Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Περιοδικό "Παρουσία" της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών



Με πολύ σημαντικό και πολυσέλιδο (210 σελίδες), αφιέρωμα στην Ελληνική Παροικία της Αυστραλίας, κυκλοφόρησε το 50ο τεύχος του τριμηνιαίου έγκυρου περιοδικού Λόγου και Τέχνης «Παρουσία», που εκδίδει η Ένωση Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών.

Η έκδοση προέκυψε από τη συνεργασία της «Παρουσίας» με το Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης και περιλαμβάνει 13 θεματικές ενότητες καθώς και ανθολόγιο Ελληνοαυστραλιανής ποίησης. Στη συγγραφή του συμμετέχουν 49 διακεκριμένες προσωπικότητες της ελληνικής παροικίας στην Αυστραλία - πανεπιστημιακοί, ερευνητές, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, ποιητές και καλλιτέχνες.

Προλογίζει ο κ. Δημήτρης Δόλλης, Ειδικός Απεσταλμένος του Υπουργείου Εξωτερικών και Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων. Ακολουθεί εισαγωγή από την τριμελή εκδοτική επιτροπή του αφιερώματος αποτελούμενη από την κα Μαρία Ηροδότου, Διευθύντρια Προγράμματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου La Trobe, τον Δρ Θανάση Σπηλιά, ερευνητή, διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο La Trobe και πρώην Σύμβουλο ελληνικών στο Υπουργείο Παιδείας της Βικτώριας και Δρ Χρήστο Φίφη, επίτιμο ερευνητή του Πανεπιστημίου La Trobe, διδάκτορα για 30 χρόνια στο Πανεπιστήμιο RMIT της Μελβούρνης, το Viktoria College και το La Trobe. Η έκδοση ανοίγει με δεικτικές επισημάνσεις από τον Πρόεδρο και την Γεν.Γραμματέα της Ε.Α.Λ. κ. Γεώργιο Αναγνωστόπουλο και κα Πολυξένη Χούση, αντίστοιχα.

Είναι το πρώτο αφιέρωμα σε ελληνικό περιοδικό που αφορά στην ελληνική παροικία της Αυστραλίας, γραμμένο από ειδικούς στο χώρο τους. Περιλαμβάνει πτυχές από όλο το φάσμα της ελληνοαυστραλιανής εμπειρίας σε τομείς οικονομικής δράσης, πολιτικής, αυστραλιανού συνδικαλιστικού κινήματος, γραμμάτων και τεχνών. Καταγράφει τεκμηριωμένα την αγωνία και τον αγώνα του ελληνισμού της Αυστραλίας για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικότητας και της παροικιακής συνοχής του και ευελπιστεί, να καλύψει ένα κενό που υφίσταται στην έρευνα για τους Έλληνες της Αυστραλίας και να αποβεί χρήσιμο γενικά στη μελέτη του Απόδημου Ελληνισμού.

Περιέχονται οι ενότητες :

Η πορεία της Ελληνοαυστραλιανής παρουσίας: Σταθμοί, Χαρακτηριστικά, Προβληματισμοί.

Οι Έλληνες της Δυτικής Αυστραλίας : Μία συνοπτική ιστορία

Τα ελληνικά περιοδικά της Αυστραλίας και η συμβολή τους στα ελληνικά γράμματα.

Η ελληνικότητα στην ομογενειακή λογοτεχνία των Αντιπόδων : Σταθερές και Μεταβλητές.

Η γυναικεία φωνή σε πεζογραφήματα Ελληνίδων συγγραφέων της Αυστραλίας

Μία θεματική επισκόπηση της γραφής των Ελληνοαυστραλέζων Λογοτέχνιδων

Η ελληνική ταυτότητα στην Αγγλόφωνη λογοτεχνία των Ελλήνων της Αυστραλίας

Ανθολόγιο Ελληνοαυστραλιανής ποίησης

Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στην Πολιτεία Βικτώρια της Αυστραλίας

Τα ελληνικά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην πολιτεία Βικτώρια της Αυστραλίας

Η διδασκαλία της ελληνικής από αποσπασμένους εκπαιδευτικούς από την Ελλάδα στη Μελβούρνη.

Ελληνίδες νύφες με προξενιό στην Αυστραλία : Βιώματα και Μαρτυρίες

Σύντομες αναμνήσεις από τις εμπειρίες ενός κοινωνικού λειτουργού στην Ελληνοαυστραλιανή παροικία των δεκαετιών του 1970 και 1980

Το Αυστραλοελληνικό κάφε : Ένας «Δούρειος Ίππος» για την Αμερικανοποίηση της Αυστραλίας

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αρχές του έτους του 1821, πριν από 189 ακριβώς έτη, και ο Ελληνισμός ματωμένος, στερημένος ξεσηκώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη. Πρώτοι σηκώνουν την Σημαία της Επαναστάσεως την τρίχρωμη Σημαία με τον αναγεννώμενο Φοίνικα οι ηρωϊκοί μαχητές με την μαύρη στολή και την νεκροκεφαλή, ο Ιερός Λόχος, που διαβαίνει τον ποταμό Προύθο και κηρύσσει τον λόγο της εθνικής ελευθερίας στις Ηγεμονίες. Μέσα σε ένα μήνα η φλόγα της Επαναστάσεως απλώνεται σε κάθε γωνιά της βάρβαρης Αυτοκρατορίας των Πατισάχ, όπου υπάρχουν Έλληνες. Από την Κύπρο, την Κρήτη, τα νησιά, την Μακεδονία, την Θεσσαλία και την Ήπειρο, την Ρούμελη και τον Μωριά. Η πρώτη επίσημη σύναξη γίνεται στην Μάνη και συγκεκριμένα στην Αρεόπολη: «Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ή ΕΠΙ ΤΑΣ»

Ανώνυμος είπε...

Πολυξένη πολύ καλή η ιδέα σας. Μπράβο