αγκαλιάζω τις Αναμνήσεις μου
και κατεβαίνουμε στην πλατεία.
Αυτή την ονομασθείσα «Μπέλλου»,
την ονομαζόμενη «Δημοκρατίας»,
με το μνημείο των ηρώων
να δεσπόζει, διδάσκοντας
αξίες και ιδανικά
τους διαβατάρηδες.
Εκεί αργοπερπατάμε
κι έρχονται εμπρός μας
οι ανθρώπινες φιγούρες:
αυτοί οι γραβατωμένοι,
που με τις τσάντες στα χέρια
βιαστικά περνάν για τη δουλειά τους
κι οι άλλοι, οι απόμαχοι,
που τρόπους να επιβιώσουν ψάχνουνε
κι οι μάνες με τα μωρά
για να τα δει ο ήλιος
και για να παίξουνε
μια κι ο χώρος στο διαμέρισμα
λιγόστεψε.
Ενίοτε τα περιστέρια
μπλέκονται στα πόδια μας,
κι ο χρόνος πισωγυρνάει
και ζωντανεύουν όλοι αυτοί,
γνωστοί ή άγνωστοι,
που μας χαροποιούν
ή μας γεμίζουν αγανάκτηση:
των επισήμων οι αιθέριες μορφές
που παρελάσεις μαθητών κοιτούν,
καμαρωτά στημένοι στις εξέδρες τους.
Κι οι συναυλίες των παιδιών
και των κομμάτων τα οράματα
και οι χοροί των πολιτών
κι η λιτανεία τ’ Αι Χριστόφορου
με των ιερέων τα κηρύγματα
και οι νεκροί Αγωνιστές της Ιστορίας μας.
Ηχούν στ’ αυτιά μας
οι υποσχέσεις των πολιτικών,
που με την εκλογή τους
λαμπρό θα ’ναι το μέλλον της Ελλάδας μας.
Τους χαλκουνάδες έπειτα θαυμάζουμε
που ύστερ’ απ’ των Επιτάφιων την περιφορά
μοιάζουν θεοί με τα χαλκούνια τους.
Κι ενώ τα πάντα λέμε ότι ξέρουμε,
δυναμική γυναίκα η πλατεία γίνεται
και μας μιλάει
«Συχνότερα να ’ρχεστε εδώ,
μα αυταπάτες να μην έχετε
η ίδια πάντα μένω,
με όσες αναπλάσεις
κι αν μου κάνουνε οι άρχοντες.
Κι όσα έχουν δει τα μάτια μου
κανέν’ ανθρώπινο μυαλό
δεν τα φαντάζεται:
έζησ’ αγώνες και σφαγές,
πολέμους, πόνους, βάσανα,
μα και τον έρωτα και τις χαρές
ελπίδες, δόξες, όνειρα
κι άλλα…πολλά»
Μετά απ’ τα λόγια αυτά
εγώ κι οι Αναμνήσεις μου,
κοντά της πάμε πιο συχνά,
ίσως…περσότερα να δούμε
και να μάθουμε
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ-ΝΤΑΝΟΥ
Υ.Γ.: Αναμφισβήτητα η Πλατεία Δημοκρατείας είναι το σημείο αναφοράς της πόλης μας. Ιδίως κατα τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων εντός και πέριξ αυτής στην κυριολεξία γίνεται χαμός. Βγείτε σήμερα το πρωί μια βόλτα και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Το εν λόγω ποίημα δημοσιεύτηκε στο τεύχος 74 του περιοδικού Ρίζα Αγρινιωτών ενώ τη φωτογραφία την αλιεύσαμε από την εξαιρετική ομάδα στο facebook ΑΓΡΙΝΙΟ-ΠΑΛΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου