Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Αφιέρωμα:Mια κοντινή αλλά ξεχασμένη πτυχή της ιστορίας της πόλης μας.

Στην ιστορία της πόλης μας έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία.Μια ωραία αφορμή ήταν το αφιέρωμα του myagrinio.blogspot.com για το αρχαίο Αγρίνιο και την Τουρκοκρατία.
Kι όμως υπάρχει ένα κομμάτι της ιστορίας αυτής της πόλης τόσο κοντινό μα τόσο ξεχασμένο, που ενεπλάκησαν σε αυτό οι πατεράδες μας. Έιναι η τελευταία γενιά που ένιωσε έστω και λίγο τη σκληρή όψη του πολέμου: Τα γεγονότα στη Κύπρο το 1974.
Πολλοί συντοπίτες μας είχαν πολεμήσει στη πρώτη γραμμή των μαχών στη Λευκωσία. Άλλοι όμως δεν κατάφεραν να φτάσουν. Ένας από αυτούς ήταν ο κυβερνήτης ενός εκ των 13 αεροσκάφων που μετέφεραν καταδρομείς στη Κύπρο, ο επισμηναγός Βασίλειος Παναγόπουλος. Όταν το αεροσκάφος βρισκόταν στο τελικό στάδιο προσγείωσης στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, οι ελληνοκύπριοι ένοπλοι πολίτες που είχαν επανδρώσει τα αντιεροπορικά όπλα, νομίζοντας ότι πρόκειται για εχθρικά αεροσκάφη άνοιξαν πύρ με αποτέλεσμα να το καταρρίψουν(!) και να σκοτωθούν όλοι πλην ενός. Στην ίδια επιχείρηση συμμετείχαν και άλλοι συντοπίτες μας, είναι όμως εν ζωή και δεν αναφέρουμε τα ονόματα τους, διότι δεν γνωρίζουμε αν το επιθυμούν. Τα γεγονότα αυτά αποτελούσαν κοινές αναμνήσεις της πόλης μας στη γενιά των πατεράδων μας.
Όμως η αναγνώριση δεν έχει γίνει ακόμα. Κανείς δεν έχει γράψει η δεν έχει ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτό.
Όσο για τη θυσία του επισμηναγού Βασίλειου Παναγόπουλο, αυτή είχε τη δική της μακάβρια συνέχεια. Τα οστά των πεσόντων, μεταξύ αυτών και του ιδίου, κατά τη παράδοσή τους μπερδεύτηκαν παραδόθηκαν στους συγγενείς οστά άλλων πεσόντων, αντί των δικών τους.( Τι ντροπή!). Έκτοτε η ελληνική πολιτεία "θυμήθηκε" τον Παναγόπουλο ελάχιστες φορές. Στο Αγρίνιο πάντως η προτομή του στήθηκε σε γνωστό πολυσύχναστο σημείο της πόλης 23 χρόνια μετά τα γεγονότα, το 1997, επί δημαρχείας Σώκου. Η δε ολοκλήρωση της διαδικασίας των λειψάνων όλων των πεσόντων στη Κύπρο και κατ επέκταση η παράδοσή τους στην οικογένεια που ανήκουν, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Το θέμα αυτό παραμένει στάσιμο ενώ το ξαναέφεραν προσφάτως στην επιφάνεια εφτά βουλευτές του ελληνικού μας κοινοβουλίου, οι: Θάνος Μωραίτης, Μιχάλης Καρχιμάκης, Βασίλης Οικονόμου, Λεωνίδας Γρηγοράκος, Χρήστος Αηδόνης, Μάρκος Μπόλαρης, Αλέξανδρος Αθανασιάδης.
Ευχόμαστε η όλη διαδικασία να έχει αίσιο τέλος. Η θυσία του Β.Παναγόπουλου και των συμπατριωτών μας οφείλει να τιμηθεί περισσότερο από την πόλη μας. Και όσο περνά ο χρόνος, αυτό είναι περισσότερο εφικτό για αυτή τη τόσο κοντινή αλλά και τόσο ξεχασμένη πτυχή της ιστορίας μας.

1 σχόλιο:

ΛΕΝΑ είπε...

Ειχα ακούσει για το γεγονός αλλά δεν ήξερα λεπτομέρειες και πολύ καλά κάνετε που το αναφέρετε.
Πιστεύω ότι η ιστορία της πόλης μας πρέπει να γίνει γνωστή και να μην είναι γνωστό το Αγρίνιο μόνο σαν εμπορικό ή οικονομικό κεντρο του νομού.