κειμενο του Ανωνυμου απο την Αγια Τριαδα.
Και γω στην ιδια γειτονια μεγαλωσα και παιζαμε μπαλα σε δυο τεραστια γηπεδα πισω απο την εκκλησια.Τωρα δεν υπαρχει κανενα,παντου πολυκατοικιες.Λειπω τριαντα τοσα χρονια κι οταν κατεβαινω στο Αγρινιο νομιζω οτι βρισκομαι σε αλλη πολη.Παντου τσιμεντο και ξανα τσιμεντο.Ευτυχως παραμενουν στη θεση τους τα Παπαστρατεια Εκπαιδευτηρια και το Παρκο για να μας θυμιζουν τα νειατα μας.
Παει ο Αι Γιαννης παει η Αγια Βαρβαρα παει κι ο Αγιος Χριστοφορος.Οποιος μπορει ας σωσει οτι μπορει.
Δημοσίευση σχολίου