Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΨΗΦΙΩΝ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ
(ή αλλιώς, ό,τι κατήργησε την αυθεντικότητα.)
΄΄Κολλάω σε μια κασσέτα-ερωτεύομαι- ένα βινύλιο και αφήνω το τραγούδι, να οδηγεί τη σκέψη μου…..΄΄
(Σεμέλη Ταγαρά ΄΄καπνός΄΄)
Δεν έχουμε απογοητευτεί τόσο πολύ, ούτως ώστε να αναπολούμε στιγμές του πενταγράμμου του παρελθόντος που θα μας κάνουν να νοιώσουμε κάπως ανώτεροι πνευματικά, αλλά στη σύνθετη εποχή μας που έχουμε τα πάντα στη καθημερινότητά μας, εκτός από την μουσική απλότητα, αυτό περιστασιακά επιβάλλεται!
Η χρόνια ενασχόλησή μας με το ραδιόφωνο, καθώς και τα στάδια της τεχνολογικής εξέλιξης στον τομέα της αναπαραγωγής του ήχου που ζήσαμε ΄΄ εκ των έσω΄΄ από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι και την αλλαγή του αιώνα, μας έκαναν να αξιολογήσουμε την κατάσταση και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, πως, μετά την παραγκώνιση και εν τέλει κατάργηση του βινυλίου (πικ- απ, μαύροι δίσκοι), καταργήθηκε και η αυθεντικότητα!
Τι είναι όμως αυθεντικότητα στη μουσική;
Τα τραγούδια του εκάστοτε σοβαρού καλλιτέχνη αποτελούν και μία κατάθεση της ψυχής του προς όλους εμάς, γι’ αυτό και η πορεία που θα ακολουθήσει η κάθε δισκογραφική δουλειά, μέχρι να φτάσει στα χέρια μας, θα πρέπει να είναι χαραγμένη πολύ προσεκτικά. Αυτό σημαίνει ηχογράφηση στο studio και στη συνέχεια από τη «μήτρα» της ηχογράφησης συνεχίζουμε στα ποιοτικά και ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ αντίτυπα, τα οποία με τη σειρά τους, θα βρεθούν στα ράφια των δισκοπωλείων για τον επίδοξο αγοραστή, που τον ενδιαφέρει η ποιότητα στη μουσική και σέβεται τον καλλιτέχνη, που τον εκφράζει.
Πλέον, η διαδρομή αυτή έχει αλλάξει και τα τραγούδια περιπλανώνται σαν τις «άδικες κατάρες» στο διαδίκτυο και «κατεβαίνουν» στους υπολογιστές μας κουβαλώντας μαζί τους την όποια ταλαιπωρία έχουν υποστεί, στριμώχνονται σαν τις παστές σαρδέλες στα Mp3 και, στη συνέχεια, ταλαιπωρούν τα «καλλιεργημένα» αυτιά με την κακή ποιότητα εγγραφής τους και ενθουσιάζουν τους άσχετους κάνοντάς τους να λένε «πώ-πω, τι ειν’ τούτο..!»
Μέχρι και τη χρονιά του 1996, η μουσική βιομηχανία της χώρας μας στον τομέα αυτό, κρατούσε τις απαραίτητες ισορροπίες και δίχως να έχει παρασυρθεί από το ψηφιακό «κύμα», κυκλοφορούσε τις δισκογραφικές δουλειές σε ψηφιακή μορφή (cd), αλλά και σε αναλογική (βινύλιο).
Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν πάντα στην κορυφή της μουσικής βιομηχανίας άνθρωποι, που αγαπούν αληθινά και αγνά τη μουσική, με αποτέλεσμα από το 1997 κι έπειτα οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες να εκδίδουν τις δουλειές μόνο σε ψηφιακή μορφή, με γνώμονα πάντα τη θυσία των πάντων στο βωμό του κέρδους. Για αρκετά χρόνια προώθησαν προς το αγοραστικό κοινό μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα, πείθωντας στις περισσότερες των περιπτώσεων ακόμη και τους, πλέον, ειδήμονες, πως το cd player είναι-ηχητικά-ποιοτικά ανώτερο του πικ-απ (κούνια, που τους κούναγε), προέβαλλαν με όμορφο τρόπο τις ευκολίες, που παρέχει η ψηφιακή συσκευή σε σχέση με την αναλογική…… με λίγα λόγια, παρουσίασαν στα μάτια του κόσμου το βινύλιο σαν κάτι άχρηστο και το cd σαν την υπέρτατη τεχνολογία..!
Κάποιες φορές, όμως, η τεχνολογία τρέχει πιο γρήγορα από τη σκέψη ακόμη και των πιο ενημερωμένων κερδοσκόπων, με αποτέλεσμα η κατάσταση, που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν, για να τα οικονομήσουν, να γυρίσει μπούμερανγκ στα κεφάλια τους. Όταν οι δισκογραφικές εταιρείες προωθούσαν τον ψηφιακό δίσκο, με σκοπό να μειώσουν το κόστος παραγωγής, ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους, δεν είχαν προβλέψει ότι έρχεται η εποχή της κατάργησης της αυθεντικότητας.
Φτάσαμε στο 2010, για να βλέπουμε την πειρατεία στην καλλιτεχνική εξουσία. Οι δισκογραφικές αδυνατούν να πουλήσουν αυθεντικά cds, οι αξιόλογοι καλλιτέχνες έχουν, πλέον, βρει εναλλακτικές λύσεις, για να κυκλοφορούν τα τραγούδια τους κι έτσι, αργά-αργά, η βιομηχανία της μουσικής διανύει την περίοδο της παρακμής της.
Μαθαίνουμε κατά καιρούς πως άνθρωποι, οι οποίοι είναι γνώστες του αντικειμένου, δουλεύουν πυρετωδώς, για να προέλθει η πολυπόθητη (μετά την παρακμή) αναγέννηση της ελληνικής δισκογραφίας και-κατ’ επέκταση-του καλλιτεχνικού κόσμου. Μόνο όταν ο ακροατής κατανοήσει ξανά την έννοια της αυθεντικότητας στη μουσική, τότε και μόνο θα επιστρέψουμε στις ποιοτικές δισκογραφικές δουλειές, αφού μια παραγωγή θα απαιτεί προϋποθέσεις και θα φιλτραρίζεται σχολαστικά, εμποδίζοντας έτσι τις παραγωγές «του κιλού», που έχουν κυριαρχήσει στην εποχή μας.
Αναμένουμε υπομονετικά την επιστροφή του αναλογικού ήχου, ή έστω , το δικαίωμα επιλογής μεταξύ αναλογικής και ψηφιακής μορφής με παράλληλη κυκλοφορία των δίσκων σε ψηφιακή και αναλογική μορφή αντίστοιχα.
Με την προσαρμογή του καθενός μας στα «καλούπια» του ήχου υψηλής πιστότητας θα αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα γύρω από τη μουσική και θα περιορίσουμε τις «μάπα» πειρατικές ηχογραφήσεις, που διακινούνται από τους αφρικανούς στις καφετέριες και θ’ αναζητούμε αληθινή μουσική για τ’ αφτιά μας και όχι κλαπατσίμπανα!
14 σχόλια:
Ωραία ασχετίλα. Κάτι άλλο στο μυαλό σου;
Ναι φίλε 2:58 , μία σχετική και τεκμηριωμένη απάντηση με το όνομά σου, για το τι θεωρείς ''ασχετίλα'',στο παρόν άρθρο.
Περιμένω!
Γράψε μας όσο περιμένουμε εμείς έναν καλό και χρήσιμο λόγο που έγραψες αυτό το φληνάφημα και πού μπορεί και ως τί να χρησιμοποιηθεί, πέραν της εγκεφαλικής σου ραθυμίας κάποιο απόγευμα.
Αν και γράφεις πάντα ως ''ανώνυμος'', το στυλάκι του μηδενιστή το έχεις σε όλα τα σχόλια σου και αυτό σε κάνει αναγνωρίσημο.
Ως συνήθως, καθόλου επιχειρήματα και κριτίκη προς όλους με μικρά διαλείματα για καμιά τζούρα καφέ.
Θα μπορούσες απλά όταν διαβάζεις κάτι που δεν σε αφορά ή που δεν έχεις τη δυνατότητα να το κατανοήσεις, απλά να το προσπερνάς και να μη το χλευάζεις.
Εδώ η απάντησή μας
http://img202.imageshack.us/img202/4624/91083280.jpg
Ενδιαφέρουσα διχασμένη προσωπικότητα.... κάτι σαν το ''γκόλουμ'' από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών!Αλήθεια, γιατί αναφέρεσαι σε δύο πρόσωπα; Η δόλια κριτική στις απόψεις ενός ανθρώπου που δεν συστήθηκε προβάλλοντας την επαγγελματική ιδιότητα είναι η αφορμή για τη σύσταση ομάδας; Άντε να πολλαπλασιαστείτε γιατί κάποιος θα πρέπει να αναπαράγει τον ανούσιο αντίλογο και κατ' επέκταση τη βλακεία που κυκλοφορεί (και) στο διαδίκτυο.
Όσο αναφορά την ορθογραφία που το παίζεις και ειδήμονας, πίστεψε με, τη γνωρίζω πολύ καλύτερα από κάποιους ηλιθίους που γράφουν μία ''απάντηση'' για να θίξουν τα γραφόμενα κάποιου και την διαβάζουν εκατό φορές για να είναι αψεγάδιαστη.
Ενδιαφέρουσα διχασμένη προσωπικότητα, κάτι σαν το ''γκόλουμ'' από τον ''άρχοντα των δαχτυλιδιών''.... αλήθεια, γιατί γράφεις σε δύο πρόσωπα, μήπως ο ανούσιος αντίλογος άρχισε να γίνεται ομάδα; Άντε, πολλαπλασιαστείτε για να αρχίσει η αναπαραγωγη της βλακείας και στο διαδίκτυο!
Όσο αναφορά το θέμα της ορθογραφίας που έθιξες, πίστεψέ με, τη γνωρίζω πολύ καλύτερα από κάποιους που γράφουν ένα πικρόχολο σχόλιο που δεν περιέχει επιχειρήματα, παρα μόνο τη λαχανιασμένη διάθεση κάποιου φωστήρα να αποδείξει πως γνωρίζει την ελληνική γλώσσα καλύτερά από κάποιον που σύνταξε ένα κείμενο που αφορά τα δισκογραφικά δρώμενα χωρις να προβληθεί ειδήμονας και παντογνώστης.
Και κάτι άλλο: Οι αριθμοί (1,2,3 κ.τ.λ) αφορούν τα μαθηματικά, στον γραπτό λόγο υπάρχει το ένα το δύο και το τρία.
Λάθος που ασχολήθηκα τόσο πολύ με ''εσάς'' και λάθος ''σας'' που ασχοληθήκατε τόσο μ' εμένα.
Το επόμενο άρθρο μου, μάλλον θα γραφτεί για τους ειδήμονες του διαδικτύου και για την εξάπλωση της βλακείας μέσα από αυτό.... να ''δώσετε'' βάση.
Όσες φορές και να σχολιάσεις, σαν απόφοιτος δημοτικού βαυκαλίζεσαι. Κρίμα που μειώνεις ένα επώνυμο που φέρουν κάποιοι, πολύ σημαντικότεροι στην πόλη, από την ορθογραφική και νοητική σου προσπάθεια αποδείξεως της λοβοτομής.
Συγγραφέας δεν ονομάζεται αυτός που βλέπει τα γραπτά του να τυπώνονται. Μπορείς να είσαι ειδήμονας, γνωρίζοντας παράλληλα ελληνικά και περισσότερο επαγγελματίας. Μπορείς να απαντήσεις για το λόγο ύπαρξης δημόσια αυτού του κειμένου σου.
Οι αναγνώστες ενός δημοσιευμένου κειμένου είναι περισσότεροι από τον υπολογιστή και τον εαυτό σου, που το διαβάζουν.
Συμφωνούμε στην ηλιθιότητα του διαδικτύου. Μόλις την επιβεβαίωσες.
Μην παρακολουθείς πολύ hollywood movies. Σε κάνει να ξεχνάς τί έγινε μεταξύ 9:00 και 10:04.
Ευχαριστούμε που συμφωνείς για το χρόνο που χάσαμε ασχολούμενοι μαζί σου. Ξέρεις ότι κάπου λαθεύεις και μπορούμε να απαντήσουμε σε κάθε τι που γράφεις, αλλά είσαι μικρός συγγραφικά. Μπορείς να δημιουργήσεις δικό σου blog, ή να σού δώσουμε διεύθυνση εκδοτικού οίκου δικού μας ανθρώπου να σού περιποιηθούν το κείμενο και να λάβεις μια επαγγελματική άποψη.
Λυπάμαι Λυμπέρη. Καλά συγγράματα στο μπάνιο σου. Το βινύλιο έχει μειωμένη απόδοση στην υγρασία.
Εσύ που γνωρίζεις τη δοκιμιακή σχολή απόδοσης αριθμών ολογράφως, ο όρος κλαπατσίμπανα ανήκει σε κατηγορία τοπικής εννοιολογικής λεξικοποίησης;
Καλά σου γράφουν ρε φίλε. Ποιό είναι το νόημα τελικά; Ποιός ασχολείται; Ξεπερασμένο το θέμα. ΚΑι εδώ που τα λέμε ο τρόπος γραφής σου είναι σαν τα σχόλια ορισμένων. Θα μπορούσες να το βάλεις σαν σχόλιο σε μια ανάρτηση και όχι ανα΄ρτηση μόνη της.
edw pou ta leme k. thymio, exeis grapsei polles fores kai se diafora sites. Oti exeis grapsei einai asxeta me thn epoxh tous. sori, prosopikh apopsi alla ayto nomizo. kai o logos poy sth lene oi prohgoymeni einai giati kapoios pou stelnei pantou th skepsi toy gia na dimosieftei kai thelei na pairnei thetika sxolia ofeilei na einai kairios kai me sosto tropo grafhs. ektos oti to 2010 den exei nohma na grapseis gia binilio grafeis gia blakia twn anagnoston kai gia antilogo. ayto se timaei esena? kai bebea prepei na ginete antilogos afou epitreponte sxolia. pantos oi apanthseis sou de me peithoun. kai ego den eimai midenistis
Για τον φίλο 1:04: Μιλάω για ανούσιο αντίλογο και αναφέρομαι στον συγκεκριμένο κύριο ψευτοζουράρη και ο πληθυντικός βρίσκεται σε εισαγωγικά γιατί ο τύπος παρουσιάζεται σα να εκπροσώπει και άλλους- ΔΕΝ χρησιμοποιώ πληθυντικό για να αναφερθώ στο ευρύ κοινό.
Μου γράφεις ότι στέλνω κείμενά μου και σε άλλα sites, αυτό δεν ισχύει.... ό,τι δικό μου βλέπεις γραμμένο σε άλλον ιστότοπο το έχουν αντιγράψει από εδώ και δεν το έχω στείλει εγώ.
Μπορείς να μου πεις πιο άλλο άρθρο από αυτά που έχεις διαβάσει εδώ, δεν αφορά το παρόν;
Δικαίωμά σου να λες πως δεν σε πείθουν οι απαντήσεις μου, δέχομαι τη κριτική, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ πως ένα άρθρο που αφορά την σύγχρονη ιστορία της αναπαραγωγής του ήχου και μία προσωπική άποψη με επιχειρήματα πάνω σε αυτό το θέμα, δεν έχει θέση στο παρών ή σε οποιοδήποτε άλλο ιστολόγιο.
Όποιος θέλει να συνεχίσουμε την κουβέντα χωρίς να κουράζουμε άλλο τους αναγνώστες αυτού του blog, μπορεί να στείλει e-mail στη διεύθυνση: thimioslymperis78@gmail.com
mpaaaa exw allh apopsi file. kai apo oti vlepw edw sta sxolia, perissoterous xaraktirismous kaneis para sou kanoyn: pseftozouraris, midenistis, gkoloum, vlakes, hlithioi klp. den einai sovara pragmata ayta kai fainete oti exeis peiraxtei kai de xereis na antidras. sthn ousia den kaneis antilogo alla xlevazeis thn antitheti apopsi. pisteyw oti einai anaxronistiko to thema sou, giati me ayti ti logiki tha grapsei o allos gia th navmaxia ths salaminas to 480 epidi etsi tou hrthe kai tha ipostirizei oti axizi afto pou egrapse na brei mia thesi se kapoio blog. pantos de xero gia alous, ego me tin kopela mou diavazoume ayti ti stigmi ara eimaste 2 atoma.
το αρθρο σου θανο ειναι εξαιρετικο κ πραγματικα συμφωνω μεχρι κεραιας στα οσα λες.απο εκει και περα δεν καταλαβαινω την αδικη κ κουτοπονηρη κριτικη που δεχεσαι,αν καποιος δεν ενδιαφερεται η νομιζει οτι το να δινεις σημασια σε πραγματα που σε κανουν ανθρωπο ειναι ανοησια μπορουν πολυ απλα να μη πουν τιποτα.ουτως η αλλως και γραφοντας παλι τιποτα δε λενε.αντε μετα να πεισεις αυτους οτι ο kιαμος ειναι ανυπαρκτος κ οτι καλυτερα να μαθουν τι εκανε ο miles davis στη ζωη του.Aλλα βεβαια σε ενα γενικοτερο κλιμα παρανοιας κ κρισης ολων των αξιων,δεν εχει τιποτα σημασια πλεον,μονο ο εαυτος μας,ετσι πορευομαστε.Γιατι λοιπον να χει σημασια η μουσικη ως μεσο επικοινωνιας ως μεσο κατανοησης του αλλου,γιατι να κατσουμε να καταλαβουμε γιατι η aritha Franklin τραγουδαει ετσι,αφου ειναι πανισχυρο το τερας-η ευκολια,η παρτη μου,η μοδα,το λαιφσταιλ.στην εποχη μας βασιλιαδες οι τυφλοι των ηλιθιων.που να πας ετσι ο <>!!!!!!!
@1:40
diladi opoios exei antitheti apopsi einai adikos, koutoponiros kai hlithios kai sto telos de sou lene tipota ayta poy pisteui epeidi akrivos exei antithei gnomi? kai ego me thn kopela mu exoume diskous spiti kai exoume symetasxei se paragogi diskou kai xeroume apo jazistes kai bluesistes. ayto de shmaini oti tha prospathiso me xaraktirismous na peisw ton allon gia th dithen agnoia tou sth mousiki. kai xanaleo, kathomai ego kai grafo gia th naumaxia ths salaminas. poly xrisimo kai istoriko gia na mathainoume. an esy diabazontas to de sou aresei opos to grafo kai epidi to xereis to nohma etsi kai allios kai ekfrasteis apenanti mou, tha se po hlithio, adiko, koutoponiro, asxeto kai anohto? mh nomizis oti oloi einai asxetoi kai esy o sxetikos. kai san sxetikos kai akroatis tetias mousikis pou grafeis, tha eprepe san meso katanohshs kai epikinonias opos grafis, na katanoouses perissotera pragmata gia thn antitheti apopsi.
Δημοσίευση σχολίου