To ώριμο φρούτο

Γράφει ο Θύμιος Λυμπέρης
Το άκουσμα περί οικονομικής κρίσης δε μας βρήκε προ εκπλήξεως. Δεν είναι η πρώτη φορά, που στο μυαλό του έλληνα στριφογυρίζει η αβεβαιότητα για το μέλλον, μιας και οι οιωνοί του παρόντος έχουν καταπληκτική ομοιότητα με αυτούς του παρελθόντος. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι τα σημάδια αυτά έχουν δημιουργηθεί στα παρασκευαστήρια της παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία τα μεταδίδει εσκεμμένα σαν επιδημία, κυρίως από τα Μ.Μ.Ε. και κατά δεύτερο λόγο, από την ολιγαρχία της εργοδοσίας.

Ως σύγχρονοι δεσμώτες του πλατωνικού σπηλαίου (αθάνατη ελληνική γραμματεία) θα μπορούσαμε να σπάσουμε τα δεσμά, που μας έχουν υποχρεώσει από τα γενοφάσκια μας, εάν καθημερινά, για λίγα λεπτά της ώρας, αλαφρώναμε το μυαλό μας, παραγκωνίζοντας για λίγο τα προβλήματα της καθημερινότητας, ώστε να ασχοληθούμε με αυτά, που αποφασίζουν για εμάς-χωρίς εμάς.

Τα «σκυλιά» της παγκοσμιοποίησης εδώ και δεκαετίες γαυγίζαν δίπλα στ’ αυτιά μας, αλλά εμείς τα αγνοούσαμε. Τώρα, πλέον, μας δαγκώνουν κι εμείς ψαχνόμαστε να δούμε τι γίνεται…. Τώρα πια, εάν δεν αντιδράσουμε άμεσα, σε λίγα χρόνια θα μας φάνε ζωντανούς…!

Ας φανταστούμε, ο καθένας μας ξεχωριστά, τον εαυτό του έξω από αυτόν το χορό των δανείων, του Δ.Ν.Τ. και των λοιπών καλοθελητών, ως κάτοικο μιας άλλης χώρας, που γνωρίζει πολύ καλά το τι έχει συμβεί στην Ελλάδα τα τελευταία 36 χρόνια. Τότε θα είχαμε, ως δια μαγείας, τις λύσεις των προβλημάτων μπροστά στα μάτια μας, καθώς και όσους ευθύνονται γι’ αυτή την κατάσταση.

Τι συμβαίνει, όμως; Αυτά, που θα βλέπαμε, ως παρατηρητές, γιατί δεν τα βλέπουμε ως άμεσα θιγόμενοι;

Το άγρυπνο βλέμμα του πανόπτη «μεγάλου αδερφού» δεν εστίασε φέτος στη χώρα μας, την παρακολουθούσε χρόνια τώρα, με την άκρη του ματιού του. Ελάχιστοι δε γνωρίζουν τη γνωστή ρήση του Χένρι Κίσινγκερ, που τελούσε χρέη υπουργού εξωτερικών των Η.Π.Α. στα τέλη της δεκαετίας του ’60 κι εξακολουθεί να επηρεάζει ακόμη και στις μέρες μας την εξωτερική πολιτική της Αμερικής: «Δυσκολοκυβέρνητος λαός οι Έλληνες, για να τους υποτάξεις απαιτείται χρόνια υπομονή. Πρέπει να τους χτυπήσεις στη γλώσσα και την ιστορία τους, ώστε να έχεις ουσιαστικά αποτελέσματα.»

Εν έτη 2010, διαπιστώνουμε ότι ο λόγος του Κίσινγκερ εισακούστηκε και οι ιδέες του εφαρμόστηκαν. Διαφωνεί κανείς στο ότι η Γλώσσα και η Ιστορία μας τα τελευταία 40 χρόνια δέχονται αλεπάλληλα χτυπήματα; Ο Κωστής Παλαμάς ονόμασε τη νέα ελληνική γλώσσα «σύγχρονο θαύμα» και, σίγουρα αυτός ήξερε κάτι παραπάνω..! Γιατί, άραγε, σήμερα ευτελίζουν τόσο αυτό το θαύμα κατεδαφίζοντας όλες τις αρχές της γραφής και του λόγου;

Αλήθεια, γιατί γράφουν τα βιβλία της Ιστορίας, που προορίζονται για τη μέση εκπαίδευση, «επιστήμονες», που οι ιστορικές τους πηγές αναφέρουν πως στο λιμάνι της Σμύρνης υπήρξε «συνωστισμός» των μικρασιατών και όχι σφαγή;

Τα χρόνια πέρασαν και, με τη σωστή τακτική, οι βαρώνοι της παγκοσμιοποίησης κατάφεραν καίρια πλήγματα στην ελληνική κοινωνία, της οποίας οι τελευταίες γενιές «λούστηκαν» μία παιδεία των αλλαγών και των ανούσιων μεταρρυθμίσεων, καθώς και των φροντιστηρίων, που φροντίζουν για μια κατευθυνόμενη μάθηση.

Η σωστή παιδεία περιέχει και τα αντισώματα της αντίδρασης για ό,τι θίγει βασικές αρχές του τρόπου ζωής μας και της αξιοπρέπειάς μας. Η καλή γνώση της Ιστορίας μας βοηθάει να προστρέχουμε σε αυτή, για να βρίσκουμε λύσεις για τα σύγχρονα πολιτικά προβλήματα, διότι, απλά, τα ιστορικά γεγονότα-με πολύ μικρές διαφορές- επαναλαμβάνονται.

Η κάθε χώρα, στα μάτια των αρχόντων του πλανήτη, φαντάζει ένα απέραντο θερμοκήπιο και ο κάθε άνθρωπος, που ζει σε αυτή, ένα προϊόν παραγωγής-ένα ΦΡΟΥΤΟ.

Τα λεγόμενα «νέα μέτρα» δεν είναι νέα. Μετρούν πολλές δεκαετίες ζωής. Οι προσπάθειες του παρελθόντος, για να εφαρμοστούν, απέτυχαν, μιας και κάποιοι γνωστικοί άνθρωποι της εργατικής τάξης , που διέθεταν οργανωτικές ικονότητες, σωστή παιδεία και πειθαρχημένη σκέψη, δεν το επέτρεψαν..! Όποιος, όμως, βρίσκεται σε θέση ισχύος, έχει μάθει να εξαντλεί τα περιθώρια προς τον-σθεναρά- αντιστεκόμενο λαό, μέχρι να τον εξασθενήσει.

Το μάτι του πανόπτη παρακολουθεί, πλέον, στενά τους τελευταίους μήνες τη μικρή μας χώρα… Η ανθρώπιμη σοδειά των τελευταίων 20 χρόνων, ΩΡΙΜΑΣΕ, και όπως όλοι μας έχουμε καταλάβει, έχει δοθεί εντολή για συγκομιδή…!