Τρωκτικό: Τέλος μιας εποχής, αρχή μιας άλλης;

Χθές σίγησε το Blog τρωκτικό. Ένα από τα πιο δημοφιλή Blog που αν και είχε λίγο καιρό ζωής ( μόλις δυο χρόνια) δημιούργησε την δικιά του εποχή στο διαδίκτυο.
Ιθύνων νους ήταν ο αδικοχαμένος δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας.
Εισήγαγε την γρήγορη ανάρτηση-είδηση, μέσο όρο 5 λεπτά στις ώρες αιχμής, αναμείγνυε καταγγελίες αναγνωστών, ροή γεγονότων καθώς και ειδήσεις γενικού ενδιαφέροντως από επιστημονικά έως Life style που είχε απήχηση στο ευρύ κοινό.
Προσπάθησε να εξοικειώσει την ελληνική κοινωνία στη σκλήρή κριτική ( όπως και άλλα Blog πριν από αυτό). Δεν διάλεγε μόνο ζητήματα η πρόσωπα της κεντρικής επικαιρότητας, αλλά από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Είχε γίνει το καταφύγιο κάθε πολίτη που ένιωθε αδικημένος, δικαίως η αδίκως. Έπαιρνε το ρίσκο να δημοσιεύσει μια καταγγελία άδικη η υπερβολική. Ακόμα και αν αυτό γινόταν, την αλήθεια αποκαθιστούσε πανηγυρικά η ίδια η πραγματικότητα.
Όπως και να έχει, πράγματα που μπορεί να λέγονται πίσω από τις πλάτες άλλων ή ενδόμυχες σκέψεις ακόμα και λανθασμένες "σεντράρονταν" στην πραγματικότητα και στη δημόσια κριτική. Και το τρωκτικό συντέλεσε ακόμα και σε αυτό: Ακόμα και στο να δείξει όλο το τρόπο σκέψης του νεοέλληνα ακόμα και λανθασμένο με το να του δίνει βήμα.
Απλά τα εξαϋλωνε η ίδια η πραγματικότητα.
Όλοι οι παραπάνω λόγοι έκαναν τόσους πολλούς Έλληνες να διαβάζουν το τρωκτικό από τη δουλειά τους το πρωί, από το σπίτι τους όταν επέστρεψαν κάνοντας παράλληλα τις εργασίες τους στον Η/Υ, όταν το βράδυ ξενυχτούσαν, όταν ήταν χαρούμενοι, λυπημένοι, τσαντισμένοι, οργισμένοι, πικραμένοι με όσα γίνονται.
Άλλοι ξεχνιώνταν, άλλοι προβληματίζονταν, άλλοι τα έχωναν, άλλοι κριτίκαραν
Δεν θα σταθούμε γιατί οι συνεχιστές του σταμάτησαν τη λειτουργία του. Ίσως αυτό ποτέ δεν θα το μάθουμε. Ούτε θα μπούμε σε παραφιλολογίες ποιος, ποιοι, γιατί κτλ.
Όταν μιλά κανείς άλλωστε για κάποια πράγματα χωρίς αποδείξεις φτάνει στα όρια της φαιδρότητας.
Εκεί που θα σταθούμε είναι στο τέλος του: Όπως το τρωκτικό εγκαινίασε μια άλλη εποχή για την ενημέρωση στην αρχή του και στη μέση του, έτσι το τέλος του ιδίου εγκαινίασε μια άλλη εποχή για την ενημέρωση αλλά και την ελεύθερη διακίνηση έκφραση των απόψεων: Εκείνη της λογοκρισίας με τις σφαίρες των όπλων, της λογοκρισίας από ανθρώπους χωρίς πρόσωπο, από ιδέες και αρρωστημένες σκέψεις χωρίς προέλευση.
Αυτές είναι αρκετές για να ψάχνουμε τις απαντήσεις και άλλοθι στη διαπλοκή.
Όμως είναι επίσης αρκετές για να ξεφυτρώσουν και άλλα Blog και άλλες μορφές έκφρασεις.
Και κυρίως είναι αρκετές για να αξιολογηθεί η συνεισφορά, ο χαρακτήρας και ο βαθμός κοινωνικής έκφρασης από ιστορικούς του μέλλοντος.
............
Μπορεί την υπόθεση τρωκτικό να τη πάρει πρόσκαιρα στη λήθη ο χείμαρρος του διαδικτύου που λόγω της ροής ειδήσεων και πληροφοριών ποτίζει το δέντρο του πρόσκαιρου αντικαθιστώντας το τωρινό με κάτι πιο τωρινό.
Όμως η υπόθεση αυτή θα απασχολήσει υποθέτουμε την κοινή γνώμη είτε σε βιβλία με ιστορικά ντοκουμέντα είτε σε τηλεοπτικές εκπομπές που εξετάζουν ιστορικά γεγονότα. Γιατί πολύ απλά η κοινή γνώμη θα ζητά και μετά από χρόνια να μάθει τα γιατί.
Και αυτό όσες σφαίρες και να πέσουν δεν μπορούν να σκοτώσουν τα γιατί τόσων αναγνωστών...