''Το παιδί, έχει εξετάσεις''

Της Χριστίνας Ζαρκάδα
-Χαμηλώστε το λίγο το ραδιόφωνο, είναι μεσημέρι.
Τα ολόμαυρά σου μάτια με έκαναν χίλια κομμάτια…

-Αν δεν το κλείσετε θα φέρω την αστυνομία, επιτέλους το παιδί διαβάζει έχει εξετάσεις

Απότομα η μουσική κλείνει εντελώς.
Γονιός και αυτός σκέφτομαι, η πανελλήνια αλληλεγγύη καλά κρατεί και συνοδεύεται με ένα «ωχ». Ή τα πέρασε τα θυμάται και ανατριχιάζει ή τα περιμένει και βογγάει προκαταβολικά.
Έτσι είναι καταραμένος μήνας ο Μάιος, η φύση ανασταίνεται, τα λουλουδάκια ανθίζουν, τα πουλάκια τιτιβίζουν τα ζευγαράκια χάνονται στα πάρκα και εσύ στο Αλκατράζ να σκέφτεσαι τη μέρα της αποφυλάκισης.
Τα ξεχνάω εγώ τα δικά μου τι τράβηξα από το βιβλίο και από την μάνα μου. Και καλά το βιβλίο, το βάζεις κάτω και το πατάς, τη μάνα σου, τι την κάνεις; Που αν της αγγίξεις τρίχα εκείνη την περίοδο όχι δικαστήριο δε σε αθωώνει, αλλά και ο Θεός ο ίδιος. Και αυτός το φόβο της μάνας του έχει.
Που όλη την χρονιά λες και ενωνότανε να πάει σε παγκόσμιο συνέδριο ιατρικής. Τι βιταμίνες, τι μαντζούνια για την μνήμη, τι διατροφές και μην κοιτάς τώρα που είναι της μόδας «η διατροφή» και την ξέρει και η κουτσή η Μαρία, τότε αυτό ήταν επιστήμη, που την ανακάλυψε η μάνα μου για να περάσω εγώ. Και να τα καλά τα πρωινά, και μέχρι να βγεί από την πόρτα να σου την πάλι με χυμό, και μέχρι να γυρίσει την πλάτη της να την πάλι με τα κουλουράκια, και μέχρι να μαζέψεις τα ψίχουλα να μετράει με την άκρη του ματιού της τα αποτσίγαρα αλλά δεν την έπαιρνε κιόλας να φωνάξει για να μην μου χαλάσει την ψυχολογία, και να που έφτασε κιόλας το μεσημέρι με τα ψητά και τα λαχανικά στον ατμό.

-Ρε μάνα, άμα συνεχίσεις έτσι και δεν θα περάσω και τετράπαχη θα είμαι.
- Κουνήσου από την θέση σου και μην κακομελετάς. Εσύ να διαβάζεις και οι δίαιτες μετά.

Αυτό το «μετά» τα συκώτια μου έφαγε έναν χρόνο. Μετά θα βγω, μετά θα διασκεδάσω, μετά θα ερωτευτώ, μετά θα αδυνατίσω, μετά, μετά. Αμάν πια.
-Ναι Μαρία μου, διαβάζουμε τι να κάνουμε, ζύγωσε ο καιρός για τις εξετάσεις.
-Ε, μα ναι τι το συζητάς, έτσι εύκολα περνάς στην Νομική, σήμερα
-Όχι Μαρία μου δεν θα έρθω, δεν το αφήνω μόνο του το παιδί. Άντε καλά να περάσετε εσείς.
-Σε ποιο μάθημα δυσκολεύεσαι εσύ;
-ΤΙ;
-Εσύ λέω, που δυσκολεύεσαι, γιατί εγώ λίγο στα αρχαία έχω πρόβλημα, άμα είναι να αντιγράψω
- Αυτό έχεις εσύ στο μυαλό σου την αντιγραφή; Μέσα να διαβάσεις γρήγορα, που ευκαιρία ψάχνεις να σηκωθείς από το βιβλίο.
-Εσύ, δεν θα πας για διάβασμα;
Όλα μαζί, η ελληνίδα μάνα. Διαβάζουμε, δυσκολευόμαστε, δεν κοιμηθήκαμε καλά, δεν έχουμε όρεξη για φαΐ. Και στο τέλος η Ανάσταση, περάσαμε στην Νομική, ναι καλά εκεί θέλαμε, αφού αυτό βάλαμε πρώτο.
Έτσι και τώρα βγήκε το κοριτσάκι στην βεράντα να πάρει λίγο αέρα, από κοντά και η μάνα, να δει τι κάνει. Ξαναμπαίνει μέσα και λέω από μέσα μου, «να δεις που θα ξαναβγεί με πιάτο» και ω του θαύματος να σου ένα κιλό μήλα ωραία ωραία κομμένα.

- Τι είναι αυτό ρε μάνα; Έναν καφέ είπα να πιώ να κάνω και ένα τσιγάρο
-Φρουτάκι παιδί μου, τι με άδειο στομάχι; Πήρε και πατέρας σου και είπε να τρως καλά. Τι θες να γυρίσει και να έχουμε άλλα; Μετάφραση «σε υποστηρίζω αλλά άντε να μην φωνάξω και το ιππικό». Βουτάει η μικρή ένα μήλο και ξινίζει τα μούτρα της.
-Άντε μη χαζεύεις, μέσα πάλι στο βιβλίο σου.
Και η κυρα Λίτσα από δίπλα η γιαγιά η κουφή, με την τηλεόραση στη διαπασών, κάθεται στην βεράντα μόνη της. Της είπε η κόρη της ότι τώρα δεν έχει τηλεόραση γιατί διαβάζουν τα παιδιά από απέναντι.

Τα παιδιά των απέναντι, των από κάτω, των δίπλα. Τα παιδιά των Ελληνίδων μανάδων που δίνουν εξετάσεις, και που η μητρική αλληλεγγύη βυθίζει ακόμα και την Αθήνα σε ησυχία.

http://www.mediasoup.gr/node/12171