Ο Γιωργος Ν. Παπαϊωάννου, εκλεκτός φίλος μας δεν είναι πια κοντά μας. Έφυγε άδικα και πρόωρα σε ηλικία μόλις 37 ετών...Δικηγόρος στο επάγγελμα και διδάκτωρ εμπορικού δικαίου, ήταν γιος του βουλευτή Νικόλαου και εγγονός του Γεωργίου Παπαϊωάννου, επίσης βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και δημάρχου Αγρινίου.
Ανέπτυξε έντονη δράση στο σύλλογο των εν Αθήναις Αγρινιωτών ως Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. και ουσιαστικά ήταν αυτός που ανέπλασε το περιοδικό ''Ρίζα'', στο οποίο εδώ και πολλά χρόνια αποτυπώνεται τακτικότατα η ιστορία και η εξέλιξη της πόλης μας.
Δούλευε για το εν λόγω έντυπο ακατάπαυστα από το πρωί ως το βράδυ παράλληλα με τις επαγγελματικές του ασχολίες.
Η αναμορφωμένη έκδοση της ''Ρίζας'' είναι η πνευματική του παρακαταθήκη στον τόπο μας. Μέσω αυτής φωτίστηκαν πολλές πτυχές της πλούσιας ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας, αποτελώντας ταυτόχρονα το δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον της γενέτειράς μας.
Πάνω από όλα ο Γιώργος ήταν για μας καλός φίλος και συνεργάτης στις συλλογικές μας δραστηριότητες. Χαμογελαστός και εξωστρεφής, με σπάνια ευγένεια, χαρακτηριστικά που τον έκαναν προσιτό στον καθένα. Άνθρωπος συμπαθής, δραστήριος , με σκέψη θετική και διαύγεια πνεύματος!
Έφυγε περήφανος και μαχητικός ...
Αντίο φίλε Γιώργο...
Θα σε θυμόμαστε για πάντα...
Η συντακτική ομάδα
Η Εξόδιος Ακολουθία του αγαπήμενου φίλου μας θα τελεστεί αύριο στις 15:00 στο Β Νεκροταφείο Αθηνών.
15 σχόλια:
Η είδηση θανάτου του φίλου μας Γιώργου, με συγκλόνισε. Δεν μπορώ να μη θυμηθώ το γελαστό του πρόσωπο, τη γλυκύτητα που ξεχείλιζε σε κάθε του λόγο και ενέργεια. Ενας σπουδαίος άνθρωπος με σχέδια και οράματα. Κρίμα.
Η απουσία ενός τέτοιου ανθρώπου μένει σαν ένα κενό που δεν αναπληρώνεται.
Ο Θεός να τον αναπαύσει.
Ο Γιώργος πραγματικά αναμόρφωσε τη Ρίζα καθιστώντας την πιο ελκυστική και ευανάγνωστη στις νεότερς γενιές.Ας είναι ελαφρύ το αττικό χώμα που θα τον σκεπάσει.
Έφυγε η ελπίδα ανανέωσης του Συλλόγου Αγρινιωτών Αθήνας.
ας ειναι ελαφρο το χωμα που θα τον σκεπασει
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ποσό απλός και προσιτός άνθρωπος ήσουν. Μα πάνω από όλα υπήρξες άνθρωπος για τους ανθρώπους. τώρα που πηγαίνεις στη χώρα του "πάντα" το χαμόγελο σου δε θα σβήσει ποτέ!
Η ιστορία δίνει τυφλά τα χρυσά δακτυλίδια του Διά,
πλούτη του Μήδα αμύθητα κρύβοντας τις σκοτεινές τις υποσχέσεις,
αναθέτοντας τις στην καταραμένη Άτροπο να τις κρίνει τυφλά και αυστηρά,
................................
διπλά πλούτη του πνεύματος δίνει από τα χρόνια που περνάς μακριά άπό τον Άδη,
όμως τα χρόνια που μετρά η σπαγγοραμένη κοσμογονία του Ησίοδου ψίχουλα είναι μπροστά στο αύθαρτο του πνεύματος και της μοναδικότητας σου.
......................
Θα σε θυμάμαι για πάντα Γιώργο, ως νέο της Σιδώνος στον αύθαρτο χρόνο.
Βασιλιάς Άγριος
Κι αν είμαι Rock μη με φοβάσαι
νύκτες αγρίμιας να με θυμάσαι
μη με φοβάσαι μη με φοβάσαι
κι αν είμαι Rock να με θυμάσαι
Μαύρο πουλί τσακισμένο σε τοίχους
εγώ είμαι εσύ κι αν είμαι Rock
Τρέμω τους ξένους φοβάμαι τους φίλους
καράβι δεμένο ....
H είδηση του θανάτου του Γιώργου με συγκλονίζει. Θα συνεχίσουμε με την ίδια ορμή την ιδέα του για μια άλλη κοινωνία πιο ευγενική και γεναιόδωρη, πιο ωραία και ανθρώπινη
Γιάννης Σελιμάς
Με καλύπτει απόλυτα ο Γιάννης Σελιμάς
Η είδηση του θανάτου του φίλο μου Γιώργου πραγματικά με συγκλόνισε.
Ηταν ενας σπουδαίος άνθρωπος, σοβαρός και πολύ καλός επιστήμονας.
Κρίμα..
Φίλε Γιώργο δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Hλίας Π. Κοτούμπας
Μεγάλη αδικία...
Otan feugoun neoi anthrwpoi, drastirioi, me orama ki agapi gia ton topo tous,oti kai na peis einai poly ligo.
Prin 30 peripou xronia allos enas episis spoudaios neos kai filos o Xristos Tatarakis (proedros politikis neolaias stin poli mas kai melos twn Agriniwtwn fititwn stin Athina)eixe fygei adika apo touto ton kosmo.
I mnimi tous as einai faros fotinos gia olous mas.
zeidoron: Πράγματι, πόσα θα μπορούσε να είχε προσφέρει και ο αείμνηστος Χρήστος Ταταράκης...και πόσοι πια θυμούνται το όραμα που είχε για το Αγρίνιο και την ποεριοχή;
ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
Με τόση ταχύτητα που διάνυσες
σε χρόνο ελαχιστο αυτόν τον τόπο
φυτεύοντας μόνον υάκινθους
και στο διάμεσο έδειχνες
υδάτινους δρόμους
με φως αιτωλικό πλημυρισμένους,
Ο κόσμος, Κοίτα,αστράφτει, ευωδιάζει,Καλέ μου,κάνε το γύρο
επάνω, τριγύρω και Γύρνα...
ΦΙΛΗ Χ.
Ο Θεός να τον αναπαύει στην αιώνια πολιτεία Του. Μακάρι να μας αφήσει παρακαταθήκη, έστω λίγη από την πολλή-πολλή αγάπη του για τον τόπο μας, την πόλη μας, το Αγρίνιο!
Θα μπορούσε ίσως να ζει και να "πολιτεύεται" μόνο εκεί που ήταν τα συμφέροντά του, στην Αθήνα δηλαδή. Όμως το ενδιαφέρον του, η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα των προγόνων του ήταν κάτι το ξεχωριστό.
Τον ευχαριστούμε για ότι έκανε, για όσους ενέπνευσε με την πίστη του γι΄αυτόν τον ρημαγμένο τόπο...
Δημοσίευση σχολίου