Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Σαν σήμερα..


19η Μαΐου σήμερα, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η ημέρα αυτή μνήμης συνέπεσε για τη πόλη μας με τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου των Μικρασιατών και Ποντίων προσφύγων στο Τοπικό Διαμέρισμα Αγίου Κωνσταντίνου, τα οποία πραγματοποιήθηκαν δύο μέρες νωριτερα την Κυριακή 17 Μαΐου σε ειδική εκδήλωση του Δήμου Αγρινίου, παρουσία πλήθους κόσμου, εκπροσώπων φορέων, αρχών και συλλόγων.
Το μνημείο φιλοτέχνησε ο συμπατριώτης μας γλύπτης κ. Θύμιος Πανουργιάς, του οποίου η πρόταση επιλέχθηκε μεταξύ άλλων ύστερα από τη διενέργεια πανελλήνιου καλλιτεχνικού διαγωνισμού και τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου, στην οποία πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανάπλασης από τη Δημοτική αρχή.
Σύμφωνα με τον κ. Πανουργιά:
Οι τρεις παράλληλοι κύκλοι της βάσης του Μνημείου - σύμβολο των τριών μεγάλων ιστορικών περιόδων- μας παραπέμπουν στο στρογγυλό της ορχήστρας του αρχαίου θεάτρου, όπου η κεντρική φιγούρα της γυναίκας στο μέσο, θυμίζει την κορυφαία του χορού αρχαιοελληνικού δράματος.

Με την κίνηση της, τις θέσεις των χεριών της το δέσιμο του μαντιλιού, αποτυπώνει τη θλίψη, την απελπισία, την απόγνωση όλων αυτών των ανθρώπων που εξαναγκάζονται να αποχωριστούν τον βιόκοσμό τους, την περιουσία, τα υπάρχοντά τους.
Με την απρόσμετρη δραματικότητα είναι εμποτισμένη η κύρια αυτή φιγούρα που φέρει επάνω της αποτυπωμένα σήματα-σύμβολα τοπικής και καταγωγικής ιδιαιτερότητας. Η Ζώνη π.χ. με ποντιακή εγκράφα, ενώ τα μικρασιάτικα υποδήματα, διαφορίζουν τη φιγούρα και την τοποθετούν στους τόπους του δράματος.
Μεστή και ώριμη γυναίκα επωμίζεται το βάρος της συμφοράς, συγχρόνως όμως η ηλικία της προσδίδει ελπίδα στους δυστυχείς συμπάσχοντες για το μέλλον και το δρόμο προς τη σωτηρία.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν από τον Δήμαρχο Αγρινίου κ.Παύλο Μοσχολιό και δύο γυναίκες πρόσφυγες την κυρία Μαρία Σιδηροπούλου (γεννήθηκε στη Μικρά Ασία το 1916) και την κυρία Μελπομένη Ηλιοπούλου (γεννήθηκε στη Μικρά Ασία το 1922), ως απόδοση της οφειλόμενης τιμής από το Δήμο Αγρινίου στους Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες.
Το γλυπτό αυτό είναι άλλο ένα που κοσμεί την πόλη μας και αποτυπώνει με αυτό το τρόπο μέρος της ιστορία της. Γιατί το σημερινό Αγρίνιο είναι ετερογενές κοινωνικο μωσαικό, που στο διάβα της ιστορίας έβαλε ο καθένας τη δημιουργία και το μόχθο του. Έτσι λοιπόν πριν πολλά χρόνια ηρθαν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο καταδιωκόμενοι, ήρθαν, εγκαταστάθηκαν, δημιούργησαν και πρωτοστάτησαν στη ζωή του τόπου μας.
Επιτέλους υπάρχει και για αυτούς ένα μνημείο που αντιπροσωπεύει την πορεία τους στην ιστορία..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μπραβο στην πολη του αγρινιου που τιμα τον ποντο και των αγωνα των ποντιων.
προτεινω και στο μεσολογγι να στηθει αγαλμα για να τιμησουν τους απανταχου γυφτους και τσιγγανους που εχουν προτιμησει το χωριο του μεσολογγιου για εγκατασταση που με την παρουσια τους δινουν ενα ξεχωριστο χρωμα στους δρομους και τις πλατειες τους.μην ειστε και αγνομονες...

Βραχωρίτης είπε...

Πολύ σωστή κίνηση η ανέγερση του μνημείου. Για να αναλογιστούμε το μέγεθος της σφαγής ας θυμιθούμε ότι από το 1914 ως το 1923 εξοντώθηκαν περίπου 800.000 Έλληνες Μικρασιάτες, εκ των οποίων οι 300.000 ήταν Πόντιοι. Πάνω από αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών Ελλήνων, ο πρωτεργάτης της γενοκτονίας Κεμάλ Ατατούρκ προτάθηκε από τον Ε. Βενιζέλο για το Νόμπελ Ειρήνης το 1930. Οι δύο κυριότεροι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί έχουν επίσης αποδόσει τιμές καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο του Ατατούρκ στην Άγκυρα. Τα συμπεράσματα δικά σας.