Τρίτη 14 Απριλίου 2009

14 Απρίλη 1944…

« …Κι είταν Παρασκευή Μεγάλη 14 Απρίλη
και κεί που η Γης ανάβρυζε
κρινάκια, παπαρούνες, χαμομήλια
για το Πάσχα
σκάφτηκαν τάφοι κι στους τάφους
δε χωρούσαν ιο λεβέντες
και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος.
(……………………………………………….)
Και νάτοι ολόμπροστα,
να ο Χρήστος, να κι ο Αβραάμ νάτος κι ο Πάνος
(………………………………………………..)
Νάτοι οι 120 Αγρινιώτες
μπρός στη Μάντρα της Αγιά Τριάδας
(………………………………………………..)
Εκεί που η Λευτέρια ανατέλλεται
από το αίμα μας. Θάνατος δεν υπάρχει…»


(Στίχοι από το ποίημα «Αναστάσιμο Μνημόσυνο» του Γιάννη Ρίτσου)

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

για οσους κακοπιστους και κακοβουλους που καπιλευοντε την ιστορια λες και ειναι αποκλειστικο τους δικαιωμα(ας μην αναφερω ονοματα και τους δινω και αξια).τιμη και δοξα στους ηρωες του πολεμου που επεσαν για την πατριδα

Ανώνυμος είπε...

Τιμή και δόξα στους 120 μάρτυρες!!!

Ανώνυμος είπε...

Οι 120 μάρτυρες πέσαν απ΄τα πολυβόλα.
Χιλιάδες άλλοι έπεσαν, πέφτουν και θα πέφτουν κάθε μέρα απο την εξαθλίωση ή την σχετική εξαθλίωση, εως ώτου να γίνουν πράξη τα ιδανικά για τα οποία "120.000 ενεργοί και εφεδρικοί βγήκαν στο κλαρί".
Η ανθρωπότητα τα τελευταία 30 χρόνια ζει με δανεικά που θα εξοφληθούν (;) απο τις επόμενες γενεές. Σε πoια μορφή άραγε σε χρήμα ή σε είδος;
Είμαστε η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα απο την προηγούμενη.
It's pay back time. Από ποιούς όμως και σε ποιούς. Εδώ μας θέλω...
Σαν ξυπνήσεις μονομιάς θα' ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

g_nestoras

Ανώνυμος είπε...

pws kai den vrethike kanas koummounisths na pei oti htan dikoi tous?

Ανώνυμος είπε...

pws kai den vrethike kanas koummounisths na pei oti htan dikoi tous?

Πως θα μπορούσε να μην υπάρξει κάποιος που θα έκανε ένα τέτοιο ερώτημα;

Αλήθεια ποιός θεωρείται κομμουνιστής;

Αυτός που είναι ψηφοφόρος του ΚΚΕ;

Αυτός που στηρίζει την καταστροφή του λογικού (σταλινισμός) στην πρώην Σοβιετική Ενωση;

Η αυτός που υϊοθετεί τον Μαρξισμό (επιστημονικός σοσιαλισμός) όχι ως δόγμα γιατί ποτέ δεν υπήρξε ως τέτοιο, αλλά ως τρόπο σκέψης (διαλεκτική μέθοδος) και δράσης;

Όποιοι δεν μπορούν να απαντήσουν είτε γιατί δεν γνωρίζουν, είτε γιατί δεν είναι σίγουροι για την απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα, ας ανατρέξουν στο βιβλίο της Ελλης Παππά "Μακιαβέλι ή Μαρξ" (και πολλά άλλα βέβαια).
Ισως τότε να μην έμπαιναν καν στον κόπο να απευθήνουν ένα ερώτημα σαν το αρχικό (χωρίς καμμία διάθεση προσωπικής αντιπαράθεσης).

Παρεπιπτώντος στην τελευταία δεκάδα (η οποία και γλίτωσε) ήταν ο αδελφός του πατέρα μου. Ο οποίος εξέπνευσε 1,5 - 2 χρόνια μετά απο πνευμονία που τον χτύπησε, όταν πλημμύρησαν οι φυλακές στο Αγρίνιο όπου και κρατούνταν σαν ΕΑΜιτης (στον εμφύλιο δεν έλαβε μέρος - δεν κρατούνταν για αυτό αλλά για τα "πολιτικά του πιστεύω" και για την πλούσια δράση του στην αντίσταση...)

g_nestoras

zeidoron dtsoukas είπε...

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη θυσία των 120 πατριωτών έγραψα σήμερα το παρακάτω κείμενο στο μπλογκ "skeftomasteellhnika.blogspot.com"
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ Η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΩΝ 120 ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ 14 Απριλίου 1944
Μεγάλη Παρασκευή τότε.
Η πιο μαύρη Παρασκευή στην ιστορία της πόλης του Αγρινίου και της Ελλάδας.
14 Απριλίου 2009 σήμερα,η μαύρη επέτειος της εκτέλεσης* από τουςΓερμανούς κατακτητές των 120 πατριωτών, ως αντίποινα για το σαμποτάζ που είχε προηγηθεί στις 9 Απριλίου λίγο έξω από το χωριό Σταμνά σε τρένο που μετέφερε τρόφιμα και πολεμοφόδια στις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής στο Αγρίνιο.
Οι Γερμανοί είχαν τεράστιες απώλειες από την πετυχημένη ενέργεια των ανταρτών του ΕΛΑΣ.
Νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής και στη γειτονιά της Αγίας Τριάδας δεν ακούγονταν ο πένθιμος ήχος της καμπάνας.
Τα χτυπήματα των γκασμάδων π'άνοιγαν φρέσκους τάφους νυχτιάτικα κι ύστερα κοντά στο χάραμα το κροτάλισμα των όπλων τον σκέπαζαν.Μια κρύα μέρα ξημέρωσε με 120 πατριώτες νεκρούς, θυσία στο βωμό της ελευθερίας της πατρίδας.Ο κατάμαυρος ουρανός και η βροχή που έπεφτε ασταμάτητα συνέθεταν το τραγικό σκηνικό.Είναι και το Αγρίνιο μιά από τις μαρτυρικές πόλεις της πατρίδας μας,παρ' ότι δεν είναι ευρέως γνωστό,όπως τα Καλάβρυτα,το Δίστομο καιη Καισαριανή.
Πριν ακόμα χαράξει στις φυλακές Αγρινίου,που ήταν τότε εκατό μέτρα αριστερά της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας,επικρατούσε αναστάτωση.Οι κρατούμενοι πατριώτες που μάχοταν τον κατακτητή υποψιάζονταν ότι κάτι κακό θα συμβεί. Δεν άργησε η ώρα που ο επικεφαλής φρουρός φώναξε τρία ονόματα. Ηταν οι πρώτοι νεκροί. Ηταν οι τρεις που οδηγήθηκαν στην κεντρική πλατεία Μπέλλου και κρεμάστηκαν στους φανοστάτες. Τους άφησαν εκεί όλη τη Μ.Παρασκευή και το μεσημέρι του Μ.Σαββάτου τους μετέφεραν στον ομαδικό τάφο στην Αγία Τριάδα.
Οι επόμενοι 117 ήρωες μεταφέρθηκανκατά δεκάδες απέναντι,πίσω από το ιερό της εκκλησίας κι εκτελέστηκανδια τυφεκισμού, όπως αναφέρει στην ανακοινωσή του ο Γερμανός διοικητής, μπροστά στους φρεσκοσκαμένους λάκους. Ανάμεσα στους νεκρούς αγωνιστές ήταν κι έφηβοι, παλικαράκια, καθώς και μία γυναίκα η ΚατίναΧατζάρα.Γρήγορα το κακό μαντάτο διαδόθηκε σ' όλη την πόλη.
Η μυρωδιά του θανάτου παντού.
Τ' ανοιξιάτικα λουλούδια στις αυλές και στα μπαλκόνια των σπιτιών μύριζαν μπαρούτι και φρέσκο αίμα,το αίμα των αγωνιστών για την λευτεριά της πατρίδας.
Ο πόνος,ο τρόμος,η φρίκη,ο φόβος μαζί με τοθρήνο και το μίσος για τους φονιάδες των παλικαριών διάχυτα στην πόλη. Οι σταγόνες της βροχής που συνέχιζε να πέφτει,ίσως να 'ταν τα δάκρυα του Θεού,ανακατεύτηκαν με τα δάκρυα των χαροκαμένων μανάδων,των αδελφών,των συζύγων,των φίλων και των συγγενών ποτίζοντας τη γη όπου σε λίγο ξεφύτρωσε η λευτεριά.
Ολες οι οικογένειες της μικρής τότε πόλης του Αγρινίου είχαν κι από ένα δικό τους ανάμεσα στους εκτελεσθέντες ήρωες, που όλοι μαζί αδερφομένοι πολέμαγαν τους κατακτητές.
Σημαντικό ρόλο στην εκτέλεση των 120 έπαιξαν και κάποιοι Ελληνες τσολιάδες, αξιωματούχοι,συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών.
Για αυτούς μίλησε η ιστορία και η περιφρόνηση των συμπολιτών τους. Δυστυχώς πάντα υπήρχαν Εφιάλτες!
Τιμώντας και μεις σήμερα τη θυσία των 120 πατριωτών για τη λευτεριά της πατρίδας θέλουμε να απευθυνθούμε στη Δημοτική αρχή του Αγρινίου και να της ζητήσουμε να κάνει το χρέος της απέναντί τους.
Αυτό το χρέος επιβάλλει να φτιαχτεί επιτέλους ένα επιβλητικό μνημείο πάνω στην πλατεία των 120,που να προκαλεί δέος, να εμπνέει σεβασμό,να συμβολίζει το μέγεθος της θυσίας και να παραπέμπει στο μεγάλο αυτό ιστορικό γεγονός.
Και βεβαίως δυό μεγάλες πλάκες με χαραγμένα όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων.Επίσης ο χώρος να είναι προσβάσιμος μόνο για προσκύνημα κι όχι όπως γίνεται σήμερα να παίζουν μπάλα και να κάνουν ποδήλατο τα μικρά παιδιά και κάποια μεγαλύτερα να φτιάχνουν γκράφιτι πάνω στο υποτυπώδες μνημείο.
Οσοι έχουν επισκεφτεί το σκοπευτήριο στην Καισαριανή καταλαβαίνουν τι εννοούμε.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ ΑΔΕΡΦΙΑ!
Συγχωρέστε μας από κει ψηλά που βρίσκεστε, διότι μικρά παιδιά της δεκαετίας του 60 και του 70 παίζαμε μπάλα στα χέρσα χωράφια πίσω απότο ιερό της Αγίας Τριάδας πάνω στα ματωμένα χώματα.
Ισως οι ψυχές σας να ΄θελάν ν'ακούσουν χαρούμενες παιδικές φωνές που τόσο άγρια σας στέρησαν τα βόλια των κατακτητών.Δεν γνωρίζαμε τι είχε συμβεί εκεί.Τα βιβλία μας δεν έγραφαν τίποτα.
Οι γονείς μας κι οι δάσκαλοί μας δεν μίλαγαν.
Δύσκολα χρόνια,μετά τον εμφύλιο (ναι έγινε κι αυτός μόλις διώξαμε τους κατακτητές) και μέσα στη δικτατορία (κι απ' αυτήείχαμε)!
Εστω κι αργά αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση!
Δεν πήγε χαμένηη θυσία σας.
Η πόλη του Αγρινίου κι η Ελλάδα ολάκερη σας ευγνωμονούν.
*Πολύ περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό αυτό γεγονός στην ηλεκτρονική εφημερίδα του Αγρινίου:www.epoxi.gr

Ανώνυμος είπε...

18.000(μεσολογγι) χ 3 = 54.000(αγρινιο).οπως και να το δειτε χωριατες ειμαστε τριπλασιοι και αντε γεια...

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΧΕΤΟ!