Όπως θα θυμόσαστε σε παλαιότερες αναρτήσεις μας είχαμε αναφερθεί στην υπόθεση του συμπατριώτη μας Σμηναγού Βασιλείου Παναγόπουλου που έπεσε ηρωικώς κατά τη διάρκεια της αποστολής ''ΝΙΚΗ'' στην Κύπρο το 1974, αλλά η σωρός του ουδέποτε έφτασε στα πάτρια εδάφη, λόγω μπερδέματος (!) και γραφειοκρατικών κωλυμάτων! Μάλιστα το θέμα έφερε στην επικαιρότητα πριν από μήνες ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θάνος Μωραΐτης καταθέτοντας σχετική ερώτηση στη Βουλή ζητώντας την άμεση επίλυσή του.Απ ότι φαίνεται η πολιτεία έστω και καθυστερημένα αποφάσισε μετά από 35 ολόκληρα χρόνια να δώσει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία. Έτσι, αυτή την Κυριακή 5 Απριλίου και ώρα 11:30, θα πραγματοποιηθεί στην 132 Σμηναρχία Μάχης (Α/Δ Αγρινίου), παρουσία του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας Αντιπτεράρχου (Ι) Ιωάννη Γιάγκου, η τελετή υποδοχής των λειψάνων του Σμηναγού (Ι) Βασιλείου Παναγόπουλου. Κάλιο αργά παρά ποτέ που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας….
6 σχόλια:
μπραβο στον κ.μωραιτη που εφερε το θεμα στην βουλη και μπραβο και στην πολιτεια που εστω και καθυστερημενα κανει το σωστο για ενα παιδι που θυσιαστηκε για την πατριδα και τιμησε το αγρινιο και τον νομο μας γενικοτερα.
http://koti.welho.com/msolanak/kyprosgr.html
Etsi mpravo afti i Politeia na tima kapote ta paidia tis estw kai kathisterimena kai as koitaxei na dwsei ligo perisotera xrimata stous polotous. Den mporei na tous empistevetai ergalia ekatomyriwn kai apo tin alli meria na min tous dinei xrimata gia na zoun axioprepws kai na pairnoun perisotera xrimata oi katharistriees stin Ethniki Trapeza
kserei kaneis pws mporoume na vroume fwto grafies apo to gegonos ?
johngia@windowslive.com
kserei kaneis pou mporoume na vroume fwtografies ?
johngia@windowslive.com
Εμείς οι Αγρινιώτες
Ξεχασμένοι μεγάλοι του Αγρινίου: οι Στρατηγοί Γεώργιος Δαγκλής, Παναγιώτης Γ. Δαγκλής, Δημήτριος Μπαϊρακτάρης. Απαξιωμένοι ήρωες: Ν. Παναγιώτου ή Κουμπούρας, Βασίλειος Παπαγιάννης, Γεώργιος Μιχαλακέας και η εκατόμβη των πεσόντων Αγρινιωτών στην επική μάχη του Σκρα Ντι Λέγκεν εναντίον των Βουλγάρων στον Β' Βαλκανικό πόλεμο (Α' Παγκόσμιο Πόλεμο) όλοι από την αδικημένη γενιά των Σουλιωτών του Αγρινίου.
Τι να πρωτοπροσέξω καθώς ανατρέχω σε κάθε λογής ιστορική πηγή ή βιβλίο προκειμένου να βρω τι υπήρξε αυτός εδώ ο τόπος και τι προσέφερε με τα παιδιά του και ιδιαίτερα τι προσέφερε η γενιά των Σουλιωτών που η μοίρα τους έφερε εξόριστους με τη μεγάλη έξοδο του 1803, του λυσασμένου πανούργου αδίστακτου Αλή Πασά, μακριά απ' τα αγαπημένα Σουλιώτικα βουνά, σε τούτα εδώ τα χώματα για μια νέα πατρίδα. Και είναι απίστευτη η περιφρόνια και η έχθρα που αντιμετώπισαν από τους ντόπιους ισχυρούς και ιδιαίτερα από τον άρπαγα και προσκυνημένο τσιφλικά Γιαννάκη Στάικο ο οποίος με τους κουμπουροφόρους μισθοφόρους του "καπάκωνε" αδίσταχτα τεράστιες εκτάσεις εθνικής γης που ελευθερώθηκαν και με το αίμα αυτών των ξεριζωμένων Σουλιωτών.
Χρειάστηκαν αγώνες, χρόνια απίστευτης πείνας και εξαθλίωσης και εμπαιγμών και αυτού ακόμα του τότε ελληνικού κράτους, ώσπου και με την συγκινητική συμβολή 51 φιλότιμων Αγρινιωτών, για να επιτύχουν την εγκατάστασή τους στα Δυτικά του Αγρινίου με λίγα μέτρα γης για χαμόσπιτα και ένα μικρό κλήρο για την επιβίωσή τους. Δυστυχώς τίποτα σήμερα δεν υπάρχει που να θυμίζει την εγκατάστασή τους, της ηρωικής αυτής γενιάς για την οποία θα έπρεπε να νιώθει περηφάνια και τιμή το Αγρίνιο έχοντας μέσα του ένα νέο Σούλι, γιατί από αυτή την αδικημένη γενιά αναδείχθηκαν σημαντικοί άντρες, στρατηγοί και ήρωες που άφησαν ανεξίτηλη την παρουσία τους στην ιστορία της Ελλάδας και έκαναν σεβαστό και θαυμαστό το όνομα του Αγρινίου, της πόλης που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Χιλιάδες φορές έχω περάσει και έχετε περάσει από την οδό που αρχίζει από την πλατεία Χατζοπούλου και καταλήγει στην πλατειούλα όπου βρίσκεται η μοναδική προτομή του Ν. Παναγιώτου - Κουμπούρα από τους παραπάνω αναφερομένους στρατηγούς και ήρωες, τόση απαξίωση και αχαριστία από την πόλη τους!
Η οδός αυτή είναι η "Δαγκλή" ναι έτσι σκέτη, χωρίς μικρό όνομα, χωρίς ιδιότητα ή κάποιο τίτλο που να καταλαβαίνει κάποιος για ποιο πρόσωπο πρόκειται. Είναι σημαντικό πάντως ότι η οδός αυτή δεν τεμαχίστηκε σε τμήματα για να βολευτούν κάποιοι ασήμαντοι. Αυτό το σκέτο επώνυμο μου κίνησε το ενδιαφέρον να βρω ποιος άνδρας βρίσκεται σ' αυτή την πινακίδα.
Με τα λίγα που γνώριζα για την περίφημη Τριανδρία της Θεσσαλονίκης Βενιζέλου - Δαγκλή - Κουντουριώτη άρχισα μια μεγάλη προσπάθεια ενημέρωσης γιατί όπως και 'γω, το σύνολο σχεδόν αυτής της πόλης δεν γνωρίζουν την ιστορία της και τι προσέφερε στο διάστημα των Βαλκανικών Αγώνων, εξήντα (60) τόσα χρόνια από τότε που συνειδητοποίησα την παρουσία μου εδώ, δεν έχω ακούσει για κάποια εκδήλωση τιμής ή και ομιλίας σχετικά με την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων και τη δράση των αναφερομένων Στρατηγών και Ηρώων. Προσέτρεξα στη "Δομή" και στο βιβλίο του Γερολυμάτου "Δρόμοι που γράφουν ιστορία", έτσι βρήκα ότι πρόκειται για τον Παναγιώτη Γεωργίου Δαγκλή στρατηγό, τον δεύτερο της Τριανδρίας. Ψάχνοντας στη Θεσσαλονίκη στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα βρέθηκα έκπληκτος μπροστά στο έγχρωμο πορτρέτο του σε τιμητική θέση στη σειρά των μεγάλων του Μακεδονικού Αγώνα.
Στη βιβλιοθήκη των Μακεδονικών Μελετών υπάρχει η έκδοση του προσωπικού του αρχείου σε δύο τόμους 1.000 σελίδων που επιμελήθηκε ο Ξ. Λευκοπαρίδης σε έκδοση του 1965. Εσάρωσα κυριολεκτικά όλα τα βιβλιοπωλεία και παλαιοπωλεία της Θεσσαλονίκης αλλά δεν βρέθηκε πουθενά, χρειάστηκε η προσπάθεια του φίλου μου Χρήστου Χαντζή να κάνει το ίδιο στην Αθήνα για να το βρει. Αλλά και τι παράξενη είναι η τύχη! Σε ανύποπτη συζήτηση για την ιστορία του Παν. Δαγκλή με τον φίλο μου Ηλία Χατζηγεωργίου που μένει χρόνια στη Θεσσαλονίκη μου αποκάλυψε ότι συνέβαλε και αυτός στην έκδοση αυτού του βιβλίου όταν σαν υπάλληλος στο γραφείο του δικηγόρου και πρώην Υπουργού Παιδείας Γεώργιου Μυλωνά, εγγονού του Παν. Δαγκλή από την κόρη του Ελένη, προσκόμισε σε δέματα τα έγγραφα του αρχείου που είχε στην κατοχή του ο εν λόγω εγγονός στον συγγραφέα Ξ. Λευκοπαρίδη έτσι νιώθω τυχερός που έχω αυτό το πολύτιμο βιβλίο - αρχείο. Η προσπάθειά μου φυσικά δεν σταμάτησε σε αυτό το βιβλίο προκειμένου να ενημερωθώ όσο το δυνατόν περισσότερο για δράση τόσο του συγκεκριμένου στρατηγού όσο και των άλλων αναφερομένων Στρατηγών και Ηρώων. Πολύτιμες πληροφορίες βρήκα στα Ημερολόγια Μεταξά, Κονδύλη, Πλαστήρα στην έκδοση "Εμείς οι Έλληνες" και το DVD για τους Βαλκανικούς πολέμους καθώς και στην περιγραφή διαφόρων μαχών και ιδιαίτερα της μάχης του Σκρα - Ντι Λέγκεν.
Έτσι λοιπόν βρέθηκα έκθαμβος μπροστά σε μια καταπληκτική προσωπικότητα με τεράστια προσφορά στην Ιστορία της Ελλάδας. Έναν Αγρινιώτη Στρατηγό που η καταλυτική του παρουσία και συμβολή σημάδεψε με τη δράση του την πορεία του Μακεδονικού και Ηπειρωτικού Αγώνα, την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και Ιωαννίνων και τη νικηφόρο πορεία των Βαλκανικών Πολέμων. Η ιστορία του είναι μεγάλη, είναι όμως ανάγκη οι κατοικούντες αυτή την πόλη, που αισθάνονται πλέον Αγρινιώτες, να την γνωρίσουν έστω και συνοπτικά καθώς και των υπολοίπων "εν αρχή" αναφερομένων να συναισθανθούν την τιμή και περηφάνεια που πρέπει να μας συνέχει για τα πανάξια αυτά τέκνα του Αγρινίου και να συνηδειτοποιήσουμε ότι το Αγρίνιο δικαιούται μια μεγάλη θέση και τιμή στην ιστορία της Ελλάδας, μπορεί να νιώθει ισάξιο της Ιερής Πόλης του Νομού μας με την διαχρονική προσφορά του σε αίμα και αγώνες.
Diavazontas to parapanw arthro skeftika oti sto Agrinio yparxei odos Iwannou Staïkou an prokeitai gia to idio atomo. Loipon kyrie Dimarxe den tha prepei na dwsete amesa se ena dromo tou Agriniou to Onoma tou Sminagou Panagopoulou, etsi gia na ton thymountai oi newteroi
Δημοσίευση σχολίου