του δημοσιογράφου
Τα παιδιά του agrinionews μου έδωσαν τη δυνατότητα μέσα από το πολύ καλό blog που διατηρούν να γράψω δυο λόγια με αφορμή τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια και τον αντίκτυπο που είχε-ή μάλλον που θα έπρεπε να έχει-στην ελληνική κοινωνία.
Διαβάζω ετεροχρονισμένα ένα άρθρο για το θέμα του Κώστα Βαξεβάνη (τον οποίο πολύ εκτιμώ) και νομίζω ότι είναι ένας καλός μπούσουλας για να ειπωθούν κάποια πράγματα.
Ο Βαξεβάνης στο κείμενό του που έχει δημοσιευτεί και σε τοπικά blog στέκεται σε τρεις άξονες: Πρώτον εξηγεί ότι τέτοιες δολοφονίες δεν κάνουν αγωνιστές και επαναστάτες αλλά παρακρατικοί. Αναφέρει μάλιστα πλήθος παραδειγμάτων και αμέσως έχουμε το πρώτο τεράστιο θέμα. Ο καλός δημοσιογράφος τοποθετείται ξεχνώντας ότι δημοσιογράφους δεν εκτελούν μόνο οι «παρακρατικοί» που δολοφονούν αγωνιστές αλλά εκτελούν και απολυταρχικά καθεστώτα κάθε είδους και απόχρωσης, δηλαδή φαιά, φαιοκόκκινα και ψευτοκόκκινα της παραφροσύνης και θεοκρατικά πάσης φύσεως. Επίσης να θυμόμαστε ότι παρακρατικοί και επαναστάτες δεν είναι μόνο όσοι εμείς θεωρούμε τέτοιους. Για την ακρίβεια ο Βαξεβάνης δεν το «ξεχνά» κυριολεκτικά. Απλά το δηλώνει με την φόρτιση των λέξεων που είναι αποδεκτές στη χώρα μας για το ποιος είναι «παρακρατικός» και ποιος «επαναστάτης». Για να μη μιλάμε με μισόλογα εδώ δεν είναι Μπέλφαστ για να θεωρείται επαναστάτης ένας καθολικός Ιρλανδός πατριώτης…
Ο δεύτερός του άξονας αφορά στη θέση του πως «όλο και περισσότερο η Ελλάδα του θυμίζει την Ιταλία των δεκαετιών του ’70 και του ’80 όταν η Gladio και οι μυστικές υπηρεσίες με επιθέσεις και βόμβες δημιούργησαν το κλίμα για να φαίνεται πως υπάρχει ανάγκη για ένα σκληρότερο κράτος». Τι λείπει από την παραπάνω εικόνα; Μα οι Ερυθρές Ταξιαρχίες!
Μια οργάνωση που θέρισε και αποδείχτηκε τελικά ότι είχε τόσο σαθρό ιδεολογικό υπόβαθρο όσο-περίπου-η δική μας 17Νοέμβρη. Σε σημείο που και οι Ιταλοί όπως και μεις έπεσαν από τα σύννεφα όταν είδαν ποιοι ήταν τελικά αυτοί που επέβαλαν το δικό τους νόμο για δυο δεκαετίες στη χώρα… Κάτι σαν εμάς που επικαλούμασταν τη 17Ν για χρόνια «να τους δώσει ένα μάθημα» για να δούμε στο τέλος ότι επρόκειτο για κάτι παπαδοπαίδια και κάτι ινστρούχτορες που ταίριαζαν γάντι στην εποχή τους και στην αισθητική συγκεκριμένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων-βιομηχανιών παραγωγής επαναστατών. Σημειώστε ότι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες εξαρθρώθηκαν όταν το (παρα)κράτος έστρεψε εναντίον τους τη Μαφία και ότι τα πιο ενεργά μέλη τους μάλλον έχουν μετανιώσει πια, γιατί είδαν την εικόνα ολόκληρη, σαν την επικεφαλής της εκτέλεσης του Άλντο Μόρο, την Άννα Λάουρα Μπραγκέτι.
Και ερχόμαστε στο, κατ’ εμέ, σημαντικότερο επιχείρημα με το οποίο διαφωνώ από αυτά που επικαλείται ο Βαξεβάνης. Λέει ότι δεν είναι δυνατόν αληθινοί επαναστάτες να αυτό-αναφέρονται ως «Σέχτα» και ότι μάλλον οι άνθρωποι προσπαθούν να βαφτιστούν στην αριστεροσύνη ή είναι επαγγελματίες προβοκάτορες. Αρχικά ποιος είπε ότι είναι αληθινοί επαναστάτες; Μήπως θα θέλαμε να είναι; Μήπως δεν κατανοούμε γιατί δεν είναι και απογοητευόμαστε; Και κατόπιν: όποιος διάβασε την περίφημη προκήρυξη-προάγγελο της δολοφονίας δημοσιογράφου που παίζει παντού θα είδαν ότι οι άνθρωποι γράφουν ότι «οι μπάτσοι είναι καλοί με μια τρύπα στην μέση σαν τα ντόνατς που τρώνε»!!! Δηλαδή μιλάμε ότι οι άνθρωποι νομίζουν ότι ζουν στα έργα που βλέπουν και που συνήθως είναι αμερικάνικα γιατί αλλιώς δεν εξηγείται ότι δεν ξέρουν ότι οι δικοί μας «μπάτσοι» δεν τρώνε ντόνατς! Και εδώ η μεγάλη ερώτηση είναι αν ποτέ ένας προβοκάτορας θα έγραφε τέτοια ηλιθιότητα… Η δική μου απάντηση είναι όχι γιατί αν μη τι άλλο ο προβοκάτορας είναι σοβαρός και δεν μπορεί να υποδυθεί εύκολα τον ηλίθιο. Τον απολίτικο ναι, μόνο που τότε ποιος ο λόγος για προκήρυξη;…
Νομίζω ότι έδωσα το προσωπικό μου στίγμα για το ζήτημα με αφορμή τα γραφόμενα ενός δημοσιογράφου που όχι μόνο δεν έχει δώσει δικαιώματα αλλά που έχει δώσει μάχες και που οι αναφορές του για τις παρακολουθήσεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Άλλωστε μιλάμε για τον συγγραφέα του «Άνθρωπος του Τείχους» που εξηγεί πως κινήθηκε ένας πρώην πράκτορας στην οικονομική ζωή της χώρας και άλωσε τα πάντα. Και τώρα οφείλω να εξηγήσω γιατί ο σκληρός τίτλος.
Όπως θα είδατε δεν στάθηκα καθόλου στο δράμα του ανθρώπου που χάθηκε και της οικογένειάς του γιατί τα θεωρώ δεδομένα. Και δεν τα θεωρώ αντικείμενα συζήτησης όπως κάναν αρκετοί συνάδελφοι που ΤΟΛΜΗΣΑΝ να μπουν σε κρίσεις του στυλ αν ήταν μαχητική η δημοσιογραφία του εκλιπόντος ή αν ήταν κοντά στο life style. Αν ήταν άνθρωπος του Τριανταφυλλόπουλου ή αν έμοιαζε στον Αναστασιάδη… Και φυσικά αν οι ιδέες του ήταν κάπως… συντηρητικές και όχι αρκούντως αριστερές. Να μην ξεχάσουμε και μια κυρά κρατικοδίαιτη(φυσικά) που έγραψε ότι το πρώτο που σκέφτηκε είναι «ποιος μ…κας τον έκανε ήρωα;».
Παράλληλα δεν έχω καμιά κρίση και καμιά συμπάθεια για τους ασυνήθιστα πολλούς που έγραψαν υπαινιγμούς για σχέσεις με τη αστυνομία και φυσικά τη συνήθη παλαβομάρα που στοχοποιεί όποιον δεν μας αρέσει με ανώνυμες αναρτήσεις και μπλογκοσφαιρικές δημοσιολογίες της δεκάρας. Ανέξοδες, απαίδευτες και κρυφές.
Για όλους, άλλωστε τους παραπάνω λόγος δεν διατηρώ προσωπικό ιστολόγιο αν και ξεκίνησα από τους πρώτους να ασχολούμαι με το θέμα. Και θα ανοίξω ένα καινούριο blog μόνο αν χρειαστεί να απαντάω σε προσωπικές επιθέσεις ή αν χρειαστεί να μπω στο πολύ κακό παιχνίδι συμφερόντων που διαπνέει ΚΑΙ τα blog πια, εκτός από τα παραδοσιακά διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Θεωρώ ότι κάνουν λάθος όσοι ταυτίζουν τα blog με την ελευθερία του Τύπου. Για να υπάρχει η δεύτερη πρέπει να υπηρετεί κάποιον ανώτερο σκοπό και στην Ελλάδα οι ανώτεροι σκοποί συχνά είναι οι φαντασιώσεις κάποιον γκρουπούσκουλων που είναι όλη μέρα στο άραγμα και στη καλή ζωή οραματιζόμενοι μια κοινωνία χωρίς δουλειά, χωρίς σύνορα, χωρίς παιδιά παρά μόνο με τα παιδιά των άλλων. Τα blog(και όχι τα blogs, δεν μπαίνει πληθυντικός στα αγγλικά όταν υπάρχει στο άρθρο)είναι υπέροχες ατομικές προσπάθειες. Είναι εκφράσεις ελευθερίας. Δεν είναι όμως δημοσιογραφία. Λυπάμαι.
Ως εκ τούτου ο τίτλος για τη συνενοχή μας έχει μια απλή εξήγηση. Θα κρατηθεί στη μνήμη μας ο θάνατος του Γκιόλια ή μήπως σε κάποιους εμφανίστηκε κάποια χαιρεκακία; Θα θωρακίσουμε τις κοινωνίες μας για να έχουμε καλούς δημοσιογράφους ή θέλουμε να γράφουν μόνο ότι μας βολεύει-εμάς και τους «αγώνες» μας; Και, τέλος, θα παραδεχτούμε ότι έχουμε φτιάξει ένα παράξενο υβρίδιο δημοκρατίας όπου νόμος είναι το δίκιο διαφόρων, όπου ανεχόμαστε τη βία κάποιων που «μετράνε» πιο πολύ από άλλους και όπου υπάρχουν αποδεκτοί θάνατοι ανθρώπων ή θα συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και από «αγώνες»;
Υ.γ. Ας αναρωτηθείτε όσοι θέλετε. Πόσοι από σας θα χαιρόσασταν αν νεκρός ήταν π.χ. ο Πρετεντέρης; Πόσοι ξέρετε κάποιον που θα χαιρόταν; Είναι δημοκρατία αυτό; Είναι υγιές;
Διαβάζω ετεροχρονισμένα ένα άρθρο για το θέμα του Κώστα Βαξεβάνη (τον οποίο πολύ εκτιμώ) και νομίζω ότι είναι ένας καλός μπούσουλας για να ειπωθούν κάποια πράγματα.
Ο Βαξεβάνης στο κείμενό του που έχει δημοσιευτεί και σε τοπικά blog στέκεται σε τρεις άξονες: Πρώτον εξηγεί ότι τέτοιες δολοφονίες δεν κάνουν αγωνιστές και επαναστάτες αλλά παρακρατικοί. Αναφέρει μάλιστα πλήθος παραδειγμάτων και αμέσως έχουμε το πρώτο τεράστιο θέμα. Ο καλός δημοσιογράφος τοποθετείται ξεχνώντας ότι δημοσιογράφους δεν εκτελούν μόνο οι «παρακρατικοί» που δολοφονούν αγωνιστές αλλά εκτελούν και απολυταρχικά καθεστώτα κάθε είδους και απόχρωσης, δηλαδή φαιά, φαιοκόκκινα και ψευτοκόκκινα της παραφροσύνης και θεοκρατικά πάσης φύσεως. Επίσης να θυμόμαστε ότι παρακρατικοί και επαναστάτες δεν είναι μόνο όσοι εμείς θεωρούμε τέτοιους. Για την ακρίβεια ο Βαξεβάνης δεν το «ξεχνά» κυριολεκτικά. Απλά το δηλώνει με την φόρτιση των λέξεων που είναι αποδεκτές στη χώρα μας για το ποιος είναι «παρακρατικός» και ποιος «επαναστάτης». Για να μη μιλάμε με μισόλογα εδώ δεν είναι Μπέλφαστ για να θεωρείται επαναστάτης ένας καθολικός Ιρλανδός πατριώτης…
Ο δεύτερός του άξονας αφορά στη θέση του πως «όλο και περισσότερο η Ελλάδα του θυμίζει την Ιταλία των δεκαετιών του ’70 και του ’80 όταν η Gladio και οι μυστικές υπηρεσίες με επιθέσεις και βόμβες δημιούργησαν το κλίμα για να φαίνεται πως υπάρχει ανάγκη για ένα σκληρότερο κράτος». Τι λείπει από την παραπάνω εικόνα; Μα οι Ερυθρές Ταξιαρχίες!
Μια οργάνωση που θέρισε και αποδείχτηκε τελικά ότι είχε τόσο σαθρό ιδεολογικό υπόβαθρο όσο-περίπου-η δική μας 17Νοέμβρη. Σε σημείο που και οι Ιταλοί όπως και μεις έπεσαν από τα σύννεφα όταν είδαν ποιοι ήταν τελικά αυτοί που επέβαλαν το δικό τους νόμο για δυο δεκαετίες στη χώρα… Κάτι σαν εμάς που επικαλούμασταν τη 17Ν για χρόνια «να τους δώσει ένα μάθημα» για να δούμε στο τέλος ότι επρόκειτο για κάτι παπαδοπαίδια και κάτι ινστρούχτορες που ταίριαζαν γάντι στην εποχή τους και στην αισθητική συγκεκριμένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων-βιομηχανιών παραγωγής επαναστατών. Σημειώστε ότι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες εξαρθρώθηκαν όταν το (παρα)κράτος έστρεψε εναντίον τους τη Μαφία και ότι τα πιο ενεργά μέλη τους μάλλον έχουν μετανιώσει πια, γιατί είδαν την εικόνα ολόκληρη, σαν την επικεφαλής της εκτέλεσης του Άλντο Μόρο, την Άννα Λάουρα Μπραγκέτι.
Και ερχόμαστε στο, κατ’ εμέ, σημαντικότερο επιχείρημα με το οποίο διαφωνώ από αυτά που επικαλείται ο Βαξεβάνης. Λέει ότι δεν είναι δυνατόν αληθινοί επαναστάτες να αυτό-αναφέρονται ως «Σέχτα» και ότι μάλλον οι άνθρωποι προσπαθούν να βαφτιστούν στην αριστεροσύνη ή είναι επαγγελματίες προβοκάτορες. Αρχικά ποιος είπε ότι είναι αληθινοί επαναστάτες; Μήπως θα θέλαμε να είναι; Μήπως δεν κατανοούμε γιατί δεν είναι και απογοητευόμαστε; Και κατόπιν: όποιος διάβασε την περίφημη προκήρυξη-προάγγελο της δολοφονίας δημοσιογράφου που παίζει παντού θα είδαν ότι οι άνθρωποι γράφουν ότι «οι μπάτσοι είναι καλοί με μια τρύπα στην μέση σαν τα ντόνατς που τρώνε»!!! Δηλαδή μιλάμε ότι οι άνθρωποι νομίζουν ότι ζουν στα έργα που βλέπουν και που συνήθως είναι αμερικάνικα γιατί αλλιώς δεν εξηγείται ότι δεν ξέρουν ότι οι δικοί μας «μπάτσοι» δεν τρώνε ντόνατς! Και εδώ η μεγάλη ερώτηση είναι αν ποτέ ένας προβοκάτορας θα έγραφε τέτοια ηλιθιότητα… Η δική μου απάντηση είναι όχι γιατί αν μη τι άλλο ο προβοκάτορας είναι σοβαρός και δεν μπορεί να υποδυθεί εύκολα τον ηλίθιο. Τον απολίτικο ναι, μόνο που τότε ποιος ο λόγος για προκήρυξη;…
Νομίζω ότι έδωσα το προσωπικό μου στίγμα για το ζήτημα με αφορμή τα γραφόμενα ενός δημοσιογράφου που όχι μόνο δεν έχει δώσει δικαιώματα αλλά που έχει δώσει μάχες και που οι αναφορές του για τις παρακολουθήσεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Άλλωστε μιλάμε για τον συγγραφέα του «Άνθρωπος του Τείχους» που εξηγεί πως κινήθηκε ένας πρώην πράκτορας στην οικονομική ζωή της χώρας και άλωσε τα πάντα. Και τώρα οφείλω να εξηγήσω γιατί ο σκληρός τίτλος.
Όπως θα είδατε δεν στάθηκα καθόλου στο δράμα του ανθρώπου που χάθηκε και της οικογένειάς του γιατί τα θεωρώ δεδομένα. Και δεν τα θεωρώ αντικείμενα συζήτησης όπως κάναν αρκετοί συνάδελφοι που ΤΟΛΜΗΣΑΝ να μπουν σε κρίσεις του στυλ αν ήταν μαχητική η δημοσιογραφία του εκλιπόντος ή αν ήταν κοντά στο life style. Αν ήταν άνθρωπος του Τριανταφυλλόπουλου ή αν έμοιαζε στον Αναστασιάδη… Και φυσικά αν οι ιδέες του ήταν κάπως… συντηρητικές και όχι αρκούντως αριστερές. Να μην ξεχάσουμε και μια κυρά κρατικοδίαιτη(φυσικά) που έγραψε ότι το πρώτο που σκέφτηκε είναι «ποιος μ…κας τον έκανε ήρωα;».
Παράλληλα δεν έχω καμιά κρίση και καμιά συμπάθεια για τους ασυνήθιστα πολλούς που έγραψαν υπαινιγμούς για σχέσεις με τη αστυνομία και φυσικά τη συνήθη παλαβομάρα που στοχοποιεί όποιον δεν μας αρέσει με ανώνυμες αναρτήσεις και μπλογκοσφαιρικές δημοσιολογίες της δεκάρας. Ανέξοδες, απαίδευτες και κρυφές.
Για όλους, άλλωστε τους παραπάνω λόγος δεν διατηρώ προσωπικό ιστολόγιο αν και ξεκίνησα από τους πρώτους να ασχολούμαι με το θέμα. Και θα ανοίξω ένα καινούριο blog μόνο αν χρειαστεί να απαντάω σε προσωπικές επιθέσεις ή αν χρειαστεί να μπω στο πολύ κακό παιχνίδι συμφερόντων που διαπνέει ΚΑΙ τα blog πια, εκτός από τα παραδοσιακά διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Θεωρώ ότι κάνουν λάθος όσοι ταυτίζουν τα blog με την ελευθερία του Τύπου. Για να υπάρχει η δεύτερη πρέπει να υπηρετεί κάποιον ανώτερο σκοπό και στην Ελλάδα οι ανώτεροι σκοποί συχνά είναι οι φαντασιώσεις κάποιον γκρουπούσκουλων που είναι όλη μέρα στο άραγμα και στη καλή ζωή οραματιζόμενοι μια κοινωνία χωρίς δουλειά, χωρίς σύνορα, χωρίς παιδιά παρά μόνο με τα παιδιά των άλλων. Τα blog(και όχι τα blogs, δεν μπαίνει πληθυντικός στα αγγλικά όταν υπάρχει στο άρθρο)είναι υπέροχες ατομικές προσπάθειες. Είναι εκφράσεις ελευθερίας. Δεν είναι όμως δημοσιογραφία. Λυπάμαι.
Ως εκ τούτου ο τίτλος για τη συνενοχή μας έχει μια απλή εξήγηση. Θα κρατηθεί στη μνήμη μας ο θάνατος του Γκιόλια ή μήπως σε κάποιους εμφανίστηκε κάποια χαιρεκακία; Θα θωρακίσουμε τις κοινωνίες μας για να έχουμε καλούς δημοσιογράφους ή θέλουμε να γράφουν μόνο ότι μας βολεύει-εμάς και τους «αγώνες» μας; Και, τέλος, θα παραδεχτούμε ότι έχουμε φτιάξει ένα παράξενο υβρίδιο δημοκρατίας όπου νόμος είναι το δίκιο διαφόρων, όπου ανεχόμαστε τη βία κάποιων που «μετράνε» πιο πολύ από άλλους και όπου υπάρχουν αποδεκτοί θάνατοι ανθρώπων ή θα συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και από «αγώνες»;
Υ.γ. Ας αναρωτηθείτε όσοι θέλετε. Πόσοι από σας θα χαιρόσασταν αν νεκρός ήταν π.χ. ο Πρετεντέρης; Πόσοι ξέρετε κάποιον που θα χαιρόταν; Είναι δημοκρατία αυτό; Είναι υγιές;
Ζητώ συγγνώμη για την έκταση. Γ.Σ.
14 σχόλια:
Γιάννη μη πας μακρία:
Αυτός που σκότωσε το Λαμπράκη,το Παναγούλη
αυτός που σκότωσε το Δραγούμη,
αυτός που σκότωσε το Μπακογιάννη
είναι ο ίδιος...
ο ίδιος παρακρατικός..
η ίδια σκοτεινή ψυχή χωρίς αυτενέργεια
και κυρίως χωρίς πρόσωπο..
που εμφανίζονταν στα ΜΜΕ της εποχής ως κάποιος αγανακτισμένος αιρετικός, η ως κάποιο τρελός η ( πιο πρόσφατα) ως κάποια τρομοκρατική ομάδα-συμμορία.
Απλά άλλες οι εποχές, άλλοι οι στόχοι ( για να μην εμφανιστούν κάποιοι "πολιτικοληπτοι"(όπως λέμε θρησκόληπτοι) και σκίζουν τα ιμάτια τους καταριώνοντας με ότι προσπαθώ να ταυτίσω τα πρόσωπα αυτα με τον αδικοχαμένο Γκιόλια)
Παράλληλα άνοιξες ένα θέμα για τα
blogs ( επέτρεψε μου να το λέω blogs και όχι blog όπως λέμε τα donats -για να κάνουμε και λίγο πλάκα-και αυτά είναι πολλά αλλά δεν έχουν άρθρο οπότε τα κακοκοιούμε λίγο τα αγγλικά "ελληνίζοντας" τις λέξεις).
Η αλήθεια είναι ότι η υποκειμενικότητα των Blogs που αποδέχεσαι καταντά ανοικτό γήπεδο για το ράδιο-αρβύλα-ως ένα όμως σημείο. Από την άλλη ράδιο-αρβύλα πάει σύννεφο σε στρατευμένες εφημερίδες πολιτικές αλλά και αθλητικές -εκεί να δείς τι γίνεται-
άρα η διαφορά βάζοντας αυτά τα δύο παραδείγματα "κλίνει" ως προς αυτό.
Θα εντόπιζα περισσότερο τη διαφορά στο ότι ο δημοσιογράφος κάνει πιο πλήρες ρεπορτάζ, ποιο περιγραφικό και είναι αξιόπιστος γιατί πολύ απλά είναι επώνυμος, αν και υπήρχαν και οι ανώνυμες στήλες σε εφημερίδες παλαιότερα ιδίως.
Ο δημοσιογράφος ασκεί τη δημοσιογραφία από επάγγελμα αλλά συνήθως μπήκε στο χώρο αυτό από μεράκι.
Από κει και πέρα η αρθρογραφία ( εντός η εκτός εισαγωγικών)είτε σε Blogs είτε σε εφημερίδα είτε στο καφενείο πάνω στη κουβέντα είτε σε παρέα είτε στο πανεπιστήμιο αποτελεί προνόμιο του οποιοδήποτε σκεπτόμενου. Αυτό άλλωστε είναι και το οξυγόνο της δημοκρατίας-όσο ακόμα υπάρχει
Υπάρχει πολύ δηλητήριο στην χώρα, αποσταγμένο από βοθρολύμματα διαφθοράς ατιμώρητης. Κάποτε πήζει και ξεχύνεται σε ανθρώπους ούτως ή άλλως ένοχους για κάτι. Που κατανωλώνουν εγωιστικά οξυγόνο αναπνέοντας, ας πούμε, την ώρα που τα νοσοκομεία έχουν έλλειψη. Δίκαιο; Δίκαιο θα βρεθούν να πουν κάποιοι. Αφού δεν υπάρχει επίσημο δίκαιο, ας κυριαρχίσει το μικροδίκαιο. Για το δηλητήριο αυτό είμαστε όλοι άξιοι να πεθάνουμε βίαια, δυο βήματα από τα παιδιά μας. Τα οποία, το δηλητήριο θα κρίνει αν την άξιζαν την παράταση που πήραν.
στην εποχη του ιντερνετ ο κοσμος τους εχει παρει χαμπαρι πια και δεν τους πιστευει. μονο με τρομοκρατια πανε να περασουν αυτα που θελουν στον κοσμακη.
«'Eλληνες ενωθείτε εναντίον του κοινού εχθρού, εναντίον του μίσους, της διχόνοιας και της διαίρεσης, που είναι o ίδιος μας ο εαυτός» - ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
Νομιζω οτι με την ''αμεροληπτη'' παρεμβαση σου αγαπητε στο agrinio news παιρνεις μια ξεκαθαρη θεση και συντασσεσαι απεριφραστα με ολους εκεινους που τη δεδομενη χρονικη περιοδο πυρπολουν οτι εχει απομεινει ορθιο σε αυτη τη χωρα,(εκτος κ αν δεν καταλαβαινεις το πνευμα οσων γραφεις).Γιατι τη κατεδαφιση της χωρας και της δημοκρατιας!!!! δεν την ασκουν πρωτιστα αυτοι που προβαινουν σε τρομοκρατικες πραξεις,που ναι ειναι καταδικαστεες χιλιες φορες,αλλα κυριως αυτοι που επει σειρα ετων εχουν ασκησει εξουσια στη χωρα μας,(κυβερνησεις,υπερεθνικοι οργανισμοι,επιχειρηματιες,μεγαλοδημοσιογραφοι).Το ερωτημα που πρεπει κυριαρχα να απαντηθει ειναι αν ειναι υγιες που αυτη τη στιγμη το 50% του ελλ.πληθησμου βυθιζεται στη φτωχεια,αν ειναι υγιες που δε θα παρουμε ποτε συνταξη?αυτα ειναι τα ερωτηματα,μετα ας ψαξουμε για τη δημοκρατια κ ποιος τη καταλυη.δεν μπορεις να μιλας ειρωνικα ουτε για αγωνες ουτε για επαναστασεις γιατι αυτα αρεσει ειτε οχι συμβαινουν,απ το κοσμο της εργασιας η της ανεργιας κυριως.αλλωστε ο κοσμος δεν ονομαζε ποτε επαναστατες τους τρομοκρατες,ετσι τους νοματιζε ολος αυτος ο συρφετος που τους δημιουργουσε κιολας κ τους ανεφερα προηγουμενα(κυβερνησεις κ.τ.λ),κ των οποιων μαλλον η δραση τους συμφερει.Επισης ας μη μιλησουμε για το ρολο κ την "ελευθερια"των δημοσιογραφων,οταν αποτελουν το μακρυ χερι του εκαστοτε σφαγεα αυτης της χωρας μες στα σπιτια μας.δεν ειναι αληθεια οτι η παραπληφορηση καλα κρατει?δεν ειναι αληθεια οτι τα τελευταια 20 χρονια εχουν κανει τα μυαλα μας ζελατινα οι αγαπητοι κ αξιοτιμοι κυριοι μπαξεβανοπρετεντερηδες.ειναι ταχα τυχαιο που ενα σωρο ειδησεις αποκρυπτονται.ειναι τυχαιο πως η ειδηση, οτι ο μεταναστης που σκοτωθηκε στην αθηνα πριν απο 4 μηνες απο εκρηξη βομπας μαλλον επεσε θυμα ακροδεξιας οργανωσης κ οχι των ""πυρηνων της φωτιας" η οπως αλλιως λεγονται,περασε στα ψιλα.ειναι τυχαιο που με καθε ευκαιρια ολη η μποχα του συστηματος επιτιθεται εναντιον της αριστερας,στην οποιαδηποτε εκδοχη της,αλλα ακομα κ στον κοσμο!!!!! ο οποιος κατεβαινει στο δρομο και παλευει για την ξεφτιλισμενη αξιοπρεπεια του?500.000 χιλ στην αθηνα,10.000 χιλ στη πατρα,1.500 στο αγρινιο.τι ειναι ολοι αυτοι τεμπεληδες,ανικανοι,αμορφωτοι?Αμειλικτα ερωτηματα? η βδελυρη λοιπον κριτικη κ στοχοποιηση να λειπει,αρκετα.η εν ψυχρω δολοφονια ενος ανθρωπου ειναι πραγμα θλιβερο απο μονο του,δεν χρειαζεται να θυμουνται καποια την υποτιθεμενη ανθρωπια τους για να μπορεσουν ετσι να εκφρασουν ολη τη κακια,το μισος,κ την εμπαθεια τους απεναντι καθως φαινεται,σε πολιτικες κ ιδεολογικες πεποιθησεις μιας μεριδας κοσμου.ειναι τοσο μικρο.
.Υ.Γ.Δεν ειναι ειδα ποτε αυτους τους "ανθρωπιστές"δημοσιογραφισκους να γραφουν δακρυβρεχτα κειμενα για την δημοκρατια κ τον θανατο μεταναστων,εργαζομενων σε εργατικα ατυχηματα,ασθενων σε νοσοκομεια που δεν εχουν να πληρωσουν,αθιγγανων κτλ κτλ.
Γι ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ να σκεφτομαστε πριν γραψουμε, ΝΑ βλεπουμε τη πραγματικοτητα.
με σεβασμο
τελειοφοιτος χωρις μελλον
O en logw suntakths einai gnwstos gia tis theseis tou.
Exei ksanagrapsei tetoies parafilologies.
Pswfa gia dhmosiothta thn opoia mallon hdh exei apo tous aganaktismenous polites pou ton diavazoun.
Koultouriarh sou serviroume kafedes.Se vlepoume kathimerina.
Δεν είδες ποτέ "δημοσιογραφίσκους"να γράφουν...δακρύβρεκτα για ότι εσύ θεωρείς σπουδαίο;Το ότι είναι το 50% κάτω από τα όρια της φτώχειας που κολλάει με την τυφλή βία;Επιβεβαίωσες ότι ακριβώς περιγράφει το κείμενό μου γιατί έβαλες στο ίδιο καζάνι την περιφρόνησή σου για τους δημοσιογράφους(δικαιολογημένη εν πολλοίς)μετανάστες, ανεργία με τον θάνατο ενός ανθρώπου σαν το σκυλί με την απόφαση κάποιου.Και μπορώ να δεχτώ την παρέμβαση και το κούνημα του δακτύλου προς την κοινωνία και προς εμένα.Αυτό που δεν δέχομαι είναι να μου λες κιόλας ότι πρέπε να σκεφτώ πριν γράψω σα να ξέρεις αν σκέφτηκα ή όχι ή σα να είσαι ΕΣΥ ο κριτής ο δικός μου.Κατά βάση είσαι ελιτιστής και πιστεύεις ότι το δικό σου δίκιο είναι ανωτερο από το δικό μου.Στην Αριστερά αναλογεί η κριτική που αναλογεί σε κάθε άλλο χώρο,δεν είναι δοσμένη από τον ουρανό ούτε έχει κάποιο ειδικό δικαίωμα.Όπως εγώ και ο καθένας δικαιούμαστε να είμαστε συντηρητικοί και να μην είμαστε απαραίτητα προοδευτικοί με την ελληνική έννοια των όρων που είναι μοναδική παγκοσμίως,άλλωστε.Δεν είναι κακό.Μπορείς να μας ψέξεις ή να μας αντιπαρατεθείς αλλά χωρίς περιφρόνηση και χωρίς να υπαινίσεσαι ότι αν λείπαμε θα ήταν καλύτερα.
Εύχομαι καλό μέλλον.Αν είσαι τελειόφοιτος και δουλέψεις πιστεύω ότι το μέλλον σου ανήκει κι ας τα βλέπεις κάπως απαισιόδοξα.Απάντησα ακριβώς γιατί περίμενα μια τέτοια παρέμβαση και επειδή έγραψες προσωπικά.Δεν είναι δικό μου το blog και ζητάω συγγνώμη από τα παιδιά εδώ.Αν θες ανταλλαγή απόψεων για να αποφύγουμε τον σφετερισμό του χώρου του agrinionews στείλε ότι θες στο simpsiris@gmail.com να το συζητήσουμε γιατί είμαι κι εγώ εγωϊστής και δεν θέλω να αφήνω αναπάντητα πράγματα.
Υ.Γ Η "περιφρόνηση" προς τους αγώνες όπως τη λες δεν ήταν παρά η προσπάθεια να δείξω ότι για μένα(για σένα μάλλον όχι για να το συζητάς)κανένας αγώνας δεν δικαιολογεί σκοτωμένους και μάλιστα από κάποιους που νιώθουν δυνατοί στην ανωνυμία τους και στην κουκούλα τους.Η ποιότητα των αγωνιστών δεν είναι δεδομένη αλλά κρίνεται όπως κρίθηκε σε όσους έχουν πιαστεί μέχρι σήμερα.
Υ.Γ2.Αφού είσαι τελειόφοιτος θα ξέρεις ότι η δημοσιογραφία είναι ένα αναγκαίο "κακό" γιατί αλλιώς θα αναλάμβαναν άλλοι το ρόλο της.
Γ.Σ
η αριστερη κουλτουρα της μιζεριας και της αδρανοιας βουλιξε την ελλαδα. απο παιδεια ρεπουση δραγωνα μεχρι συριζα παμε και κκε. οι ταξικοι ομιλουν για αταξικη κοινωνια κολχοζ και γκουλαγκ, τα απολιθωματα της τελευταιας ηλιθιας κομμουνιστικης χωρας στηνευρωπη, την ελλαδα των εργατοπατερων της δημοκρατιας του ενος κομματος.
το επιπεδο σου μου προκαλει πραγματικα εκπληξη,και οπως σου ειπα σου γραφω με σεβασμο γιατι το κειμενο ηταν ενδιαφερον αν και διαφωνω.νομιζω οτι συμφωνουμε στο αυτονοητο,στο γεγονος οτι η απωλεια ενος ανθρωπου με αυτον το τροπο ειναι θλιβερη.τα υπολοιπα ομως ειναι υπο εξεταση.
Τα υπολοιπα σχολια ειναι απαραδεκτα κ αξιζουν για μεσημεριανες εκπομπες.συγνωμη κιολας!!!!!!!
Είμαστε στο έλεος της αριστεράς και των σκοτεινών της ορέξεων.
24 IOYΛΙΟΥ 10:46 ΕΙΣΑΙ ΟΣΟ ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 7:21 ΠΟΥ ΛΕΕΙ "SE VLEPOUME KATHIMERINA" ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΕΛΕΓΧΟ.ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΕΝΑ ΜΠΑΤΣΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ.
Bλέπετε η συζήτηση εξελίσεται όπως όλες στην Ελλάδα, όπως όλα στη χώρα. Ο δημοσιογράφος λέει την γνώμη του για την "δικαστική" δραστηριότητα των δολοφόνων, ο παραπονούμενος για το κράτος πιστεύει ότι ο δημοσιογράφος λέει δολοφόνους όλους τους διαμαρτυρόμενους, ο δημοσιογράφος πιστεύει ότι θέλουν να τον φιμώσουν, ο δεξιός πιστεύει ότι οι αριστεροί μιλάνε μόνο για τον Στάλιν και ότι θέλουν να τον σκοτώσουν, ένας σπάζεται με τους κουλτουριάριδες. Και πάει λέγοντας. Κάπου ανάμεσα ο θάνατος ενός ανθρώπου θεωρείται μεν θλιβερό γεγονός αλλά δολοφόνοι του, έμμεσα, είναι οι πολιτικοί και αυτό μετράει.
Δηλαδή ενώ οι παραμορφωτικοί φακοί του καθενός μεγεθύνουν το ατομικό δίκιο και την "προσβολή" από τον άλλον η ανθρώπινη ζωή δεν είναι και τόσο μεγεθυμένης αξίας γιατί... "αυτά γίνονται. Αφού οι δημοσιογράφοι είναι πουλημένοι, οι αριστεροί είναι φονιάδες, οι δεξιοί είναι ρουφιάνοι, οι πολιτικοί είναι ρεμάλια, οι κουλτουριάρηδες τον παίρνουν". Για γέλια είμαστε ως κοινωνία. Ίσως τελικά την λύση να δώσουν τύποι σαν αυτόν που σερβίρει καφέ, λέει, στον δημοσιογράφο. Όταν αρχίσουν να φτύνουν δηλαδή στα φλιτζάνια όσων δεν χωνεύουν, να καθαρίσει ειρηνικά μια κοινωνία που είναι εξαρτημένη από τον καφέ που της φέρνει νεύρα.
ειμαστε ολοι συνενοχοι..
μετα απο αυτη την παρεμβαση του λογιου αυτου δημοσιογραφου, φωτιστικε πληρως το θεμα και αποκαλυφθησαν οι δολοφονοι...
να γινει μια φυλακη 10.000.000 να μας βαλει μεσα για να τιμωρηθουμε.
Η Κατάρ(α) του Αστακού
Ο σκεπτικισμός και η αμφισβήτηση έχουν διαδεχθεί τον αρχικό ενθουσιασμό
που καλλιεργήθηκε για την επένδυση στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας που παρουσιάστηκε ως «πράσινη», ενώ είναι χαρακτηριστικό του κλίματος ότι
την υποστήριξή του για τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με το καύσιμο LPG απέσυρε και ο δήμαρχος Αστακού, Παναγιώτης Στάικος, ο οποίος υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ.
Εντός των ημερών αναμένεται και σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου του Αστακού, όπου θα προταθεί να αρθεί η έγκριση που είχε δοθεί για τη δημιουργία της μονάδας. Η δημιουργία αυτής της μονάδας είχε παρουσιαστεί αρχικά ως «πράσινη επένδυση» του Κατάρ στην Ελλάδα, η οποία θα αφορούσε τη μεταφορά και αποθήκευση υγροποιημένου φυσικού αερίου στον Αστακό και την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Τελευταία, όμως, άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό ότι η μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, για την οποία ενδιαφέρεται το Κατάρ, θα χρησιμοποιεί ως καύσιμο το ρυπογόνο LPG (αμφισβητούμενης ασφάλειας, το οποίο παράγεται κατά την επεξεργασία πετρελαίου).
Στο Κατάρ σήμερα αναγκάζονται να το καίνε, προκαλώντας μεγάλες τιμές διοξειδίου του άνθρακα, για το οποίο από το 2013 θα πληρώνουν πρόστιμα.Γι' αυτό και έδειξαν ενδιαφέρον στην πρόταση μεταφοράς του στον Αστακό, καθώς έψαχναν τρόπους διάθεσής του, προκειμένου να απαλλαγούν από τους ρύπους.
Οι κινήσεις πολιτών της περιοχής όμως θεωρούν ότι θα υπάρξει μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση και αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της μονάδας παραγωγής άλγης στη δέσμευση του διοξειδίου, για την οποία, όπως αναφέρουν: «Δεν έχει ξεκινήσει καμία διαδικασία, σε αντίθεση με την σπουδή που επιδεικνύεται για την προώθηση της μονάδας LPG». Την άποψή τους ενισχύουν πρόσφατα δημοσιεύματα που φέρουν τον υπουργό Ενέργειας του Κατάρ να μιλά μόνο για τη μονάδα LPG, ενώ αποστάσεις συνεχίζει να κρατά και η Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία δηλώνει με νόημα ότι η ίδια δεν έχει υπογράψει για το LPG.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ecoenet&id=186601
Η ποιοτητα της δημοκρατιας που εχουμε καθρεφτιζεται στα προσωπα ολων μας...! Οσο και αν ακουγεται βαρυ αυτο που θα πω θεωρω οτι ειμαστε το ιδιο ενοχοι με αυτον που πυροβολησε και σκοτωσε τον Γκιολια...διοτι το συστημα ειμαστε εμεις που εκλεγουμε σαπιους πολιτικους με ανταλλαγμα 1 θεση στην εφορια η στη δεη...! Αυτους τους πολιτικους και δημοσιογραφους εχουμε διοτι εμεις τους θελουμε....! Και να φυγουν αυτοι θα ερθουν καποιοι αλλοι με την ιδια νοοτροπια μονο τα ονοματα θα αλλαξουν...! Και παρτε το χαμπαρι...Δεν προκειται να αλλαξει ποτε και τιποτα στην ελλαδα...!
Δημοσίευση σχολίου