2000-2010: Πέρασαν 10 χρόνια..

Χωρίς να το καταλάβουμε, ο ερχομός του 2010 δεν αφήνει πίσω του μια χρονιά αλλά μια ολόκληρη δεκαετία. Εμείς θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια μίνι ανασκόπηση στην επικαιρότητα του τόπου μας εστιάζοντας στα σημαντικότερα γεγονότα.

2001: Φεύγει από κοντά μας ο Αριστείδης Μόσχος, ο κορυφαίος κατά πολλούς και πιο γνωστός οργανοπαίκτης και δάσκαλος σαντουριού των ημερών μας. Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1930. Ήταν το πέμπτο από τα δέκα παιδιά της οικογένειάς του, η οποία καταγόταν από το χωριό Πεντάλοφο. Από κάποιο ρουμάνικο περιοδεύον συγκρότημα, ο Αριστείδης Μόσχος άκουσε το σαντούρι και το αγάπησε.Συνεργάστηκε με πολλούς τραγουδιστές, μουσικούς και συνθέτες. Συμμετείχε σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές σχετικές με τη δημοτική και λαϊκή μουσική παράδοση. Κυκλοφόρησε 15 προσωπικούς δίσκους, εκ των οποίων οι τρεις έγιναν χρυσοί και οι δύο πλατινένιοι. Συμμετείχε σε περίπου 150 άλλους δίσκους ως σολίστας.Το 1985 ίδρυσε το «Λαϊκό Σχολείο Παραδοσιακής Μουσικής», το οποίο λειτούργησε ως αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία. Εκεί δίδαξε δεκάδες μουσικά όργανα, αλλά και βυζαντινή μουσική. Επίσης, συνέστησε και χορωδία.Τιμήθηκε από δήμους, συλλόγους, οργανώσεις και από τη Βουλή.
2002 Στον 21ο αιώνα, η Αιτωλοακαρνανία ενώθηκε οδικώς με την Πρέβεζα. Συγκεκριμένα εγκαινιάστηκε η λειτουργία της υποθαλάσσιας ζεύξης Ακτίου-Πρέβεζας . Η σήραγγα σήμερα έχει συνολικό υποθαλάσσιο οδικό μήκος 910m και μέγιστο βάθος 27m κάτω από τη θάλασσα. Τα τροχοφόρα διασχίζουν την απόσταση σε 1 έως 1,5 λεπτό περίπου. Όλη η σήραγγα παρακολουθείται από κάμερες κλειστού κυκλώματος. Πεζοί και ποδήλατα δεν επιτρέπεται να περάσουν, όπως και φορτηγά με επικίνδυνα φορτία. Οι ειδικοί λένε ότι το σκυρόδεμα αντέχει χρονικά για 100 χρόνια και σε σεισμό μέχρι 8 ρίχτερ.
Επίσης το 2003 εγκαινιάστηκανι οι νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις εμβαδού 7500 τ χμ του Αεροδρομίου του Ακτίου.
2004: Αναμφίβολα τη παράσταση στη δεκαετία 2000-2010 κλέβει η κατασκευή ενός εντυπωσιακού έργου, που το θαυμάζουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης: Τη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Όταν παραδόθηκε, μειώθηκε κατά πολύ η απόσταση από την πρωτεύουσα δημιουργώντας άλλη ώθηση και άλλες προσδοκίες στο τόπο μας. Βέβαια αυτές δεν είχαν συνοδοιπόρο το ανάλογο οδικό δίκτυο, καθώς η Ιόνια Οδός κατασκευάζονταν με ρυθμούς χελώνας και προσδοκούμε την επόμενη δεκαετία να την εγκαινιάσουμε.
2005: Αλλάζει ο ρους της ιστορίας για την αγαπημένη μας ομάδα τον Παναιτωλικό. Αιτία; Η έλευση δύο συμπατριωτών μας με έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα στη Σουηδία του Φώτη Κωστούλα και του Σωκράτη Τσιάρα. Ο πρώτος παραμένει έως τώρα στο τιμόνι της ομάδας, συμβάλλοντας καταλυτικά στην άνοδο της στη Β Εθνική. Πλέον ο Παναιτωλικός χτυπά με αξιώσεις την πόρτα της Super League ύστερα από 33 και πλέον χρόνια. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δημιουργήθηκαν υποδομές που δημιουργούν προσδοκίες για την μόνιμη και διαρκής ανάπτυξη του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού στο τόπο μας. Όλα αυτά έχουν καταστήσει το Παναιτωλικό το σημαντικότερο πρεσβευτή του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας στο πανελλήνιο.
2006: Ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα συνέβη δυστυχώς στα Καλύβια Αγρινίου. Πέντε κυνηγοί πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες του Δ. Φούκα. Ο δράστης καταδικάστηκε από το το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αιγίου σε 5 φορές ισόβια.
2009: Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος πλέον υφίσταται, έστω και στα χαρτιά. Το 2009 μας αφήνει με την εκρεμμότητα του ορισμού της νέας Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής. Αυτό που έχει σημασία πάντως είναι ότι η περιοχή μας υπάρχει πλέον στο χάρτη της τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης μετά από χίλια μύρια κύματα ( Θυμίζουμε την απώλεια του οικονομικού τμήματος, το οποίο πήγε στην Πάτρα τη δεκαετία του 90 έπειτα από σφοδρές πιέσεις, καθώς και την τωρινή αντίδραση των Ιωαννίνων. Όπως και να έχει η δεκαετία του 2010 μας αφήνει με νέα δεδομένα και προσδοκίες.
Ανεκπλήρωτα αιτήματα:
Εφετείο, τρένο, αξιοποίηση κτισμάτων στη πόλη μας που μπορούν να φιλοξενήσουν εκδηλώσεις μεγάλου βενηλεκούς, όπως των αποθηκών Παπαπέτρου και φυσικά η Ιόνια Οδός, η οποία κωλυσιεργεί για μια ακόμα δεκαετίες.
Να μην φέρει η δεκαετία του 2010:
Φυσικά την εκτροπή του Αχελώου, η οποία προσωρινά μεν πάγωσε, όμως απαιτεί την εγρήγορση της τοπικής μας κοινωνίας καθώς είναι ένα θέμα που δεν γίνεται να κλείσει έτσι απλά όταν ένα μεγάλο μέρος των έργων έχει γίνει.
Και όλα αυτά με φόντο την πόλη του Αγρινίου, που η δεκαετία 2000-2010 το έχει παραδώσει σε εμάς αγνώριστο ( προς το καλύτερο με παλαιότερα χρόνια), με πολλαπλές επιλογές, με ακόμα περισσότερο κόσμο και φυσικά με όνειρα για το μέλλον. Ας είναι το 2010 η αφετηρία για κάτι ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ....