Εικόνες που πρέπει να προβληματίσουν..

Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχθηκαν από τον καταυλισμό μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή των Οινιαδών. ( patras.indymedia.org από http://paroksismos.squat.gr/) και όπως αναφέρεται:Ζουν σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε αντίσκηνα, ενώ αρκετοί μένουν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό που έχουν δημιουργήσει σε ερειπωμένο παλιό εργοτάξιο. Συχνά παρουσιάζονται προβλήματα υγείας (που τα αντιμετωπίζουν κυρίως τα παιδιά που υποσιτίζονται) κατά βάση λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος λόγω της αυξημένης υγρασίας, αλλά κυρίως λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης. Αυτοί οι μετανάστες αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό της περιοχής, που πραγματικά δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί. Ο αριθμός αυτών των ανθρώπων, μέχρι σήμερα, υπολογίζεται γύρω στα 200 άτομα, σύμφωνα με τις τοπικές εφημερίδες και κάποιούς κατοίκους. Όμως σε δική μας επίσκεψη στο καταυλισμό στην Κατοχή, πληροφορηθήκαμε από τους ίδιους τους μετανάστες ότι ο οικισμός τους αριθμεί 38 άτομα, κάτι που το διαπιστώσαμε και εμείς.
Το θέμα είχε τεθεί ξανά πριν ένα περίπου μήνα στα τοπικά ΜΜΕ. Άραγε η κατάσταση έχει αλλάξει;
Δυστυχώς όχι. Υπάρχει και η άλλη άποψη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει αναγνώστης μας: Το μεταναστευτικό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Αυτό όμως που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στην περιοχή μας είναι κάτι που πρόκειται σύντομα να οξύνει τα πνεύματα, τις αντιπαραθέσεις και τη συζήτηση γύρω από αυτό το κοινωνικό πρόβλημα.
Τελευταία μεταναστεύουν σε χωριά της περιοχής μας πολίτες της Βουλγαρίας αναζητώντας προφανώς μια καλύτερη τύχη. Δυστυχώς όμως η έλλειψη εργασίας οποιασδήποτε μορφής τους αναγκάζει να οδηγούνται στην ζητιανιά (στην καλύτερη περίπτωση) και την κλεψιά.
Ήδη έχουν παρουσιαστεί κρούσματα επιδρομής τους σε αυλές σπιτιών (κλέβουν οτιδήποτε μπορεί να τους φανεί χρήσιμο), ληστείες (ακόμη και την ημέρα ανοίγουν πόρτες σπιτιών) και δυστυχώς πολύ σύντομα θα έρθουν και τα χειρότερα. Είναι φυσικό επακόλουθο της προσπάθειας για επιβίωση, την πλήρη έλλειψη αστυνόμευσης σε περιοχές όπως αυτές του Δήμου Οινιαδών, τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης τους (μένουν συγκεντρωμένοι και στοιβαγμένοι σε αποθήκες χωραφιών λίγο έξω από τα χωριά).
Όταν συμβούν τα χειρότερα θα εμφανιστούν αυτοί που θα πούν «εγώ τα είχα πεί», αυτοί που θα αγανακτήσουν από την αδιαφορία των άλλων, αυτοί που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τα γεγονότα, κ.λ.π. Μέχρι τότε το μόνο που κάνουμε είναι να ευχόμαστε «να μην συμβεί σε μένα».
Το ζήτημα είναι ποια υπηρεσία είναι αρμόδια για αυτό το θέμα και να πράξει αναλόγως.