Υψηλοί τόνοι επικράτησαν σήμερα στη Βουλή, στην Ώρα του Πρωθυπουργού. Συγκεκριμένα, ο κ. Καραμανλής, απαντώντας σε ερώτηση του Αλέκου Αλαβάνου, δήλωσε ότι δεν έγινε μεταφόρτωση υλικού για ανεφοδιασμό του ισραηλινού στρατού μέσω του λιμανιού του Αστακού. Όπως ανέφερε ετέθη σχετικό αίτημα απ' την πλευρά της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ το οποίο όμως η ελληνική πλευρά απέρριψε. Τελικά εμείς τι να πιστέψουμε απ όλα όσα ακούμε; Την ελληνική κυβέρνηση ή το αμερικανικό πεντάγωνο;
7 σχόλια:
καλα νομιζει το νταπο το ελεφανατακι οτι γινεται πιστευτος με τα ψεματα για τα οπλα και την υποκρισια του για δηθεν συμπονια στους παλαιστηνιους απο το 2007 γινονται μεταφορες πολεμικου-υλικου στο πλατυγιαλι απο ηπα προς ησραηλ μεχρι και οι ντοπιοι "αρχοντες" το γνωριζαν αυτο και εβγαζαν και φωτογραφιες αναμνηστικες μετους αμερικανοναζι μπροστα απο τα τανκς
η υποκρισια τους ειναι πολυ προκλητικη
ΑΡΘΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Περίληψη:ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!!
Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Αμερικανική εβραϊκή Επιτροπή Wednesday, 3 May 2000 Τετάρτη 3 Μαΐου 2000 The American Jewish Committee today honored Greek Foreign Minister George Papandreou for his extraordinary contributions to Greek-Jewish and Greek-Israeli relations. Η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή τίμησε σήμερα τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου για τις εξαιρετικές συνεισφορές του στίς Έλληνο-εβραϊκές και Ελλαδο-ισραηλινές σχέσεις. "It is especially gratifying for me to see the revolution in Greek-Israeli relations that has taken place over the past two decades," said AJC Executive Director David A. Harris, who made the presentation to Minister Papandreou."There is no better friend in Greece of the Jewish community, of Israel, and of the United States than you, Mr. Papandreou." "Δεν υπάρχει καλύτερος φίλος στην Ελλάδα της εβραϊκής κοινότητας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών από εσάς, κ. Παπανδρέου. Mr. Harris spoke after the Foreign Minister addressed AJC's Annual Meeting.D.HARRIS. Mr. Papandreou praised the American Jewish Committee for furthering Greek-Jewish relations, and also spoke warmly of Ambassador Alfred H. Moses, the former AJC president who is the Clinton Administration's point man on the negotiations to resolve the Cyprus conflict. Ο κ. Παπανδρέου εξήρε την αμερικανική εβραϊκή επιτροπή για την προώθηση της Ελληνο-εβραϊκών σχέσεων, καθώς επίσης και μίλησε θερμά για τον Πρέσβη των Η. Alfred Moses, τον πρώην πρόεδρο του AJC "Είμαι περήφανος που βρίσκομαι εδώ σήμερα μεταξύ φίλων και συναδέλφων που εργάστηκαν με ενθουσιασμό και με επιμέλεια ώστε αυτές οι συνεργατικές σχέσεις να έχουν επιβιώσει στη δοκιμασία του χρόνου», είπε ο κ. Παπανδρέου. "Today those ties have blossomed through the tireless efforts of people like David Harris." Praising AJC as an organization, the foreign minister said: "The American Jewish Committee has demonstrated a longstanding interest in advancing Greek-Jewish relations and interreligious dialogue through frequent visits to Greece and by maintaining warm relations with the Greek American community."Εξυμνώντας την AJC ως οργανισμό, ο Υπουργός Εξωτερικών είπε: "Η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή επέδειξε ένα μακροχρόνιο ενδιαφέρον για την προώθηση της Ελληνο-εβραϊκής σχέσης και του διαθρησκειακού διαλόγου με συχνές επισκέψεις στην Ελλάδα και από τις θερμές σχέσεις με τη διατήρηση της ελληνικής αμερικανικής κοινότητας." Among the 600 luncheon guests were top leaders of the Greek Jewish community, who are participating in the AJC Annual Meeting, as well as leaders of the Greek American community. Μεταξύ των 600 φιλοξενουμένων στο γεύμα ήταν οι ηγέτες της ελληνικής εβραϊκής κοινότητας, οι οποίοι συμμετέχουν στο ετήσια συνεδρίασή της AJC, καθώς και ηγέτες της ελληνικής αμερικανικής κοινότητας. Addressing AJC the day after Yom HaShoah, Holocaust Remembrance Day, Mr. Papandreou said, "education of future generations on the Holocaust is essential" to prevent the rise of racism and discrimination.Αναφερόμενος στην AJC για την επομένη «Yom HaShoah», Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «η εκπαίδευση των μελλοντικών γενεών για το Ολοκαύτωμα, είναι αναγκαία" για να εμποδίσει την άνοδο του ρατσισμού και των διακρίσεων. "When I was Minister of Education a few years ago, I formed a committee whose task was to search all Greek school textbooks and remove any references that might be considered anti-Semitic," said Mr. Papandreou. "Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές», είπε ο κ. Παπανδρέου. "I am glad to say that this task was completed under my aegis." "Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό αιγίδα μου." He pointed out that under the initiative of one of the luncheon guests, Mrs. Fotini Konstantopoulu, Greece transferred to the US Holocaust Memorial Museum the archives of Greek Jewish communities.Επεσήμανε ότι σύμφωνα με την πρωτοβουλία ενός από τους συνδαιτυμόνες του φαγητού, η κ. Φωτεινή Κωνσταντοπούλου (Τομαή), Ελλάδα μεταφερθεί στο Μουσείο Μνήμης του Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ τα αρχεία των ελληνικών εβραϊκών κοινοτήτων. Mr. Papandreou recalled that under the postwar government led by his grandfather, "Greece became the first country in Europe to return Jewish properties that had been confiscated during the Nazi occupation and reinstated citizenship and employment in the public sector for the Jewish population."Ο κ. Παπανδρέου υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με τη μεταπολεμική κυβέρνηση υπό την ηγεσία από τον παππού του, "η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που επέστρεψε τις εβραϊκές περιουσίες που είχαν δημευθεί κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής και επανέφερε την ιθαγένεια και την απασχόληση στο δημόσιο τομέα για το εβραϊκό πληθυσμό." Reviewing recent developments in Greek-Israel relations, Mr. Papandreou proclaimed: "I am delighted that our relations have never been better." Όσον αφορά την εκτίμηση των πρόσφατων εξελίξεων στις σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ,ο κ. Παπανδρέου είπε : "Χαίρομαι για το γεγονός ότι οι σχέσεις μας δεν ήταν ποτέ τόσο καλύτερες».
Αναρτήθηκε από ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ
Το παραμύθι του Αστακού και οι…κοκοβιοί της πολιτικής
Πως το 1999 οι ΠΑΣΟΚοι και ο «έντιμος» Στεφανόπουλος άνοιξαν τα πόδια για να περάσουν από το ελληνικό έδαφος ΠΑΡΑΝΟΜΑ τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα
Επειδή δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι οι αμερικανοί θα μετέφεραν όπλα στο Ισραήλ μέσω Ελλάδος, και θα έκαναν και διεθνή διαγωνισμό πιο πριν, ας δούμε κάτι πιο...ευχάριστο.
Μόνο γέλια και…νεύρα προκαλούν, σε όσους έχουμε μνήμη, οι δηλώσεις του Γιωργάκη από τις Σέρρες: «Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Δεν θα το επιτρέψουμε ΕΜΕΙΣ. Το ΠαΣοΚ προτείνει την …περήφανη εξωτερική πολιτική που θα …διασφαλίζει πλήρως τα κυριαρχικά συμφέροντα της χώρας».
Δεν θα αναφερθώ φυσικά ούτε στα ΙΜΙΑ, ούτε στην υπόθεση Οτσαλάν, ούτε στην νομιμοποίηση των γκρίζων ζωνών το 1996, χάρη στην…περήφανη εξωτερική πολιτική του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Αυτά ας δεχθούμε ότι είναι ζητήματα εξωτερικής πολιτικής στα οποία εμείς οι «πτωχοί» δεν είμαστε αρμόδιοι ούτε σχετικοί.
Θα αναφερθώ όμως σε ένα θέμα που έπρεπε τότε να είχε κάνει πάταγο, γιατί επρόκειτο για ΣΑΦΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. Και σε αυτήν συνετέλεσαν εκτός από τον Σημίτη και τον Γιωργάκη, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος.
Αλλά ας αρχίσουμε από την είδηση, όπως την περιγράφει ο Ριζοσπάστης της Τρίτης, 16 Φεβρουαρίου 1999:
«Ορμητήριο του ΝΑΤΟ η Θεσσαλονίκη
Σε μόνιμο πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, για την επιβολή της Νέας Τάξης Πραγμάτων στα Βαλκάνια, μετατρέπεται η Θεσσαλονίκη. Οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία ανακοίνωσαν ότι μέσω της Θεσσαλονίκης θα προωθήσουν στην ΠΓΔΜ στρατεύματα και υλικό με προορισμό το Κοσσυφοπέδιο, είδηση που επιβεβαίωσε χτες και ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας. Ήδη, το λιμάνι και το αεροδρόμιο της πόλης χρησιμοποιήθηκαν τον προηγούμενο μήνα επί πολλές μέρες για τη χερσαία προώθηση στην ΠΓΔΜ πάνοπλης στρατιωτικής δύναμης 2.000 ανδρών και βαρέως οπλισμού, με προσχήματα την κάλυψη των παρατηρητών του ΟΑΣΕ, στην ουσία, όμως, αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της ΝΑΤΟικής δύναμης που σχεδιάζεται να επέμβει στο Κοσσυφοπέδιο.
Ο υπουργός Τύπου, που ρωτήθηκε σχετικά, ισχυρίστηκε ότι ήδη έχει δοθεί το "πράσινο φως" για μια τέτοια επιχείρηση από τον ΟΑΣΕ, "με απόφαση που έχει λάβει". Από εκεί και πέρα, είπε, "στο πλαίσιο των κινήσεων των δυνάμεων του ΝΑΤΟ η Ελλάδα προσφέρει αυτή τη διευκόλυνση, χωρίς να συμμετέχουμε εμείς με δικά μας στρατεύματα". Ωστόσο, συμπλήρωσε: "Έχουμε δηλώσει ότι θα λάβουμε μέρος στις επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν στόχο τον απεγκλωβισμό, από τη συγκεκριμένη περιοχή, πολιτών που θέλουν να την εγκαταλείψουν. Και βεβαίως, θα είμαστε παρόντες εκεί, εφόσον όλες οι πλευρές επιθυμούν την παρουσία μας. Από κει και πέρα, οι διπλωματικές συζητήσεις, οι οποίες γίνονται στη Γαλλία, ελπίζουμε να ολοκληρωθούν, γιατί δεν μπορεί να μακρύνει αυτός ο διάλογος επί πολύ, δοθέντος ότι υπάρχει κρίση".
"Ναι" από τον Κ. Στεφανόπουλο
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος δήλωσε χτες ότι η Ελλάδα θα παράσχει διευκολύνσεις στο ΝΑΤΟ, στην περίπτωση που αποφασιστεί η ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων της Συμμαχίας για τη διευθέτηση του ζητήματος του Κόσσοβου.
Ο Κ. Στεφανόπουλος, ο οποίος συναντήθηκε χτες το μεσημέρι στη Βιέννη με τον Αυστριακό ομόλογό του Τόμας Κλέστιλ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, δήλωσε ότι η χώρα μας "ακόμη και αν δε μετάσχει - δε γνωρίζω, διευκρίνισε, την τελική απόφαση της κυβέρνησης - οπωσδήποτε θα παράσχει διευκολύνσεις". Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσθεσε επίσης ότι "είχαμε αμφιβολίες για το αν μια στρατιωτική επέμβαση θα ήταν χρήσιμη και η εντύπωσή μας ήταν πως δεν είναι".
Στηρίζουμε, είπε, την πρωτοβουλία των χωρών - μελών της ομάδας επαφής, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα υπάρξει σύντομα συμφωνία και έτσι "θα επιβληθεί καθεστώς ελευθερίας στην περιοχή και μια μορφή αρμονικής διακυβέρνησης".
Ριζοσπάστης, Τρίτη 16 Φλεβάρη 1999
Πάμε τώρα στο «ψητό»:
Σύνταγμα της Ελλάδος, ΑΡΘΡΟ 27,παράγραφος 2:
«Χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, δεν είναι δέκτη στην Ελληνική Επικράτεια ξένη στρατιωτική δύναμη ούτε μπορεί να διαμένει σ' αυτή ή να περάσει μέσα από αυτή.»
Ακόμη και στην υποτίθεται στρατοκρατούμενη Τουρκία, για να γίνει δεκτή η διέλευση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων από το έδαφος της χώρας, χρειάστηκε να πάει το θέμα 3 φορές στο Κοινοβούλιο, μέχρι να ψηφιστεί. Αντίθετα, στην καλύτερη τότε Φιλιπινέζα του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών στα Βαλκάνια, μετά την Αλβανία φυσικά, την Ελλάδα, το θέμα ούτε καν ήρθε στη Βουλή, όπως ΡΗΤΑ επιβάλει το Σύνταγμα.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν, διασφάλισε πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας όπως μόνο αυτό ξέρει: ανοίγοντας τα πόδια για να περάσουν τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα για να επιτελέσουν τις αγαθοεργίες τους στην Γιουγκοσλαβία. Αρωγός του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος. Ο οποίος βέβαια, όπως μπορείτε να διαβάσετε πιο πάνω, συμφώνησε απόλυτα.
Διότι, η ΣΑΦΗΣ αυτή παραβίαση του Συντάγματος, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;
Ας αφήσουν λοιπόν τις μαγκιές για τον Αστακό, οι κοκοβιοί της πολιτικής και οι εδω ψευτοκουλτουριάρηδες.
απ΄το Κυπριακό ιστολόγιο denksexnw
Ενώ η 59ή επέτειος του Ενωτικού δημοψηφίσματος καταφτάνει βρίσκει την Κύπρο σε κρίσιμη καμπή για το εθνικό της πρόβλημα και την μελλοντική της πορεία.. Το ρομαντικό παρελθόν έρχεται να συγκρουστεί με τον παραλογισμό του παρόντος για να ταρακουνήσει την σημερινή πραγματικότητα..Ο Ελληνισμός ποτέ δεν συμβιβάστηκε με τον αποικιοκράτη και πάντα τολμούσε να δηλώνει τον ευσεβή πόθο του που ποτέ δεν έσβησε από την Ελληνική ψυχή και ιστορία του νησιού. Μετά την εξέγερση του Οκτωβρίου του 1931 η κορύφωση του πάγιου αιτήματος του Ελληνισμού της νήσου για Ένωση ήρθε τον Ιανουάριο του 1950 με το Ενωτικό δημοψήφισμα όπου μεταξύ 15-22 του μήνα συλλέχθηκαν 224,757 υπογραφές Αξίωσαν Ενωσιν οι Κύπριοι με την μητέρα Ελλάδα και κατέτρεξαν στις εκκλησίες να το επιβεβαιώσουν και με την υπογραφή τους, φτάνοντας στο μεγαλειώδη 95,7%. Το... λαϊκό αίσθημα δονούσε την πραγματικότητα της εποχής και αυτό με τη σειρά του όπλισε με σθένος τους μελλοντικούς τιτάνες της Ε.Ο.Κ.Α.Το Ενωτικό δημοψήφισμα εκπέμπει ένα μήνυμα διαχρονικό που δεν φθείρεται από την σημερινή μας κατάντια, και αποτελεί ακόμη μια στιγμή εθνικής ανάτασης του Κυπριακού Ελληνισμού που όσο και αν απαξιώνεται η σημασία των αγώνων του, ΔΕΝ διαγράφεται.. Στην εποχή της παρακμής ένα γεγονός από το παρελθόν έρχεται κόντρα στον νεοραγιαδισμό της σύγχρονης κοινωνίας για να υποδείξει πως με αρχές και αξίες που αναδύονται μέσα από την ιστορία και τους αιώνες ο Ελληνισμός μπορεί να ελπίζει. Για πουκάμισα αδειανά; ίσως, όμως καμιά μάχη δεν χάνεται αν δεν δοθεί πρώτα.Ο Ελληνισμός αρκεί να αντλήσει φώς από την ιστορία του για να μην μπει σε διαδικασίες υποβάθμισης της Εθνικής του αξιοπρέπειας και να διατηρήσει αναλλοίωτο τον Ελληνοκεντρικό και αυτόνομο τρόπο σκέψης του, μακριά από ουτοπικά διλήμματα και μικροπολιτικές λογικές. Η ιστορική επίγνωση και η εθνική ομοψυχία της τότε εποχής ακόμη και σήμερα μας προστατεύει, μας διατηρεί και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε να ελπίζουμε.
Εμείς που είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σαν παιδιά...χωρίς Τσίπρες και indymedia να μας καθοδηγούν...
Το κείμενο κυκλοφορεί εδώ και μήνες, μην πω χρόνια, συνήθως με τον τίτλο "Για όσους έχουν γεννηθεί πριν το 1981". Θυμίζει σε όλα αυτά τα παιδιά που σήμερα βιάζονται να μεγαλώσουν, κάνοντας ότι κάνουν οι μεγάλοι καθοδηγητές τους, τι κάναμε κάποτε εμείς ως παιδιά. Απολαύστε το:
"Η τύχη... να μεγαλώσεις σαν παιδί.
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή, περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, μήλα, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή-τότε δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ και 131 καραγκιόζιδες να κάνουν προσφυγές για την προστασία του...κορμοράνου- παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»...
συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί..."
καλα εσυ μεγαλωσες με καραμανληδες και παπανδρεου που υπηρχαν απο τοτε που γενηθηκες να τους χαιρεσαι
Να χαρώ τώρα κάτι αριστερούς, που πιστεύουν αυτά που λέει το αγαπημένο τους American Pentagon κι όχι την Κυβέρνηση της χώρας του. Ωραία παπαγαλάκια, όμορφα ροζ, ΣΥΝασπισμένα...
Δημοσίευση σχολίου