''Χαίρε Καίσαρ''!...

Γράφει ο παπα-Ηλίας Υφαντής

Στις μέρες της πρωθυπουργίας του πολυχρονεμένου μας Κων-νου Μητσοτάκη τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και ΠΕΧΩΔΕ είχαν αποφασίσει και διατάξει:
1.Επειδή η ανομβρία και η ΕΥΔΑΠ με τον ωχαδερφισμό της και το σάπιο υδρευτικό της δίκτυο, είχαν αδειάσει τους ταμιευτήρες του νερού, να γεμίσουν τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ (μόνο;) με το αίμα του φτωχού λαού.
Πώς μεθόδευσαν την πραγματοποίηση του κατορθώματός τους αυτού;
Καθόρισαν την τιμή του νερού, πάνω απ' τα 60 κυβικά , την τριμηνία,, στις 514 δρχ, ανά κυβικό, πάνω απ' τα 81 στις 720 και μετά τα 105 στις 900 δρχ. Και βέβαια στα δολοφονικά αυτά πρόστιμα προσθέτονταν και οι τερατώδεις εισφορές για έργα -που ένας Θεός ξέρει, αν γίνονταν.
Και επειδή η καταμέτρηση της κατανάλωσης παραλειπόταν-σκόπιμα, κατά τη γνώμη μου-σε κάποιες τριμηνίες και μεταφερόταν στις επόμενες, τα κυβικά ανέβαιναν κατακόρυφα! Και τα πρόστιμα γίνονταν εξοντωτικά και τερατώδη…
Και δεν αρκέστηκαν μόνο στην πατέντα της προστιμολαγνείας, αλλά προχώρησαν και σε άλλα ληστρικά μέτρα: Πολλαπλασίασαν, πέρα από κάθε λογική, την τιμή του νερού. Από 20 χιλιάδες δρχ. που πληρώναμε, για να αναφέρω ένα παράδειγμα, μας ήρθε ο λογαριασμός για 180 χιλιάδες (εννιαπλασιάστηκε). Ξεσηκώθηκε ο κόσμος. «Πρέπει να έχει διαρροές η παροχή σας»! μας έλεγε η ΕΥΔΑΠ. Ή «φταίει το ότι αλλάχτηκαν τα ρολόγια καταμέτρησης…». Και βέβαια μας κορόιδευαν. Και πρόσθεσαν στη ληστεία και τον εμπαιγμό.
Και η ίδια συνταγή φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στις μέρες μας. Που κα πάλι επισημαίνουν-όπως και τότε-τον κίνδυνο της λειψυδρίας. Και φωνάζουν για την οικονομία του νερού. Και απειλούν και πάλι με πρόστιμα. Αλλά αυτή τη φορά η μεγάλη ληστεία δεν φαίνεται να αφορά μόνο στο καταναλωτικό κοινό της ΕΥΔΑΠ. Φαίνεται πως η μεγάλη ληστεία αφορά κυρίως και προπάντων το λαό της Αιτωλοακαρνανίας και το ενορχηστρωμένο εδώ και χρόνια, πέρα από κάθε λογική, κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου.
Γιατί μεθοδικά και συστηματικά υπογραμμίζεται η υπερεπάρκεια σε υδάτινους πόρους της Αιτωλοακαρνανίας και ο μεγάλος κίνδυνος, που διατρέχει απ' τη λειψυδρία η Θεσσαλία. Και βέβαια η προϊστορία αυτής της άθλιας ιστορίας είναι γνωστή. Και την περιγράφω εδώ, όπως την είχα εκθέσει και σε προγενέστερα κείμενά μου:
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με αλλεπάλληλες αποφάσεις του, ακυρώνει το έκνομο έργο τους. Κι όμως αυτοί επιμένουν στο έγκλημά τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απορρίπτει το τερατούργημά τους και αρνείται να το χρηματοδοτήσει. Κι όμως αυτοί προχωρούν ακάθεκτοι στην ολοκλήρωση του καταστροφικού τους εξαμβλώματος.
Στην περιοχή της Μεσοχώρας, στην οποία συντελείται το ανοσιούργημα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, προελαύνει η βαρβαρότητα εις βάρος της ελληνικής φύσης και διεκτραγωδείται "η δυστυχία να είσαι Έλληνας". Κι όμως αυτοί συνεχίζουν απτόητοι το ηροστράτειο έργο τους.
Ο κρατικός προϋπολογισμός εξαναγκάζεται να θυσιάσει ένα τρισεκατομμύριο τριακόσια δισεκατομμύρια δραχμές, όταν με πολύ λιγότερα χρήματα μπορούν να δημιουργηθούν ταμιευτήρες, που να αποθησαυρίζουν κατά τη χειμερινή περίοδο νερό για να ποτίζεται το καλοκαίρι ο θεσσαλικός κάμπος. Και με τα περισσευούμενα χρήματα θα μπορούσαν να γίνουν έργα για την αληθινή αναβάθμιση και της Θεσσαλίας και της υποβαθμισμένης Αιτωλοακαρνανίας.
Όπου, αφού κατέστρεψαν το φυσικό περιβάλλον, για να μεγαλώσουν όπως φαίνεται τα τσιφλίκια τους, με την αποξήρανση κάπου εφτά λιμνών -βιότοπων και υδρότοπων- τώρα θέλουν να καταστρέψουν και το φυσικό περιβάλλον της Αιτωλοακαρνανίας με την εκτροπή του Αχελώου.
Και βέβαια ποιος λογαριάζει τις ευαισθησίες του λαού της Αιτωλοακαρνανίας; Όταν για τους προγόνους μας ο Αχελώος ήταν θεότητα. Σαν τον Ερμή και τον Δία. Που σε χρόνους σκοτεινούς οι Βάνδαλοι κατέστρεψαν τους πανέμορφους ναούς τους. Και άλλοι αιωνίως βάρβαροι ακρωτηρίασαν ή άρπαξαν τα αγάλματά τους και μ' αυτά στολίζουν τα μουσεία τους.
Όπως και για μας, σήμερα, ο Αχελώος είναι πηγή ομορφιάς. Με τις λίμνες του και τους βιότοπους. Που κάποιοι Βάνδαλοι "εδώ και τώρα", στο όνομα της τουρκισίας (=αδικίας), πάνε να καταστρέψουν, να ακρωτηριάσουν και να πάρουν. Όπως και ο Ελγίνος, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, τα μάρμαρα του Παρθενώνα!
Αλλά πέρα από πηγή ομορφιάς ο Αχελώος για μας είναι η πηγή της ζωής μας. Είναι η ίδια μας η ζωή! Είναι οι φλέβες μας, που θέλουν να τις κόψουν, για να μας αφαιρέσουν τη ζωή. Αφαιρώντας και προσφέροντας σε άλλους το αίμα, που δεν μας φτάνει να ζήσουμε. Αφού στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις άνυδρες (το 40%)!..
Και ποια ειρωνεία! Πρωθιερέας αυτής της, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, εκτροπής, όπως φαίνεται, είναι ο αξιότιμος υπουργός Περιβάλλοντος. Που με την προσήκουσα στον κομματικό κώδικα της Ν. Δημοκρατίας "σεμνότητα και ταπεινότητα" κάνει επίδειξη της "επηρμένης οφρύος" του και καυχιέται ότι το "αριστούργημα" αυτό "αυτός το άρχισε κι αυτός θα το τελειώσει"!
Με συμπαραστάτες βέβαια και τα μεγάλα, όπως λέγονται, κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ). Που και αυτά ομοθυμαδόν συνευδοκούν. Αφού στη ζυγαριά της ωμής ψηφοθηρίας υπερτερούν αριθμητικά οι Θεσσαλοί των Αιτωλοακαρνάνων. Τους οποίους δεν ορρωδούν να θυσιάζουν μαζί με τον Μαρίνο Αντύπα και τα θύματα του Κιλελέρ.
Δεν απομένει παρά να κατεδαφίσουν τα υπολείμματα του Παρθενώνα. Και στη θέση του να υψώσουν μνημείο, που θα διασαλπίζει τον θρίαμβο και την αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού, του κομματικού κοτζαμπασισμού και της τσιφλικάδικης αυθαιρεσίας.

Και προπάντων της, πέρα από κάθε νομική, οικονομική, ηθική, λογική και αισθητική δεοντολογία, εκτροπής της ελληνικής περιβαλλοντικής πολιτικής. Και, βέβαια, με το δίκιο τους. Αφού εμείς οι Αιτωλοακαρνάνες έχουμε παραδοθεί σ' αυτούς άνευ όρων. Που είναι σα να τους λέμε: Ξηλώστε τα και ποδοπατήστε τα όλα. Μην αφήσετε τίποτε όρθιο. Εμείς εδώ είμαστε. Πιστοί στην, άνευ όρων και ορίων, ραστώνη και αδιαφορία μας. Ιδανικοί αυτόχειρες. Για να σας ξαναψηφίσουμε. Για να απολαύσουμε ακόμη χειρότερες μέρες. Κι ακόμη μεγαλύτερα κακουργήματα.
Λοιπόν; Θα μείνουμε εκεί και σαν τους μονομάχους της ρωμαϊκής αρένας, θα φωνάζουμε σ' αυτούς, που μας αδικούν και μας ληστεύουν: «Χαίρε Καίσαρ οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν»! Ή θα επαναστατήσουμε εναντίον όλων αυτών. Και πρώτα απ' όλα εναντίον του εαυτού μας και της παχυλής νωθρότητας και αδιαφορίας μας!