Σοκ..αλλά όχι δέος....

Γράφει η Δήμητρα Κουνέλη
( δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο του Σκάι)
Αποτροπιασμό προκαλούν οι εικόνες του Αμβρακικού με τα νεκρά ψάρια να επιπλέουν , είδηση που, ενώ έκανε το γύρο του κόσμου, από τα ελληνικά ΜΜΕ μάλλον πέρασε στα ψιλά…

Ποιος φταίει γι’ αυτό ,είναι μια μεγάλη κουβέντα, που μάλλον δεν είναι της παρούσης.

Αντιθέτως, το τεράστιο οικολογικό έγκλημα της μόλυνσης του Αμβρακικού είναι της παρούσης περισσότερο από ποτέ.

Ποιοι κεντρικοί και τοπικοί παράγοντες επέτρεψαν την ύπαρξη των δεξαμενών μέσα στη θάλασσα και ποιοι εμποδίζουν την απομάκρυνσή τους;

Και επειδή η αιτία του κακού δεν είναι μόνο μία, ποιοι τοπικοί ((ίσως όχι στενά τοπικοί, αλλά και παράγοντες των Νομαρχιών)) άρχοντες έκαναν τα στραβά μάτια σε όσους μόλυναν τον Αμβρακικό;

Πόσο επιδείνωσε την κατάσταση η ανεξέλεγκτη ρίψη φυτοφαρμάκων στην περιοχή και το ψάρεμα με τη χρήση δυναμίτιδας;

Αφού διαπιστώθηκε το πρόβλημα του Αμβρακικού, συντονίστηκαν οι φορείς για να εξετάσουν πώς θα το λύσουν; Γιατί, κύριοι, δεν είναι λύση το θάψιμο των μολυσμένων από τοξικά ψαριών κοντά σε κατοικημένες περιοχές χωρίς ολοκληρωμένη μελέτη για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας..

Από τούδε και στο εξής πως προχωράμε; Συνεχίζουμε να ρυπαίνουμε τη θάλασσα ή αποκτούμε επιτέλους συνείδηση σε ατομικό πρώτα επίπεδο, μήπως και περάσει επιτέλους και στο συλλογικό;

Γιατί μπορεί η οικολογία να είναι της μόδας , αλλά όταν εξαρτάται η επιβίωσή μας από αυτή οφείλει να γίνει στάση ζωής…έμπρακτα.

ΥΓ. Μια καλή κουβέντα την οφείλω όμως στους λίγους έστω ενεργούς πολίτες που κατάλαβαν τη σοβαρότητα του θέματος και δίνουν τη μάχη τους… για όσα κάποιοι αδιαφορούν…