Φιλος αναγνωστης, έχοντας μελετήσει το σχετικο προεδρικο διαταγμα για την ιδρυση Πανεπιστημιου στην πολη μας, μας απεστειλε το ακολουθο κειμενο:Το περιεχόμενό της είναι για πολλές κρίσεις, θετικές και αρνητικές.Τρεις παρατηρήσεις, από μένα:
· (Επιτέλους..) λοιπόν, Habemus Universitare!!!! - Προεκλογική ή μη η "χάρη", πάντως όταν έρθει ο πρωθυπουργός να μιλήσει στην (φρέσκια) πλατεία, θα μπορεί να μας πει ότι φρέσκαρε ό,τι είχε μπαγιατέψει από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Σημίτη, δική του..
· Όπως παλαιότερα, επίσης προεκλογικά, στην ίδια πλατεία μας είχε πει, "επόμενες" σχολές- τμήματά της θα διασπαρούν στο Νομό, με ειδική μάλιστα έμφαση στη σχετική νομοθετική πράξη, στο Μεσολόγγι. (Έ ρε γλέντια, που , μάλλον, θα ξεκινήσουν από το 5ο Τμήμα- όταν και άν αυτό κάποτε δρομολογηθεί).
· Το σημαντικό: Όπως συνήθως, η κυβέρνηση, απαράλλαχτα με ό,τι θα έκανε οποιαδήποτε όμοιά της, νεοδημοκρατική , πασοκική, "οικουμενική" , "χαρίζει" σε μια περιοχή, τη δική μας, όπως και στην Γ' βάθμια εκπαίδευση, καθεφτάκια και χάντρες για ιθαγενείς. Ξεμπερδεύει με "ένα ακόμα" Πανεπιστήμιο, χωρίς πραγματική ακαδημαϊκή βάση. Δίχως δηλαδή ξεκάθαρα ακαδημαϊκά- γνωστικά αντικείμενα και ουσιαστικά επαγγελματικά δικαιώματα και δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων του στην (άγρια) αγορά εργασίας.
Το Αγρίνιο, από τη δεκαετία του '70, ζητούσε Ακαδημαϊκές μονάδες, αλλά όχι κανά UFO Α.Ε.Ι., ούτε αντίστοιχης άγνωστης ταυτότητας σχολές. Η Πόλη ,επίσης, δεν ήταν ποτέ παλαβή, ούτε να ζητήσει τίποτα "βαρβάτες" σχολές, όπως Νομικές , Ιατρικές, Φιλοσοφικές, Πολυτεχνικές ..., που δίνονταν άπλετα αλλού...
Απολύτως ορθολογικά και τόσο μακριά από κολπάκια που έθρεψαν ενοικιοστάσια πόλεων και πόλεων και ψηφοσυλλέκτες κομμάτων και κομμάτων εξουσίας, λειτούργησε μακριά από αυτό που ειρωνεύονται πολλοί μεγαλοχωριαταραίοι των ΜΜΕ : «Κάθε πόλη και Πανεπιστήμιο , κάθε χωριό και ΤΕΙ».
Ήξερε ποια ήταν η οικονομία της, η κοινωνικότητά της, ποιές ήταν οι ανάγκες της περιοχής και ζητούσε συγκεκριμένα και πλήρη αντικείμενα: Γεωπονική (ανέκαθεν...), Σχολή Αρχαιολογίας- Ανασκαφικής (με σοφή σκέψη του Θ. Παλιούρα) για ζώνη Δυτικοελλαδική ανεξερεύνητη σε Χώρα όπου τα παιδιά που τελειώνουν τα τρέχοντα Ιστορικά- Αρχαιολογικά Τμήματα, το πολύ να έχουν κανένα δίμηνο "πρακτικής" σε ανασκαφές, Σχολή Μετερωρολογίας- Κλιματολογίας κλπ...
Τέτοια απαιτούσε η Πόλη, που όμως ρε γαμώτο , όσο νά' ναι στοιχίζουν... Πολύ! Σε εργαστήρια, ερευνητικές υποδομές, μέλη Δ.Ε.Π. ...
Δεν είναι φτηνά τμήματα "διαχείρησης 'κάτι'..." , που ξεμπερδεύεις κάνοντας πανεπιστήμιο δυο σχολικά κτίρια, με ελάχιστα τακτικά μέλη Δ.Ε.Π. (από επίκουρο καθηγητή και πάνω), με πολλούς συμβασιούχους , που πληρώνονται την άλλη χρονιά (και άν...), με λίγα κομπιούτερς και...πάει , ξεμπέρδεψες... Δεν είναι Τμήματα, όπως αυτά που φυτεύουν οι συνεχείς, αλλά μόνιμου χαρακτήρα "μεταρρυθμίσεις" , όπου το γνωστικό αντικείμενο το οποίο έχει θέση σε μεταπτυχιακές και διδακτορικές εξειδικεύσεις καθίσταται "Προπτυχιακό"!...
Δεν είναι τμήματα- μικροκλάδοι της Οικονομικής Επιστήμης, των επιστημών Περιβάλλοντος, των Τεχνολογικών και Πολιτισμικών Σπουδών (... παρεμπιπτόντως, με πολλούς πανεπιστημιακούς διάφορων κλάδων που έχω συζητήσει τον τίτλο του 3ου Τμήματος, τους έχω προσφέρει ένα επιστημονικό vertico- "τίν' τούτο", λένε όλοι...).
Να "υποθέσω" τη συνέχεια;
Όπου νά' ναι, οι φίλοι οι Μεσολογγίτες, θα αρχίσουν να ζητάνε στην αιγίδα του νέου Πανεπιστημίου καμιά...νομική, καμιά αγγλογαλική φιλολογία και άλλα τέτοια ένδοξα και αντάξια Ιεράς Πόλεως, πλην Ακαδημαϊκά και επαγγελματικά κορεσμένα... Παρεμπιπτόντως νομική σχολή δε μπόρεσε καν να δημιουργήσει κοτζάμ Πάντειο Πανεπιστήμιο, καθώς ξεσηκώθηκαν οι μεγαλονομικοί καθηγητές και έκαναν την πλέον συντεχνιακή κατάληψη που έχει γίνει ποτέ σε ελληνικό ΑΕΙ, μέχρι και οι ΔΑΠίτες της νομικής Αθήνας.
Το υπ. παιδείας, κάποτε, μάλλον εν όψει άλλων εκλογών , θα "μας παραχωρήσει" κανένα 5ο τμήμα, να πάει και το παλιάμπελο του "νέου Πανεπιστημίου". Όλο και κάποια πρόσθετο φτηνό εξειδικευμένο αντικείμενο θα βρει: Διαχείρηση αγροτικών...αντλιοστασίων, διαχείρηση ...δημοτικών τελών και δαπανών ταφής, διαχείρηση ψηφιοποίησης λαογραφικού φωτογραφικού υλικού και άλλες "διαχειρήσεις".
Ά, ναι! Και πάνω σε αυτές τις εξειδικευμένες "διαχειρήσεις" και πρόσθετες "κατευθύνσεις" στο πτυχίο: Διαχείρηση ασπρόμαυρου φωτογραφικού υλικού, διαχείρηση έγχρωμου υλικού, διαχείρηση βίντεο και ...ώ, Yes!.. η κατεύθυνση που θα στριμώχνονται τα παιδιά, μπας και πάρουν "τίτλο με αξία", «διαχείρηση οπτικής αναπαράστασης λαογραφικού υλικού με 3D Animation».
"Αστείο";
"Σαρκασμός";
Χμμ....
Το εκπληκτικό (θα είναι), όπως και στα υπάρχοντα τμήματα ότι σε αυτές τις λεπτοκομένες και φτηνές φέτες ακαδημαϊκού υλικού, το πανεπιστήμιο θα λειτουργεί σα μικρό κολέγιο, με εξαιρετική ερευνητική δουλειά από διδάσκοντες και φοιτητές, θα παράγει νέα γνώση, δημοσιεύσεις του θα παίρνουν θέση στη διεθνή βιβλιογραφία... και....
...και εξαιρετικοί πτυχιούχοι καταδικασμένοι άνεργοι.
Με ένα πέρασμα από ένα UFO Πανεπιστημιο πάνω από μια Πόλη, που έχει πολλά διαμερίσματα άδεια για να αρχίσουν τίποτα φραγκοφονιάδες ιδιοκτήτες να τσιμπανε τις τιμές, πολλές πιτσαρίες και σουβλακερί για να αρπαξουν λίγες εκατοντάδες ακόμα παιδιά από τα μαλλιά να τα μπουκώσουν μπας και μπουκώσουν οι ίδιες στο χρήμα...
Κοντολογίς, το Αγρίνιο δεν ήθελε να πουλήσει κανά σουβλάκι παραπάνω, ούτε να "επενδύσει" σε γκαρσονιέρες...
Ποτέ δεν ήταν φτηνιάρικο, όσο το υπολόγισαν αυτοί που παλιότερα στην οδό Μητροπόλεως και τώρα από τις πολυτέλειες των Ολυμπιακών ακινήτων, δίπλα στην Κηφησίας, ρύθμιζαν τα εκπαιδευτικά με αντιλήψεις Βρυξελλών και Μπολώνια , αλλά και επενδύοντας σε φτηνές ψήφους...
Πάντως, ούτε το Αγρίνιο, ούτε τα παιδιά που θα περάσουν στο "νέο αυτόνομο" ΑΕΙ θα μπορέσουν με τέτοιους όρους να πουν "Ακριβό μου Πανεπιστήμιο".
Θανάσης Γ. Κάππος.
Υ.Γ.
...Και μια που έπιασα μαζεμένα πολλά: Ποτέ δεν αντιλήφτηκα, ούτε στην Αθήνα, ούτε στη Θεσσαλονίκη, ούτε στο εξωτερικό, την έξωση των Φοιτητών από τον κορμό της Πόλης, στη «λογική» της «πανεπιστημιούπολης». Το πανεπιστήμιο αποτελεί κοινωνική συγκρότηση για την εξέλιξη της κοινωνίας- δε νοείται έξω από τα τείχη της κοινωνίας στην οποία υπάρχει... Δεν είναι «δοκιμαστικός σωλήνας», «γυάλα με χαμστεράκια», κάπου μακριά...
...Και έτσι πάντα με επιφύλαξη αντιμετώπιζα τους σχεδιασμούς να φάμε το παλιό αεροδρόμιο της πόλης μας- ένα από τα πρώτα στη Χώρα και με άγνωστη ιστορία, τόσο πολύ Αγρινιώτικη...
Ακρωτηριάζουμε λοιπόν την ιστορία της πόλης για να δημιουργήσουμε το νέο ιστορικό της μέλος- έτσι δεν είναι;
Το Αγρίνιο έχει (...είχε, μάλλον, και πέφτουν σταθερά από τις μπουλντόζες..) τόσα παλιά, τεραστίων διαστάσεων πετρόχτιστα και εργοστασιακά- αποθηκευτικά κτίρια, επίσης μέρος της ιστορίας του. Με -όχι πανάκριβες, όσο στοιχίζει η εξ’ αρχής οικοδόμηση τυπικών πανεπιστημιακών κουτιών, τόσο ίδιων από τα Γιάννενα και την Πάτρα ως το Βανκούβερ του Καναδά...- εργασίες αντιστήριξης και ανάπλασης μπορούσαν φιλοξενήσουν αμφιθέατρα, εργαστήρια, γραφεία, στέκια...
Στα ίδια κτίρια, που στον κορμό και τις παρυφές της πόλης έζησαν τα καπνά θα μπορούσε να ζήσει η ενέργεια, τα όνειρα η σύνθεση της νέας στίξης της πόλης.
Έτσι δεν είναι;...